Μεταφράσαμε το εβδομαδιαίο δελτίο του Vijay Prashad, Ινδού ιστορικού, δημοσιογράφου και διευθυντή της Τριηπειρωτικής: Ινστιτούτο Κοινωνικών Ερευνών*
Στις 18 Ιουλίου, ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών António Guterres δημοσίευσε το ακόλουθο tweet : «Το COVID-19 αποκάλυψε το ψέμα ότι οι ελεύθερες αγορές μπορούν να προσφέρουν υγειονομική περίθαλψη για όλους, το μύθο ότι η δωρεάν υγεία δεν λειτουργεί, η αυταπάτη ότι ζούμε σε ένα μετα-ρατσιστικό κόσμο. Όλοι επιπλέουμε στην ίδια θάλασσα, αλλά μερικοί βρίσκονται σε σούπερ-γιοτ και άλλοι προσκολλώνται σε παρασυρόμενα συντρίμμια».
Ο Δρ Rajiv Shah, πρόεδρος του Rockefeller Foundation (Ηνωμένες Πολιτείες), δήλωσε πρόσφατα ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες βασίζονται σε δύο «μονοπωλιακές εταιρείες» (Quest και LabCorp) για δοκιμές COVID-19 που «δεν έχουν αρκετή χωρητικότητα στο κεντρικό τους συστήματα επεξεργασίας για τους όγκους που είναι απαραίτητοι τώρα». Αυτές οι μονοπωλιακές εταιρείες – που προωθούνται από τις ελεύθερες αγορές για τις οποίες μίλησε ο Guterres- λειτουργούν με σκοπό τη κερδοσκοπία, πράγμα που σημαίνει ότι είναι επι τόπου εργαστήρια επεξεργασίας που δεν έχουν την «ικανότητα» να κάνουν περισσότερα από την κανονική εργαστηριακή εργασία · τίποτα περισσότερο από αυτό είναι οικονομικά αναποτελεσματικό για αυτούς. Ο Δρ Shah λέει ότι οι εξετάσεις δεν μπορούν να επιστραφούν σε λιγότερο από μία εβδομάδα ή δύο εβδομάδες. «Με το χρόνο παράδοσης των επτά ημερών», είπε ο Δρ Shah, «βασικά δεν γίνονται τεστ. Είναι το ισοδύναμο των μηδενικών τεστ». Αυτό σημαίνει ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες, με έναν μαλακό δημόσιο τομέα, ουσιαστικά δεν κάνουν τεστ. Ο Subin Dennis, ερευνητής στο Tricontinental: Institute for Social Researcher, έχει γράψει μια ξεκάθαρη έκθεση σχετικά με την αναγκαιότητα ενός ισχυρού δημόσιου τομέα.
Class War , 1986.
Αλλά για τη δημιουργία ενός δημόσιου τομέα απαιτούνται πόροι. Αυτοί οι πόροι εξαντλούνται από την ύφεση που προκλήθηκε από τον κορονοϊό, που δεν είναι συμβατό με τις δικές τους οικονομικές αρχές. Τα διάφορα προγράμματα διαγραφής χρέους, όπως η Πρωτοβουλία Υπηρεσιών Χρέους Αναστολής – που εγκρίθηκε από την Παγκόσμια Τράπεζα και τους Υπουργούς Οικονομικών της G20 – είναι απλώς ανεπαρκή. Μια νέα έκθεση της Oxfam δείχνει ότι όλες οι χώρες που είναι επιλέξιμες για αυτήν την πρωτοβουλία εξακολουθούν να υποχρεούνται να πληρώσουν τουλάχιστον 33,7 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ για την εξυπηρέτηση των χρεών τους φέτος. Το ποσό που απαιτείται από αυτές είναι 2,8 δισεκατομμύρια δολάρια το μήνα, το οποίο είναι «διπλάσιο από το ποσό που συνδυάζουν η Ουγκάντα, το Μαλάουι και η Ζάμπια για τον ετήσιο προϋπολογισμό τους για την υγεία».
Η απουσία εναλλακτικής βρίσκονται στον ορίζοντα για μια μακρά λίστα χωρών. Η Αργεντινή, ο Ισημερινός και ο Λίβανος έχουν ήδη πτωχεύσει. Λόγω της νομισματικής κρίσης, ο ιατρικός τομέας του Λιβάνου έπεσε σε χάος . Τα φαρμακεία, τα οποία εισάγουν φάρμακα με σκληρό νόμισμα, έκλεισαν. Η κυβέρνηση απέτυχε να αποζημιώσει τα νοσοκομεία για υπηρεσίες που χρησιμοποιούν οι ασθενείς με κοινωνική ασφάλιση και η ανεργία διέκοψε την πρόσβαση στην ιατρική ασφάλιση. Με περαιτέρω οικονομικές δυσκολίες, αυτά τα κράτη θα μειώσουν για άλλη μια φορά τις εκταμιεύσεις τους στον τομέα της υγείας, μειώνοντας τις υπηρεσίες δημόσιας υγείας σε μια εποχή που η αξία τους έχει καταφανώς αποδειχθεί.
Πρόσφατα, οι δύο κύριες υπηρεσίες του ΟΗΕ που μελετούν την κατάσταση των τροφίμων – το Παγκόσμιο Επισιτιστικό Πρόγραμμα (WFP) και ο Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας (FAO) – δημοσίευσαν μια ολοκληρωμένη έκθεση που έδειξε ότι σε είκοσι πέντε χώρες, η πείνα θα αυξηθεί σε επίπεδα λιμού . Αυτές οι χώρες εκτείνονται από την Αϊτή έως τη Ζιμπάμπουε, από τον Λίβανο έως το Μπαγκλαντές. Τον Απρίλιο, ο διευθυντής του WFP Ντέιβιντ Μπέσλεϊ είπε ότι η κατάσταση της πείνας διακινδύνευε «λιμό βιβλικών διαστάσεων». Τώρα, ο Beasley είπε ότι οι ενημερωμένοι αριθμοί δείχνουν ότι «οι πιο φτωχές οικογένειες του κόσμου έχουν εξωθηθεί ακόμη πιο κοντά στην άβυσσο».
Το χρέος αυτών των χωρών απλώς δεν τους επιτρέπει να αντιμετωπίσουν σωστά τις τρεις πανδημίες: κοροναϊούς, ανεργία και πείνα.
Takiyasha the Witch and the Skeleton Specter , 1849.
Σε αυτό το πλαίσιο, οι Dilma Rousseff, TM Thomas Isaac, Jorge Arreaza, Yanis Varoufakis, Fred M’membe, Juan Grabois και εγώ δημοσιεύσαμε αυτήν τη δήλωση σχετικά με την διαγραφή του χρέους. Πιστεύουμε ότι η ύφεση που προκλήθηκε από τον κορονοϊό απαιτεί πολύ περισσότερα από τα ημίμετρα προσωρινής αναστολής χρέους. Πιστεύουμε ότι η ακύρωση του χρέους είναι ο μόνος τρόπος για να προχωρήσουμε στην εποχή των κλιμακωτών κρίσεων.
Δήλωση για την ακύρωση χρεών.
Σύμφωνα με όλου τους λογαριασμούς, το χρέος των αναπτυσσόμενων χωρών ανέρχεται πλέον σε 11 τρισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ. Κατά το υπόλοιπο του ίδιου του 2020, οι πληρωμές για την εξυπηρέτηση του χρέους αυτού του χρέους θα ανέλθουν σε 3,9 τρισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ. Αυτό το χρέος έχει διογκωθεί τις τελευταίες δεκαετίες, αφήνοντας τις περισσότερες αναπτυσσόμενες χώρες σε μια μη βιώσιμη οικονομική κατάσταση. Οι αθετήσεις υποχρεώσεων και οι προσαρμογές του χρέους φαίνεται να αποτελούν μόνιμο χαρακτηριστικό μεταξύ των αναπτυσσόμενων χωρών, το οποίο έρχεται στην ώρα του για λόγους που συχνά δεν εμπίπτουν στα θεμελιώδη στοιχεία των οικονομιών τους.
Η λιτότητα έχει γίνει μια μόνιμη προϋπόθεση, η οποία έχει αποδυναμώσει τα συστήματα δημόσιας υγείας τόσο πολλών χωρών και τις άφησε ευάλωτες σε αυτήν την παγκόσμια πανδημία. Η συνέχιση της εξυπηρέτησης του χρέους τους και η υποχρέωση από αυτές τις επιβαρύνσεις του χρέους σημαίνει ότι οι αναπτυσσόμενες χώρες δεν θα είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά και αποτελεσματικά την πανδημία, ούτε να οικοδομήσουν τα απαραίτητα συστήματα για μελλοντικές καταστάσεις έκτακτης ανάγκης στη δημόσια υγεία.
Κάθε δολάριο στην εξυπηρέτηση του χρέους που πηγαίνει στην αποπληρωμή μιας τράπεζας ή ενός πλούσιου ομολογιούχου είναι ένα δολάριο που δεν μπορεί να πάει να αγοράσει έναν αναπνευστήρα ή να χρηματοδοτήσει επείγουσα επισιτιστική υποστήριξη. Κατά τη διάρκεια της κρίσης CoronaShock, αυτό είναι ηθικά μη συμβατό και οικονομικά παράλογο.
Η αναστολή ή η αναβολή του χρέους δεν παρέχει τη βάση για την απαραίτητη ανάπτυξη αυτών των χωρών. Απλώς αναβάλλει τον υπολογισμό.
Είναι ώρα για την ακύρωση αυτών των επισφαλών χρεών, τα οποία – σε καμία περίπτωση – δεν μπορούν να εξοφληθούν κατά τη διάρκεια της ύφεσης του κορονοϊού. Τόσο οι δημόσιοι όσο και οι ιδιωτικοί πιστωτές ανέλαβαν τον κίνδυνο με τις επενδύσεις τους. Εκμεταλλεύτηκαν τις ανάγκες των αναπτυσσόμενων χωρών δανείζοντας χρήματα με απεχθή επιτόκια. Είναι καιρός να πληρώσουν το τίμημα για αυτόν τον κίνδυνο αντί να αναγκάσουν χώρες με λιγοστούς πόρους να πληρώσουν πολύτιμα κεφάλαια.
Dilma Rousseff (πρώην πρόεδρος της Βραζιλίας).
TM Thomas Isaac (Υπουργός Οικονομικών, Κεράλα, Ινδία).
Γιάνης Βαρουφάκης (πρώην Υπουργός Οικονομικών, Ελλάδα).
Jorge Arreaza (Υπουργός Εξωτερικών, Βενεζουέλα).
Fred M’membe (Πρόεδρος, Σοσιαλιστικό Κόμμα, Ζάμπια).
Juan Grabois (Frente Patria Grande, Αργεντινή).
Vijay Prashad (Tricontinental: Ινστιτούτο Κοινωνικής Έρευνας).
Ελπίζουμε ότι αυτή η δήλωση θα κυκλοφορήσει ευρέως, θα υιοθετηθεί από τα λαϊκά κινήματα για να ασκήσουν πίεση στις κυβερνήσεις να μην αποδεχθούν πενιχρές συμφωνίες αναστολής χρέους που θα παγιδεύσουν περαιτέρω τις χώρες σε κύκλους μακροπρόθεσμης αφερεγγυότητας.
Στην αρχή
ενός τσίρκου
που είναι τώρα σπίτι,
το μαστίγιο του αφέντη
σπάει με ένα μαστίγωμα
που τρώει μέσα από
τις πλάτες της ύπαρξής μας.
Εδώ είναι η ουσία όλων: η αποικιοκρατία είχε ηττηθεί, αλλά η δομή της παραμένει, με το κεφάλαιο να δανείζει με τοκογλυφικά επιτόκια και το χρέος να αξιοποιείται ως μέσο πολιτικού ελέγχου στα νέα έθνη. Παλαιές εικόνες υποδούλωσης έπρεπε να ανακληθούν, αφήνοντας χώρο για τις πιο ανώνυμες μορφές κοινωνικής κυριαρχίας. Δεν υπάρχει μαστίγιο στο χέρι του Παρισιού Ομίλου (των κρατικών πιστωτών) ή του Λονδίνου (των ιδιωτών πιστωτών), ούτε στα χέρια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Παγκόσμιας Τράπεζας. Αλλά η παρουσία του φαίνεται να χτυπάει την ανθρωπότητα.
Όταν ο Ιρανός συγγραφέας Sadeq Hedayat καλωσορίστηκε από φίλους, απάντησε, «είμαστε ακόμα στα δεσμά της ζωής» ( dar qeyd-e hayat-im ). Έτσι είμαστε. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η εκστρατεία για την ακύρωση των απεχθών χρεών είναι μια καλή αρχή για να σπάσει αυτά τα δεσμά, να πετάξει το χέρι που σπάει το μαστίγιο, για να απελευθερωθεί από το μέσο του χρέους.
*Η Τριηπειρωτική Διάσκεψη ήταν ένα συνέδριο επαναστατικών κινημάτων από την Αφρική, την Ασία και τη Λατινική Αμερική, που ιδρύθηκε τον Ιανουάριο του 1966 στην Κούβα. Η διάσκεψη προέκυψε από τα κράτη που εξήλθαν από το αντιαποικιακό κίνημα και δημιούργησαν το Κίνημα των Αδεσμεύτων(NAM), αλλά και κινήματα με ημιτελείς αντιαποικιοκρατικούς πολέμους εθνικής απελευθέρωσης, τα οποίa είχαν πιο ριζοσπαστικό πρόταγμα και τα οποία είχαν συγκεντρωθεί το 1957 στον Αφρικανο-ασιατικό Λαϊκό Οργανισμό Αλληλεγγύης (AAPSO).
Η Τριηπειρωτική Διάσκεψη έθεσε στόχους, την ειρήνη και το σοσιαλισμό, όπως και να χρησιμοποιηθούν όλα τα μέσα που θα οδηγούσαν σε αυτόν τον στόχο.
Η Τριηπειρωτική: Το Ινστιτούτο Κοινωνικής Έρευνας, αποτελεί συνέχεια της κληρονομιάς της Τριηπειρωτικής Διάσκεψης.
Στο πλαίσιο της προσπάθειας διεθνιστικής επαφής με τα αντιιμπεριαλιστικά επαναστατικά κινήματα του κόσμου, η GuernicaEu ανακοίνωσε στις 3 Απριλίου 2020 την συνεργασία με την Τριηπειρωτική: Ινστιτούτο Κοινωνικών Ερευνών, για την μετάφραση στα ελληνικά των εβδομαδιαίων δελτίων της.
guernicaeu.wordpress.com 