Μεταφράσαμε το εβδομαδιαίο δελτίο του Βιτζάι Πρασάντ, Ινδού ιστορικού, δημοσιογράφου και διευθυντή της Τριηπειρωτικής: Ινστιτούτο Κοινωνικών Ερευνών. Φόντο: Μορν Τσέαρ (Καμπότζη), Χέρι-χέρι , 2021.
Ο Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Τζο Μπάιντεν κάλεσε 111 περιφέρειες για να συμμετάσχει στη Σύνοδο Κορυφής για τη Δημοκρατία στις 9–10 Δεκεμβρίου, η οποία λήγει την Ημέρα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων . «Καλωσορίζουμε όλες τις χώρες, τους οργανισμούς και τα άτομα να υποστηρίξουν τους στόχους της Συνόδου Κορυφής», έγραψε το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ . Ωστόσο, υπάρχουν 82 χώρες που δεν έχουν προσκληθεί, συμπεριλαμβανομένων δύο μεγάλων χωρών που είναι μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών (Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας και Ρωσία) και δύο μικρές χώρες από την Καραϊβική (Κούβα και Αϊτή). Στο όνομα της δημοκρατίας, η κυβέρνηση των ΗΠΑ προωθεί τη δική της ατζέντα για να εδραιώσει την εξουσία και να προωθήσει τα εθνικά της συμφέροντα. Αυτή δεν είναι μια σύνοδος κορυφής για τη δημοκρατία όσο είναι μια σύνοδος κορυφής για τη συγκέντρωση μιας ομάδας για την ανανέωση της αμαυρωμένης εικόνας των Ηνωμένων Πολιτειών.
Αμαυρώθηκε με ποιον τρόπο; Ο Δείκτης Δημοκρατίας του Economist Intelligence Unit αποκαλεί τις Ηνωμένες Πολιτείες «ελαττωματική δημοκρατία», κάτι που προκαλεί έκπληξη δεδομένης της πηγής. Τι την κάνει «ελαττωματική»; Τρία σημεία προσφέρουν επαρκές παράδειγμα: (1) Η εκλογική διαδικασία των ΗΠΑ πλήττεται από τη διαφθορά της επιρροής χρημάτων και ομάδων λόμπι, ενώ η κατάρριψη του νόμου για τα δικαιώματα ψήφου έχει ασκήσει δυσμενή πίεση στις κοινωνικές μειονότητες να έχουν πρόσβαση στην κάλπη. (2) Οι ΗΠΑ έχουν το υψηλότερο ποσοστό φυλάκισης στον κόσμο, με σαφή προκατάληψη κατά των κοινωνικών μειονοτήτων, ιδιαίτερα στην εφαρμογή της θανατικής ποινής. (3) Οι ΗΠΑ χρησιμοποίησαν τον έλεγχό τους στο παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα και τον τεράστιο στρατό τους για να ταλαιπωρήσουν χώρες σε όλο τον κόσμο, όλα αυτά κατά παράβαση του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών.
Ο σκοπός της Συνόδου Κορυφής δεν ήταν μόνο για να προτείνει, ενάντια σε όλα τα στοιχεία, ότι οι ΗΠΑ είναι μια ακμάζουσα δημοκρατία, αλλά και να χρησιμοποιήσει την υπέροχη ιδέα της δημοκρατίας για να τροφοδοτήσει τον υβριδικό πόλεμο που επιβλήθηκε από τις ΗΠΑ εναντίον των αντιπάλων τους (κυρίως Κίνα και Ρωσία, αλλά και την Κούβα, το Ιράν και τη Βενεζουέλα ). Πρόκειται για ωμή και κυνική κατάχρηση δημοκρατικών ιδανικών, τα οποία θα πρέπει να κινητοποιηθούν για να ενισχύσουν όλο το φάσμα του ανθρώπινου δυναμικού αντί να μετατραπούν σε όργανο πολέμου.
Ο κόσμος έχει ήδη μια τακτική σύνοδο κορυφής δημοκρατιών. Ονομάζεται Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών. Κάνει σύνοδό κάθε χρόνο τον Σεπτέμβριο, όπου αρχηγοί κυβερνήσεων έρχονται για να προσφέρουν την άποψή τους για τα διλήμματα που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα. Αυτό που ενώνει τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ δεν είναι η ιδιοτροπία αυτού ή του άλλου ισχυρού έθνους, αλλά ένα από τα πιο θεμελιώδη έγγραφα στην ιστορία της ανθρωπότητας: ο Χάρτης του ΟΗΕ, που υιοθετήθηκε τον Ιούνιο του 1945 από τις πενήντα μία χώρες που ίδρυσαν τον ΟΗΕ. Σήμερα, υπάρχουν 193 μέλη του ΟΗΕ, καθένα από τα οποία έχει υπογράψει τη Χάρτα. Κάθε κράτος στο σύστημα των Ηνωμένων Εθνών είναι υποχρεωμένο να ακολουθεί τον Χάρτη, που τον καθιστά το μεγαλύτερο έγγραφο συναίνεσης στον πλανήτη. Το άρθρο 2 του Χάρτη είναι σαφές σε δύο σημεία: (1) ότι ο ΟΗΕ βασίζεται στην «κυρίαρχη ισότητα όλων των μελών του». και (2) ότι τα μέλη του ΟΗΕ πρέπει «να επιλύσουν τις διεθνείς τους διαφορές με ειρηνικά μέσα». Τα μέσα προσδιορίζονται στα Κεφάλαια VI και VII του Χάρτη, με τον ακριβή προσδιορισμό ότι καμία χώρα δεν πρέπει να βλάψει άλλη εκτός εάν υπάρχει ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για δράση. Καμία ενέργεια δεν μπορεί να λάβει χώρα χωρίς την έγκριση του ΟΗΕ.
Εν τω μεταξύ, οι ΗΠΑ έχουν επιβάλει έναν επιζήμιο αποκλεισμό κατά του κυρίαρχου λαού της Κούβας από το 1961. Αυτός ο αποκλεισμός είναι παράνομος και ήταν από την αρχή, καθώς δεν επιτρέπεται από τον Καταστατικό Χάρτη του ΟΗΕ. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο τα μέλη της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ ψήφισαν τα τελευταία τριάντα χρόνια σε συντριπτικό αριθμό υπέρ του να άρουν οι ΗΠΑ τον παράνομο αποκλεισμό τους. Φέτος, 184 χώρες ψήφισαν κατά των ΗΠΑ. «Ο αποκλεισμός πνίγει και σκοτώνει», δήλωσε ο υπουργός Εξωτερικών της Κούβας Μπρούνο Ροντρίγκες Παρίγια. «Πρέπει να σταματήσει».
Η Κούβα, ένα μικρό νησιωτικό έθνος 11 εκατομμυρίων κατοίκων, δεν απείλησε ποτέ την ασφάλεια των Ηνωμένων Πολιτειών. Η κουβανική κυβέρνηση δεν προσπάθησε ποτέ να εισβάλει στις Ηνωμένες Πολιτείες. Στην πραγματικότητα, η ίδια η πρόταση είναι παράλογη, δεδομένου ότι οι ΗΠΑ έχουν τον πιο θανατηφόρο στρατό στον κόσμο και θα εξαφάνιζαν όποιον προσπαθούσε να τους επιτεθεί (όπως έκαναν στην Ιαπωνία μετά το 1941 και όπως έκαναν στην Αλ Κάιντα μετά το 2001). Δεδομένου ότι η Κούβα δεν αποτελεί απειλή για τις ΗΠΑ, γιατί οι ΗΠΑ εξαπολύουν αυτόν τον παράνομο αποκλεισμό της Κούβας;
Ως συνέπεια της άθλιας ιστορίας της αποικιοκρατίας και της υποδούλωσης, η προεπαναστατική οικονομία της Κούβας ασφυκτιούσε από την παραγωγή ζάχαρης και τον τουρισμό. Δεν είναι εύκολο να οικοδομηθεί ο σοσιαλισμός σε μια φτωχή χώρα με μια οικονομία που έχει διαμορφωθεί ως παιδική χαρά για τους ιμπεριαλιστές. Υπάρχουν λίγα πολύτιμα μέταλλα και ορυκτά στην Κούβα, τα οποία σε άλλη περίπτωση θα εστίαζαν την προσοχή των καπιταλιστών σε χώρες όπως οι ΗΠΑ. Λοιπόν, δεδομένου ότι η Κούβα δεν διαθέτει σημαντική προμήθεια φυσικών πόρων, γιατί οι ΗΠΑ εξαπολύουν αυτόν τον παράνομο αποκλεισμό της Κούβας;
Ο πλησιέστερος παραλληλισμός με την Κούβα είναι ένα άλλο νησί της Καραϊβικής, η Αϊτή, επίσης με πληθυσμό 11 εκατομμυρίων, επίσης με λίγους χρήσιμους για τους καπιταλιστές φυσικούς πόρους και χωρίς να αποτελεί απειλή για την ασφάλεια των Ηνωμένων Πολιτειών. Ωστόσο, από την Επανάσταση του 1804, η Αϊτή ασφυκτιούσε, ο πλούτος της είχε στραγγιστεί, ο λαός της αναγκάστηκε να πληρώσει τουλάχιστον 21 δισεκατομμύρια δολάρια σε «αποζημιώσεις» για την περιουσία, συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπινων όντων, που απελευθερώθηκαν κατά τις προσπάθειές τους να ανατρέψουν το σύστημα των φυτειών σκλάβων. Ένα καθεστώς βίας έχει επιβληθεί στην Αϊτή που συνεχίζεται σήμερα, ένα τρομερό σύστημα δικτατορίας και πολιτικού χάους, όλα προς όφελος των Ηνωμένων Πολιτειών.
Τι εξηγεί αυτή την εχθρότητα προς την Κούβα και την Αϊτή; Το θράσος τους να υπερασπιστούν την κυριαρχία τους και η υπόσχεσή τους να οικοδομήσουν μια κοινωνία που δεν θα επικεντρώνεται στις ανάγκες των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων. Ο λαός της Αϊτής είπε όχι στη δουλεία όταν οι οικονομίες των ΗΠΑ και της Ευρώπης βασίστηκαν στην ελεύθερη εργασία των σκλαβωμένων λαών της Καραϊβικής. Αυτή η πράξη ελευθερίας του λαού της Αϊτής ήταν ασυγχώρητη, και γι’ αυτόν τον λόγο η Αϊτή έπρεπε να τιμωρηθεί, το πείραμά της με τη δημοκρατία ασφυκτιά. Αν πετύχαινε, οι maroons (εξεγερμένοι σκλάβοι) της Αϊτής θα έδιναν ιδέες σε άλλους καταπιεσμένους και έτσι αυτό το παράδειγμα έπρεπε να σβήσει.
Η Κούβα, όπως και η Αϊτή, πέταξε τα πλοκάμια του ιμπεριαλισμού και των μαφίων του. Η επαναστατική κυβέρνηση ήταν – και παραμένει – δεσμευμένη στην οικοδόμηση ενός κυρίαρχου προγράματος. Δημιούργησε ένα σύστημα διακυβέρνησης που έθεσε τα συμφέροντα του λαού του πάνω από το κέρδος, εξασφάλισε ότι η διατροφή, η παιδεία, η υγεία και ο πολιτισμός του λαού ήταν πάνω από όλα και έχτισε ένα μοντέλο σοσιαλισμού σε μια πολύ φτωχή χώρα. Το παράδειγμα της κουβανικής επανάστασης έπρεπε επίσης να σβήσει από τους ιμπεριαλιστές που δεν μπορούν να ανεχθούν την επιτυχία της, ούτε μπορούν να ανεχθούν τη σκληρή αποφασιστικότητα των απλών ανθρώπων να οικοδομήσουν έναν διαφορετικό κόσμο.
Στη Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας της Αϊτής του 1804, οι γενναίοι επαναστάτες έγραψαν: «Τολμήσαμε να είμαστε ελεύθεροι. Ας είμαστε έτσι μόνοι μας και για τον εαυτό μας». Ήταν Αϊτινοί που απελευθερώθηκαν, όπως έγραψαν, αλλά όχι οι Γάλλοι. Οι Γάλλοι «κατέκτησαν αλλά δεν είναι πια ελεύθεροι», γιατί –όπως οι άρχουσες ελίτ των Ηνωμένων Πολιτειών– είναι παγιδευμένοι στις φαντασιώσεις του ιμπεριαλισμού και στην πείνα τους για συσσώρευση κεφαλαίου. Δεν υπάρχει ελευθερία σε αυτό το όνειρο, ούτε δημοκρατία.
guernicaeu.wordpress.com 