Πηγή: MintPress News
Ο Ρώσος πολιτικός Αλεξέι Ναβάλνι παραμένει υπό κράτηση στη Ρωσία μετά την επιστροφή του στην πατρίδα του νωρίτερα αυτό το μήνα. Αυτό αποτέλεσε πρωτοσέλιδο παγκοσμίως, καθώς ο 44χρονος δικηγόρος τέθηκε αμέσως υπό κράτηση σε αεροδρόμιο της Μόσχας, με Δυτικές προσωπικότητες να χαιρετίζουν τη «γενναιότητα» του. «Ο ηρωικός αγώνας του Ναβάλνι δεν διαφέρει από αυτό για το οποίο πολέμησαν ο Γκάντι, ο Κίνγκ, ο Μαντέλα και ο Χάβελ. Αν και ο Ναβάλνι δεν έχει επιτύχει ακόμα, δεν πρέπει να υπάρχει αμφιβολία ότι ο σκοπός του είναι καλός και δίκαιος», ανέφερε ο πρώην Πρεσβευτής των ΗΠΑ στη Ρωσία, Μάικλ ΜακΦάουλ. Ο Πρόεδρος Μπάιντεν άσκησε επίσης πίεση στον Πούτιν για το θέμα αυτό σε μια συνεδρίαση χθες.
Ο Ναβάλνι είχε περάσει πέντε μήνες στη Γερμανία αναρρώνοντας από φερόμενη δηλητηρίαση την οποία αποδίδει σε κυβερνητικούς πράκτορες, αν και πρόσφατη δημοσκόπηση ανέφερε ότι μόνο το 15% των Ρώσων συμφωνούσαν μαζί του. Οι εισαγγελείς ισχυρίζονται ότι ο αρχηγός του Κόμματος Ρωσία για το Μέλλον παραβίασε τους όρους αναστολής της ποινής του για υπεξαίρεση, με τον Ναβάλνι και τους συμμάχους του να υποστηρίζουν ότι οι κατηγορίες έχουν υποκινηθεί πολιτικά.
Ανεξάρτητα από αυτό, η σύλληψή του προκάλεσε διαμαρτυρίες σε περισσότερες από 100 ρωσικές πόλεις, πολλές από τις οποίες είναι εξαιρετικά μεγάλες. Σύμφωνα με πληροφορίες συνελήφθησαν πάνω από 3.700 άτομα, μεταξύ των οποίων περισσότεροι από 1.400 μόνο στη Μόσχα, καθώς εντάσεις απειλούν να ξεσπάσουν. Η Διεθνής Αμνηστία ανακήρυξε τον Ναβάλνι «κρατούμενο συνείδησης», απαιτώντας από τις αρχές να απελευθερώσουν άμεσα και άνευ όρων τον διακεκριμένο επικριτή του Κρεμλίνου.
Αμφίβολος χαρακτηρισμός
Ωστόσο, ο «κρατούμενος συνείδησης» είναι ένας χαρακτηρισμός που η οργάνωση ανθρωπίνων δικαιωμάτων με έδρα το Λονδίνο αρνήθηκε να δώσει σε δυτικούς αντιφρονούντες όπως η Chelsea Manning και ο Julian Assange. Ένας εκπρόσωπος της οργάνωσης είπε στον δημοσιογράφο Joe Emersberger ότι δεν θα αναγνώριζε την Manning ως τέτοια, επειδή δεν ήταν σίγουροι αν η στρατιωτική πληροφοριοδότης διέρρευσε τις πληροφορίες με επαρκώς «υπεύθυνο τρόπο», ισχυριζόμενος ότι ήταν εξίσου αβέβαιο ότι τιμωρήθηκε επειδή αποκάλυψε στοιχεία ευρύτατων παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Παρομοίως, ενώ η Αμνηστία έχει επικρίνει τη δίκη του Assange (μια υπόθεση για την οποία τους έχει απαγορευτεί η παρατήρηση), το 2019 είπε στην ομάδα υπεράσπισης του συνιδρυτή του Wikileaks ότι είναι «μια υπόθεση για την οποία παρακολουθούμε στενά αλλά δεν εργαζόμαστε ενεργά. Η Διεθνής Αμνηστία δεν θεωρεί τον Τζούλιαν Ασάνζ κρατούμενο συνείδησης».
Παλαιότερα αρνήθηκε να αναγνωρίσει το καθεστώς του ίσως πιο διάσημου πολιτικού κρατούμενου του εικοστού αιώνα, του Νέλσον Μαντέλα. Δικαιολόγησε την απόφασή του με βάση το γεγονός ότι ο αρχηγός του Αφρικανικού Εθνικού Κογκρέσου αρνήθηκε να αποκηρύξει τον ένοπλο αγώνα κατά του Απαρτχάιντ και υποστήριξε τη βία. μια απόφαση που την συγκέντρωσε δεκαετίες έντονης αποδοκιμασίας.
Ωστόσο, ο ίδιος ο Navalny έχει ταχθεί επίσης υπέρ της βίας. Σε ένα πολιτικό βίντεο, χαρακτήρισε τους μουσουλμάνους του Βόρειου Καυκάσου ως «επιδρομή από κατσαρίδες. Ενώ τα έντομα μπορούν να σκοτωθούν με μια παντόφλα, στην περίπτωση ανθρώπινων παρασιτώσεων, προτείνω ένα πιστόλι», είπε, πριν μιμηθεί πυροβολώντας έναν.
Πολύ πιο βίαιες προσωπικότητες κέρδισαν επίσης το σήμα «κρατούμενου συνείδησης» της Διεθνούς Αμνηστίας, συμπεριλαμβανομένου του πολιτικού της Βενεζουέλας Leopoldo Lopez. Ο Lopez ήταν ηγέτης ενός πραξικοπήματος με την υποστήριξη των ΗΠΑ το 2002 και οργάνωσε μια εκστρατεία ανταρτικής βίας το 2014, η οποία περιελάμβανε κάψιμο σχολείων και πανεπιστημίων, δηλητηρίαση των παροχών νερού και πυροβολισμούς δημοσιογράφων. 43 άνθρωποι δολοφονήθηκαν, με την κυβέρνηση να εκτιμά τις ζημιές που προκλήθηκαν στα 15 δισεκατομμύρια δολάρια, περίπου όσο η καταστροφή που προκάλεσε η έκρηξη στη Βηρυτό το 2020. Το 2019, ο διευθυντής της οργάνωσης στην Αμερική δήλωσε ότι «Η διεθνής δικαιοσύνη είναι η μοναδική ελπίδα για τα θύματα των παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Βενεζουέλα. Ήρθε η ώρα να ενεργοποιήσουμε όλους τους διαθέσιμους μηχανισμούς για να αποτρέψουμε περαιτέρω αγριότητες», υπονοώντας ότι στήριζε την εκστρατεία που ηγούνται οι ΗΠΑ για ανατροπή της κυβέρνησης.
Συνδέσεις με τη δυτική εξουσία
Δυστυχώς, η Αμνηστία έχει μακρά ιστορία συνεργασίας με τις δυτικές υπηρεσίες πληροφοριών για την ενίσχυση επιχειρήσεων αλλαγής του καθεστώτος στο εξωτερικό. Ένας συνιδρυτής της οργάνωσης, ο Peter Benenson, είχε βαθύτερους δεσμούς με τα βρετανικά Ξένα και Αποικιακά Γραφεία. Ο Benenson εργάστηκε για χρόνια στηρίζοντας το καθεστώς του απαρτχάιντ της Νοτίου Αφρικής και άλλες λευκές υπερεθνικιστικές κοινωνίες. Ενώ πληρώνονται κρυφά από την κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου.
Ένας δεύτερος συνιδρυτής, ο Luis Kutner, ήταν ένας άνθρωπος του FBI, τη υπηρεσία χρησιμοποιήθηκε για τη δολοφονία του Μαύρου Πάνθηρα Fred Hampton. Έκανε επίσης μυστική δουλειά για να υπονομεύσει τον αντιιμπεριαλιστή πρωθυπουργό του Κονγκό Patrice Lumumba, η δολοφονία του οποίου έχει συνδεθεί στενά με τις αμερικανικές και βελγικές υπηρεσίες μυστικές υπηρεσίες. Ο Kutner θα σχημάτιζε επίσης την ομάδα «Φίλοι του FBI», μια υποτιθέμενη ιδιωτική οργάνωση που έχει σχεδιαστεί για να καταπολεμήσει την κριτική του γραφείου των πολιτικών ελευθεριών και από γνήσιες ομάδες και ακτιβιστές ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Οι συνδέσεις με τη δυτική εξουσία συνεχίζονται στη σύγχρονη εποχή. Για παράδειγμα, η Susan Nossel, μία κυβερνητική αξιωματούχος που συνεργάστηκε στενά με τις Hillary Clinton, Madeleine Albright, Samantha Power και Susan Rice σχετικά με την έννοια της ανθρωπιστικής παρέμβασης, έγινε εκτελεστική διευθύντρια της Διεθνούς Αμνηστίας των ΗΠΑ το 2012 (και έκτοτε κατέχει επίσης ανώτερες θέσεις σε άλλους οργανισμούς όπως το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και η PEN International). Το 2012 ήταν επίσης η χρονιά που η Αμνηστία ξεκίνησε μια διαφημιστική εκστρατεία επαινώντας το ΝΑΤΟ για το υποτιθέμενο εξαιρετικό έργο του να βοηθήσει τις γυναίκες στο Αφγανιστάν. «NATO: συνεχίστε την πρόοδο», ανέφεραν οι διαφημίσεις, οδηγώντας σε παγκόσμια αντίδραση.
Τελικά, η Αμνηστία συνεχίζει να επιτελεί σημαντικό έργο και παρέχει κρίσιμες εκθέσεις που τεκμηριώνουν παραβιάσεις σε ολόκληρο τον κόσμο. Ωστόσο, το πράττει διατηρώντας παράλληλα πολύ στενή σχέση με τις δυτικές κυβερνήσεις, οι οποίες αποτελούν οι ίδιες τις κύριες πηγές παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων παγκοσμίως. Αυτοί οι περιορισμοί οδηγούν την οργάνωση να σπεύσει στην υπεράσπιση των αντιφρονούντων σε εχθρικά έθνη, αλλά να αγνοεί ή να υποβαθμίζει αντίστοιχα περιστατικά της στη Δύση. Η υπόθεση Navalny αποτελεί το πιο πρόσφατο παράδειγμα.
Φωτογραφία | Ο Alexei Navalny περιβάλλεται από δημοσιογράφους εντός του αεροπλάνου στο αεροδρόμιο Berlin Brandenburg (BER) στο Schoenefeld, κοντά στο Βερολίνο πριν από την πτήση του προς τη Μόσχα. Γερμανία, 17 Ιανουαρίου 2021. Mstyslav Chernov | AP
guernicaeu.wordpress.com 