Μεταφράσαμε το εβδομαδιαίο δελτίο του Vijay Prashad, Ινδού ιστορικού, δημοσιογράφου και διευθυντή της Τριηπειρωτικής: Ινστιτούτο Κοινωνικών Ερευνών*
Η χρονιά μας έχει επισκιαστεί από την πανδημία, την ορμή ενός ιού που παραλύει τις κοινωνίες σε όλο τον κόσμο. Ορισμένες κυβερνήσεις προσέφεραν εξυπνότερες, πιο επιστημονικές και ανθρωπιστικές προσεγγίσεις για την πανδημία. Πολλές (αλλά όχι όλες) από αυτές ήταν κυβερνήσεις με σοσιαλιστικό προσανατολισμό. Μεταξύ αυτών είναι η ινδική πολιτεία της Κεράλα, που βρίσκεται στα νοτιοδυτικά της χώρας με πληθυσμό 35 εκατομμυρίων και κυβερνάται από το Αριστερό Δημοκρατικό Μέτωπο (LDF). Η υπουργός Υγείας της Κεράλα, ΚΚ Shailaja, τιμήθηκε αργότερα ως η «Φόνισσα του Κορονοϊού» για τον ηγετικό της ρόλο μέσα σε μια κυβέρνηση που βάζει τις ανάγκες του πληθυσμού πάνω από το κέρδος και την δεισιδαιμονία.
Δεν είναι ότι δεν έχουν υπάρξει κρούσματα COVID-19 στην Κεράλα, ούτε ότι δεν υπήρξαν θάνατοι. Είναι μάλλον ότι η κυβέρνηση ενήργησε με μετρημένο, γρήγορο και αποτελεσματικό τρόπο για να ενημερώσει το κοινό, να χρησιμοποιήσει τον κυβερνητικό μηχανισμό για να κάνει τεστ τον πληθυσμό για COVID-19, να πραγματοποιήσει ανίχνευση επαφών, να απομονώσει και να θεραπεύσει τους μολυσμένους και να λάβει όλα τα δυνατά μέτρα για να ισοπεδώσει την καμπύλη. Επιπλέον, ως αποτέλεσμα της μακράς ιστορίας της οργανωμένης δημόσιας δράσης στην πολιτεία, συχνά υπό την ηγεσία των κομμουνιστών και των κοινωνικών μεταρρυθμιστών, οι συνδικαλιστικές οργανώσεις, συνεταιρισμοί, οργανώσεις φοιτητών και νέων, οργανώσεις γυναικών, και άλλοι, λειτούργησαν με πολύ πειθαρχημένο τρόπο για να παράσχουν ενημέρωση και ανακούφιση στο κοινό.
Στις αρχές Δεκεμβρίου, η Κεράλα διενήργησε τοπικές εκλογές σε ολόκληρη την πολιτεία. Οι κομμουνιστές κέρδισαν περισσότερες έδρες σε αυτές τις εκλογές από όλες τις έδρες που κέρδισε η αντιπολίτευση. Το δεξιό Κόμμα Bharatiya Janata (BJP), το οποίο διοικεί την Ινδική κυβέρνηση στο Δελχί υπό την ηγεσία του Πρωθυπουργού Ναρέντρα Μόντι, και το κεντροδεξιό Ινδικό Εθνικό Κογκρέσο, το οποίο είναι η κύρια αντιπολίτευση στην Κεράλα, διεξήγαγαν μια φαύλη εκστρατεία κατά της Αριστεράς, συμπεριλαμβανομένων σκληρών προσωπικών επιθέσεων κατά του Πρωθυπουργού της Κεράλα, Pinarayi Vijayan. Τα μέσα ενημέρωσης -τα οποία ελέγχονται σχεδόν αποκλειστικά από τις μεγάλες ιδιωτικές εταιρείες- εξαπέλυσαν επίθεση στην Αριστερά και αγνόησαν νέες πρωτοβουλίες που προωθήθηκαν από την Αριστερά σε αυτήν την εξαιρετικά δύσκολη περίοδο.
Για παράδειγμα, τα καπιταλιστικά μέσα ενημέρωσης αγνόησαν τα εγκαίνια τριάντα τεσσάρων νέων δημόσιων σχολείων για το έργο «Κέντρο Αριστείας», το οποίο είχε ως αποτέλεσμα την αργή επιστροφή των παιδιών από ακριβά ιδιωτικά σχολεία στα ανανεωμένα δημόσια σχολεία. Αντί να αναφερουν πρωτοβουλίες, όπως την κατασκευή περίπου 250.000 σπιτιών για την εργατική τάξη και τους αυτόχθονες μέσω της «Αποστολής Ζωής», τα μέσα ενημέρωσης επικεντρώθηκαν σε άτακτους ισχυρισμούς ότι τα χρήματα φιλανθρωπικών οργανώσεων από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα είχαν παραβιάσει τους κανονισμούς συναλλάγματος. Αυτές οι αβάσιμες επιθέσεις διαμόρφωσαν το σκληρό πλαίσιο αυτών των τοπικών εκλογών.
Η Αριστερά της Κεράλα συμμετείχε στις εκλογές αυτές με μια σειρά σημαντικών πλεονεκτημάτων. Πρώτον, κατά τη διάρκεια ενός αιώνα αγώνα και διακυβέρνησης, το κομμουνιστικό κίνημα ηγήθηκε μιας ατζέντας για τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης των ανθρώπων, μεταξύ άλλων με την προώθηση της υγείας, της εκπαίδευσης και της στέγασης, και εισήγαγε μια παράδοση δημόσιας δράσης. Δεύτερον, η Αριστερά ήταν αυτή που ξεκίνησε μια εκστρατεία λαϊκού σχεδιαμούτων λαών πριν από είκοσι πέντε χρόνια. αυτή η διαδικασία ενέπνευσε τους φορείς τοπικής αυτοδιοίκησης και τους κατέστησε κρίσιμες πλατφόρμες για δημόσια δράση και για την ανάπτυξη της εναλλακτικής λύσης της Αριστεράς. Τρίτον, η τρέχουσα κυβέρνηση του Αριστερού Δημοκρατικού Μετώπου έχει υποδειγματικό ιστορικό διαχείρισης κρίσεων που προηγούνται της πανδημίας, όπως οι καταστροφικές πλημμύρες και το ξέσπασμα του ιού Νίπαχ, οι οποίες έπληξαν την πολιτεία το 2018. Τέταρτον, οι μαζικές οργανώσεις της Αριστεράς είναι σε εγρήγορση για τις ανάγκες του λαού και συχνά βρίσκονται να εργάζονται για να παράσχουν ανακούφιση, να καταπολεμήσουν την κοινωνική αγανάκτηση και να αγωνιστούν για να επεκτείνουν τα δικαιώματα των ανθρώπων. Αυτό ήταν πιο εμφανές κατά τη διάρκεια της πανδημίας, όταν φοιτητές, νέοι, γυναίκες, εργαζόμενοι και αγροτικοί οργανισμοί παρέδωσαν τρόφιμα και φάρμακα στους ανθρώπους, κατασκεύασαν δημόσιες εγκαταστάσεις πλύσης και βοήθησαν τις τοπικές κυβερνήσεις με εξετάσεις, εντοπισμό και επιβολή της καραντίνας. Ήταν αυτή η μαζική δουλειά που παρείχε το καλύτερο αντίδοτο στην βία των καπιταλιστικών μέσων ενημέρωσης.
Από αυτή την αξιοσημείωτη μαζική δουλειά, η Αριστερά επέλεξε τους υποψηφίους της για τις τοπικές εκλογές, οι περισσότερες από τους οποίους είναι πολύ νέοι και πολλές από αυτές νεαρές γυναίκες ηγέτες από ολόκληρη την πολιτεία. Παρακάτω παρουσιάζονται οι σύντομες εντυπώσεις πέντε από αυτούς τους νέους εκλεγμένους αξιωματούχους.
Η Reshma Mariam Roy κέρδισε την έδρα της από το grama panchayat (τοπική αυτοδιοίκηση σε επίπεδο χωριού) του Aruvappulam, το οποίο εκπροσωπείτο από το Κογκρέσο τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια. Η Reshma έγινε είκοσι-ενός, η ελάχιστη ηλικία να παρει κανείς μέρος σε αυτές τις εκλογές, μια μέρα πριν καταθέσει την υποψηφιότητά της. Είναι μέλος της Ομοσπονδίας Φοιτητών της Ινδίας (SFI) και της Δημοκρατικής Ομοσπονδίας Νέων της Ινδίας (DYFI), και οι δύο μαζικές οργανώσεις του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ινδίας (μαρξιστής), όπως επίσης και ηγέτιδα στην κολεγιακή της ένωση. Κατά τη διάρκεια της πανδημίας, η Reshma είχε εργαστεί για το πρόγραμμα «χέρι βοηθείας» που ξεκίνησε ο KU Jineesh Kumar, ένας άλλος ηγέτης νέων της Αριστεράς και ο τοπικός εκπρόσωπος στο πολιτειακό νομοθετικό σώμα· Μέσω του προγράμματος, βοηθούσαν όποιον το ζητούσε κατά τη διάρκεια του αποκλεισμού. Κατά τη διάρκεια της εκστρατείας της, η Reshma κράτησε ημερολόγιο, στο οποίο επεσήμανε τις απογοητεύσεις και τις απαιτήσεις του λαού. Ήταν ευτυχής που η Αριστερά έδωσε στους νέους την ευκαιρία να συμμετάσχουν στις εκλογές αυτές. «Εάν οι άνθρωποι έχουν μια καλή γνώμη για μένα μετά από πέντε χρόνια», είπε, «αυτή είναι η πραγματική νίκη».
Η Arya Rajendran, είκοσι ενός ετών, είναι η πρόεδρος του Balasangham, μιας οργάνωσης ενός εκατομμυρίου παιδιών που εργάζεται για την προώθηση των επιστημονικών και κοσμικών αξιών στα παιδιά που ιδρύθηκε στις 28 Δεκεμβρίου 1938 στο Kalliasseri, Kannur (Κεράλα)· Ο πρώτος της πρόεδρος ήταν ο νέος κομμουνιστής (και αργότερα ο πρωθυπουργός της Κεράλα για έντεκα χρόνια) E.K. Nayanar. Η Arya, μέλος του SFI, βρισκόταν στις τελικές εξετάσεις του κολεγίου της την ίδια στιγμή που συμμετείχε στην εκστρατεία για τη θέση της στο δημοτικό συμβούλιο του Thiruvananthapuram . «Οι τοπικοί φορείς είναι τα νεύρα της δημοκρατικής διαδικασίας της Κεράλα», είπε. «Είναι σημαντικό να έχουμε νέους ανθρώπους αφοσιωμένους στο σκοπό της δημοκρατίας να εκλεγούν στο αξίωμα. Μέσω των τοπικών γραφείων μπορούμε να εξασφαλίσουμε ότι όλοι επωφελούνται από την εναλλακτική λύση της Αριστεράς που αναπτύσσεται στην πολιτεία».
Η PP Divya, τριάντα έξι ετών, είναι ήδη βετεράνος στο κομμουνιστικό κίνημα. Είναι αρχηγός του DYFI και της Δημοκρατικής Ένωσης Γυναικών All-India (AIDWA) και μέλος της περιφερειακής επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ινδίας (Μαρξιστικό). Ήταν ήδη μέλος της περιφέρειας panchayat (συμβούλιο) από το 2015, αλλά τώρα επανεξελέγη και αναμένεται να γίνει πρόεδρος του περιφερειακού συμβουλίου. Όχι μόνο η Divya υπήρξε βασικό μέλος στον αγώνα κατά του COVID-19 στην περιοχή της, αλλά καθοδήγησε βασικές βελτιώσεις στην καθημερινή ζωή εκεί και έχει ηγηθεί διαμαρτυριών αλληλεγγύης με την εξέγερση των αγροτών στην Ινδία.
Ο Ε. Η Afsal, όπως η Reshma και η Arya, είναι ένας ηγέτης της Ομοσπονδίας Φοιτητών της Ινδίας. Σε ηλικία 25 ετών, κέρδισε μια έδρα του περιφερειακού συμβουλίου του Malappuram. Οι Afsal, Reshma και Arya περπατούν στα χνάρια του KV Sudheesh, ο οποίος ήταν φοιτητής ηγέτης και εκλεγμένος αξιωματούχος του περιφερειακού συμβουλίου του Kannur. Στις 26 Ιανουαρίου 1994, ο Sudheesh μαχαιρώθηκε μέχρι θανάτου από μέλη του φασιστικού RSS, το οποίο συνδέεται με το κυβερνών BJP της Ινδίας.
Η σύντροφος Prameela, η οποία εργάζεται στο εργατικό δυναμικό των αγροτών, ήταν μία από το 58% των γυναικών που κέρδισαν έδρες σε αυτές τις τοπικές εκλογές. Η Prameela είναι μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ινδίας (Μαρξιστιό), μια από τους διευθυντές του διοικητικού συμβουλίου της τράπεζας συνεργασίας της υπηρεσίας Kodakad, και ηγέτης της AIDWA. Κέρδισε πάνω από το 90% των ψήφων για να λάβει θέση στο panchayat του Pilicode.
Το 1976, ο κομμουνιστής ποιητής Kadammanitta Ramakrishnan έγραψε τον\ Kannurkkotta, ή «Kannur Fort», ένα ποίημα που αντικατόπτριζε την ελπίδα του ότι το παλιό μπορεί να εξαφανιστεί και η νεολαία μπορεί να φέρει ένα νέο κόσμο. Ο Ramakrishnan ήταν πρόεδρος της Purogamana Kala Sahitya Sangham (προοδευτικής ένωσης συγγραφέων) και εκλεγμένο μέλος της πολιτειακής συνέλευσης (η υποψηφιότητά του υποστηρίχθηκε από την Αριστερά).
Όλα τα φρούρια θα γίνουν αντίκες.
Όλα τα κανόνια θα σκουριάσουν σιωπηλά.
Όλοι οι σουλτάνοι θα τραπούν στις σκοτεινές σπηλιές.
Τα παιδιά μου, που δεν έχουν στερηθεί τον ύπνο,
Θα είναι μάρτυρες σε όλα αυτά τα γεγονότα.
Θα τα δουν αυτά , επειδή δεν θα παραμείνουν στο παρελθόν. Ονόματα όπως οι Reshma, Arya, Divya, Prameela και Afsal, θα βάλουν στην άκρη τα κανόνια και τους σουλτάνους για να οικοδομήσουν έναν δημοκρατικό κόσμο. Και θα περπατάμε δίπλα τους.
guernicaeu.wordpress.com 