Πηγή: Asia Times
Τους τελευταίους τρεις μήνες, οι Ινδοί αγρότες και οι εργαζόμενοι στη γεωργία βρίσκονται εν μέσω ενός δύσκολου αγώνα κατά της κυβέρνησης του πρωθυπουργού Ναρέντρα Μόντι. Δεκάδες χιλιάδες έχουν συγκεντρωθεί γύρω από την πρωτεύουσα Νέο Δελχί. Λένε ότι δεν θα διαλυθούν εάν η κυβέρνηση δεν καταργήσει τρεις νόμους που επηρεάζουν αρνητικά την ικανότητά τους να παραμείνουν οικονομικά βιώσιμοι.
Η κυβέρνηση δεν έχει δείξει καμία ένδειξη ότι θα αποσύρει αυτούς τους νόμους, οι οποίοι παρέχουν τεράστια πλεονεκτήματα στις μεγάλους καπιταλιστές που βρίσκονται κοντά στον πρωθυπουργό Μόντι.
Η προσπάθεια της κυβέρνησης να πατάξει τους αγρότες και τους εργαζόμενους στη γεωργία άλλαξε τη διάθεση στη χώρα: Όσοι καλλιεργούν τα τρόφιμα για τη χώρα είναι δύσκολο να απεικονιστούν ως «τρομοκράτες» και ως «αντιεθνικοί».
Το κόμμα Bharatiya Janata του Μόντι κατέχει επί του παρόντος την εξουσία σε αρκετές από τις πολιτείες που συνορεύουν με το Δελχί. Είναι από δύο από αυτές τις πολιτείες, η Χαρυάνα και το Ούταρ Πραντές, που πολλοί από τους αγρότες έχουν συγκεντρωθεί, αν και προέρχονται επίσης από μακρινά εδάφη, από το Μπιχάρ και τη Μαχαράστρα (προέρχονται επίσης από το Παντζάμπ, το οποίο κυβερνάται από το κόμμα του Ινδικού Εθνικού Κογκρέσου).
Ακόμη και αν υπάρχουν κάποιες αλλαγές στους πολιτικούς σχεδιασμούς σε αυτές τις πολιτείες, ιδιαίτερα στον Ούταρ Πραντές (200 εκατομμύρια κατοίκους), αυτές δεν θα δοκιμαστούν στην κάλπη για μερικά χρόνια ακόμη: Το Παντζάμπ και το Ούταρ Πραντές δεν προσέρχονται στις κάλπες μέχρι το 2022, και η Χαρυάνα θα εκλέξει τη νομοθετική της συνέλευση το 2024, όταν το Ινδικό Κοινοβούλιο θα έχει γενικές εκλογές. Ο Μόντι είναι ασφαλής για τα επόμενα τρία χρόνια, μια αιωνιότητα στη σύγχρονη πολιτική ζωή.
Δεν είναι να απορεί κανείς που δεν αισθάνθηκε την ανάγκη να κάνει κάποια παραχώρηση στους αγρότες και που στράφηκε σε όλο το οπλοστάσιο του εκφοβισμού και της βίας για να κατακερματίσει την ενότητα των αγροτών.
Αυτός ο εκφοβισμός περιλαμβάνει μια γενική επίθεση σε εκείνα τα τμήματα των μέσων ενημέρωσης που έχουν εκφραστει ευνοϊκά στη διαμαρτυρία (το Newsclick, μια ειδησεογραφική πύλη, αντιμετωπίζει μια περίεργη έρευνα, επειδή -όπως αναγνωρίζεται ευρέως- στήριζε τις απόψεις των διαμαρτυρόμενων αγροτών).
Πολιτειακές εκλογές
Κατά τους προσεχείς μήνες, εκλογές θα διεξαχθούν σε μία διοικητική περιοχή (Ποντιτσέρυ) και τέσσερις πολιτείες: Άσαμ, Κεράλα, Ταμίλ Νάντου και Δυτική Βεγγάλη. Για να το θέσουμε αυτό υπόψη, ο συνολικός πληθυσμός αυτών των τεσσάρων πολιτειών είναι 225 εκατομμύρια, γεγονός που θα τις καθιστούσε την πέμπτη μεγαλύτερη χώρα στον κόσμο πίσω από την Ινδονησία.
Το γεγονός ότι η δημοκρατική μοίρα τόσων πολλών ανθρώπων θα αποφασιστεί μέχρι τις 2 Μαΐου και ότι αυτές οι εκλογές θα τύχουν τόσο λίγης προσοχής εκτός της Ινδίας, λέει πολλά για τον ευρωκεντρισμό των παγκόσμιων μέσων ενημέρωσης (σίγουρα το αποτέλεσμα των εθνικών εκλογών στη Γερμανία -με πληθυσμό 83 εκατομμυρίων- θα έχει περισσότερη επιρροή από αυτές τις πέντε περιφερειακές εκλογές στην Ινδία, αλλά παρ’ όλα αυτά η έλλειψη ενδιαφέροντος δεν θα πρέπει να υποτιμάται).
Το ακροδεξιό κόμμα του πρωθυπουργού, το BJP, βρίσκεται στην εξουσία μόνο σε μια από αυτές τις πολιτείες, το Ασσάμ (πληθυσμός 31 εκατομμύρια). Είναι πιθανό το BJP να διατηρήσει τον έλεγχο αυτής της πολιτείας, αν και υπάρχει ένταση γύρω από τον εξαιρετικά αντιλαϊκό Νόμο Τροποποίησης της Ιθαγένειας (CAA) που προωθήθηκε από το BJP το 2019.
Tο BJP και οι σύμμαχοί του θα αντιμετωπίσουν από τη μια πλευρά μια μεγάλη συμμαχία του κεντροδεξιού κόμματος του Κογκρέσου και των αριστερών και περιφερειακών συμμάχων του και από την άλλη πλευρά τα νεοσυσταθέντα κόμματα κατά της CAA (Assam Jatiya Parishad και Raijor Dal). Ο κατακερματισμός των ψήφων κατά του BJP θα μπορούσε κάλλιστα να είναι αποφασιστικός για την επανεκλογή του, ένα σημείο που έθιξε το κόμμα του Κογκρέσου, το οποίο επεδίωξε ανεπιτυχώς να θέσει στα νέα κόμματα.
Η Δυτική Βεγγάλη (91 εκατομμύρια κάτοικοι), όπως το Ασσάμ, θα αντιμετωπίσει τριμερή διαγωνισμό μεταξύ του κυβερνώντος Τρίναμουλ-Πανινδική Λαϊκή Συσπείρωση(TMC), του BJP, και ενός μπλοκ Κομμουνιστών και του Κογκρέσου.
Στις 28 Φεβρουαρίου, περισσότεροι από ένα εκατομμύριο άνθρωποι συγκεντρώθηκαν στη Καλκούτα για μια μαζική επίδειξη ισχύος υπό την ηγεσία της Αριστεράς και των συμμάχων της εναντίον τόσο του BJP όσο και του TMC. Το Αριστερό Μέτωπο ήταν στην εξουσία στη Δυτική Βεγγάλη από το 1977 έως το 2011, όταν ανατράπηκε από το TMC. Από τότε, το TMC έχει μπει και βγει από τη συμμαχία με το BJP στο Δελχί, και έχει προωθήσει τη διαφθορά, τον κυνισμό και την κοινωνική απελπισία.
Η δύναμη των χρημάτων του BJP και η προβολή του Πρωθυπουργού Μόντι ως χαρισματική προσωπικότητα έχουν προσελκύσει τους βασικούς ηγέτες του TMC στο BJP.
Είναι η πρώτη φορά που η Αριστερά και το Κογκρέσο πηγαίνουν μαζί στις κάλπες. Μια πρόσφατη δημοσκόπηση του ABP/C-Voter έδειξε ότι το TMC φαίνεται να κερδίζει για τη διοίκηση της πολιτειακής κυβέρνησης.
Τα περιφερειακά κόμματα, όπως το TMC, αποτελούν γνωστό χαρακτηριστικό στα μεγαλύτερες πολιτείες της Ινδίας. Εδώ ο γλωσσικός υποεθνικισμός παρέχει τη βάση για τις τοπικές ελίτ να προωθήσουν τη δική τους ατζέντα μέσω τέτοιων οντοτήτων.
Στην Ταμίλ Νάντου (68 εκατομμύρια κάτοικοι), η ιστορία της αναταραχής κατά των Βραχμάνων οδήγησε στη δημιουργία ενός μη Βραχμανικού κόμματος, το οποίο στη συνέχεια μετατράπηκε σε αρκετά κόμματα, δύο εκ των οποίων (AIADMK και DMK) παραμένουν οι κυρίαρχες δυνάμεις στην πολιτική της πολιτείας.
Το AIADMK (Πανινδικό Άννα Ντραβίντα Μουνέτρα Καζαγκάμ), που βρίσκεται επί του παρόντος στην εξουσία, έχει παγιδευτεί από τις περιφερειακές ελίτ και έχει μια στενή σχέση με το BJP, ακόμη και αν υπάρχουν κάποιες κοινωνικές αποκλίσεις. Το DMK (Ντραβίντα Μουνέτρα Καζαγκάμ), από την άλλη πλευρά, ήταν έξυπνο με τις συμμαχίες του, αν και είναι γεμάτο με κατηγορίες για νεποτισμό.
Όπως και σε προηγούμενες εκλογές, το DMK έχει συμμαχήσει με την Αριστερά, η οποία έχει βάθος στήριξης μεταξύ της εργατικής τάξης και των αγροτών. Οι αγώνες κατά των ιδιωτικοποιήσεων, υπό την ηγεσία της Αριστεράς, θα βοηθήσουν τη συμμαχία να κερδίσει την υποστήριξη των εργαζομένων σε πυκνοκατοικημένες αστικές περιοχές. Δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι η συμμαχία DMK-Αριστεράς θα επικρατήσει στο Ταμίλ Νάντου.
Η Κεράλα κυματίζει την κόκκινη σημαία
Από το 1980, το εκλογικό σώμα της Κεράλα (35 εκατομμύρια κάτοικοι) δεν επανεξέλεξε την πολιτειακή του κυβέρνηση, με την εξουσία να ταλαντεύεται μεταξύ του Αριστερού Δημοκρατικού Μετώπου (LDF) και του Ενωμένου Δημοκρατικού Μετώπου. Φέτος, το LDF, το οποίο βρίσκεται στο αξίωμα από το 2016, φαίνεται έτοιμο να ανατρέψει και να εκλεγεί ξανά.
Η επανεκλογή της Αριστεράς στην κυβέρνηση της Κεράλα θα ήταν σημαντική, αλλά δεν αποτελεί προάγγελο της συνολικής δύναμης της Αριστεράς στην Ινδία. Ωστόσο, ο κύκλος των αγροτικών κινητοποιήσεων και η σύνδεση με τις κύριες συνδικαλιστικές ομοσπονδίες υποδηλώνουν τη δυνατότητα μελλοντικής ανάπτυξης των προοδευτικών δυνάμεων.