Ο τυφώνας Άιντα τινάζει στον αέρα τις ψευδαισθήσεις, του Γκρέγκορυ Ε. Ουίλιαμς

Πηγή: Struggle La Lucha

Κατάγομαι από μια μικρή πόλη στην κομητεία Τανγκιπάχα της Λουιζιάνα και ζω τώρα στη Νέα Ορλεάνη. Επαγγελματικά, είμαι μάγειρας και εκπαιδεύομαι για ως τεχνικός βιολογικών εργαστηρίων.

Όταν άρχισα να καταλαβαίνω ότι ο τυφώνας Άιντα επρόκειτο να είναι κακός, φοβόμουν. Αλλά σε κάποιο βαθμό με είχε καθησυχάσει το γεγονός ότι η Νέα Ορλεάνη σε μεγάλο βαθμό γλίτωσε από τις μεγάλες καταστροφές από τους τυφώνες για αρκετά χρόνια. Από την άλλη πλευρά, η περίοδος 2020 ήταν καταστροφική για το δυτικό τμήμα της πολιτείας, το οποίο δεν έχει ακόμη ανακάμψει πλήρως από αυτά τα σοκ.

Διανοητικά, ήμουν ακόμα απροετοίμαστος καθώς ο Άιντα έκανε έφτανε ως καταιγίδα κατηγορίας 4 κοντά στο ελώδες Port Fourchon — η έννοια της «στεριάς» εδώ είναι αδύναμη, και εν μέρει εξηγεί γιατί η καταιγίδα ήταν σε θέση να διατηρήσει τη δύναμή της.

Νόμιζα ότι πηγαίνοντας 80 μίλια βόρεια της Νέας Ορλεάνης θα ήμουν ασφαλής. Εξάλλου, η μεγαλύτερη ανησυχία για εμάς είναι πάντα το νερό. Τμήματα της Νέας Ορλεάνης βρίσκονται 8 πόδια κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας, και η πόλη τώρα πλημμυρίζει κατά τη διάρκεια κανονικής καταιγίδας. Ήθελα να βγω έξω, και σκέφτηκα ότι θα ήμουν ασφαλής όσο θα ήμουν μακριά από τυπικές ζώνες πλημμυρών.

Οι υποθέσεις μου ήταν πολύ αισιόδοξες. Με βάση την κλίμακα ανέμων Σαφίρ-Σίμπσον, ο Άιντα ήταν κατηγορίας 5 όταν έφτασε στην ξηρά, με ανέμους ακριβώς στα 157 μίλια/ώρα. Όπως ήταν αναμενόμενο, όταν διαπέρασε την κομητεία της βόρειας Τανγκιπάχα, όπου έμενα με την οικογένειά μου, η καταστροφή ήταν τεράστια.

Το πρόβλημα εδώ είναι τα δέντρα. Μέσα σε ένα στρέμμα (43.560 τετραγωνικά πόδια) από όπου γράφω, έχω μετρήσει 10 πεσμένα δέντρα. Δέντρα έχουν κλείσει δρόμους και έχουν πέσει σε σπίτια. Έχουν αρπάξει τις γραμμές ρεύματος, ή αλλιώς οι ίδιοι οι ηλεκτρικοί στύλοι έχουν ξεριζωθεί — μερικές φορές πεταμένοι σε διάσπαρτα τμήματα.

Όπως στη Νέα Ορλεάνη και σε άλλα μέρη της πολιτείας, οι άνθρωποι εδώ είναι χωρίς ενέργεια. Η βενζίνη και τα ψώνια είναι σε έλλειψη.

Αυτό ήταν δύσκολο για την οικογένειά μου, καθώς ένα μέλος της οικογένειας έπεσε και έσπασε το ισχίο του κατά τη διάρκεια της καταιγίδας, και πολλοί από εμάς έπρεπε να είμαστε έξω κατά τη διάρκεια του χειρότερης φασης, προκειμένου να τον βοηθήσουν. Οι πρώτοι ανταποκριτές δεν μπόρεσαν να έρθουν μέχρι την επόμενη ημέρα.

Μηνύματα απουσίας

1. Η αλλαγή του κλίματος σημαίνει ότι πουθενά δεν υπάρχει απόλυτη ασφάλεια. Το σχέδιό μου να ταξιδέψω 80 μίλια βόρεια ήταν γελοίο, δεδομένου ότι τουλάχιστον 25 άνθρωποι σκοτώθηκαν από την καταιγίδα στο μακρινό Νιου Τζέρσεϊ στις 4 Σεπτεμβρίου. Δεν μπορούμε να συμπεριφερόμαστε σαν οι τυφώνες να αποτελούν απλώς πρόβλημα του Νότου ή ακόμη και παράκτιο πρόβλημα. Αυτή η καταιγίδα διέσχισε ένα μεγάλο τμήμα της χώρας, φτάνοντας μακριά στην ενδοχώρα.
2. Η καπιταλιστική κοινωνία, ειδικά σε αυτήν την περίοδο βαθιάς κρίσης και μακροπρόθεσμης παρακμής, είναι εντελώς ανίκανη να αντιμετωπίσει την πίεση αυτή, ή στην πραγματικότητα οποιουδήποτε, μεγέθους. Στα χαρτιά, αυτή είναι η πλουσιότερη χώρα στον κόσμο, αλλά αυτός ο πλούτος συσσωρεύεται από λίγους, ενώ ουσιαστικά όλες οι κοινωνικές και υλικές υποδομές επιδεινώνονται. Εξαιτίας του σοσιαλιστικού σχεδιασμού, η μικρή Κούβα είναι σε θέση να αντιμετωπίσει τις καταιγίδες πολύ καλύτερα από τις ΗΠΑ.

Ολόκληρη η κουβανική κοινωνία κινητοποιείται για την αντιμετώπιση των τυφώνων, και οι κινησεις που ακολουθούν είναι για την ανάκαμψη, όχι για την απληστία. Τακτικές ασκήσεις ετοιμότητας διεξάγονται παντού. Η εστίαση είναι στη μείωση του κινδύνου με μια ολοκληρωμένη απάντηση από τις τοπικές πυροσβεστικές υπηρεσίες, την υγεία, τις μεταφορές και άλλες δημόσιες υπηρεσίες.

Πριν συμβούν καταιγίδες, κυβερνητικοί αξιωματούχοι της Κούβας, η αστυνομία και το στρατιωτικό προσωπικό βοηθούν τον κόσμο να μεταφέρει τα υπάρχοντά του σε ασφαλέστερες τοποθεσίες. Η κυβέρνηση εγγυάται επίσης την αντικατάσταση όλων των χαμένων περιουσιών. Το πιο εντυπωσιακό είναι ότι έχουν ένα σχέδιο 100 ετών για να μεταφέρουν τις πόλεις πιο εσωτερικά ως απάντηση στην κλιματική αλλαγή.

Εν τω μεταξύ, εδώ, η μια ιστορία τρόμου μετά την άλλη αναδύεται στον απόηχο της Άιντα. Στη Νέα Ορλεάνη, η κυβέρνηση — πόλη, πολιτεία και ομοσπονδιακή κυβέρνηση — δεν παρείχε υπηρεσίες μεταφοράς που θα επέτρεπαν στους κατοίκους της εργατικής τάξης χωρίς οχήματα να εκκενώσουν την περιοχή. Αυτό συμβαίνει παρά το γεγονός ότι η πόλη εξέδωσε υποχρεωτικές εντολές εκκένωσης για περιοχές εκτός των αναχωμάτων και συμβούλευσε έντονα τους άλλους κατοίκους να εκκενώσουν την περιοχή. Περίπου το 35% των μαύρων νοικοκυριών δεν έχουν αυτοκίνητο και περίπου το 20% των λευκών νοικοκυριών δεν έχουν αυτοκίνητο.

Στο Independence, La., πάνω από 800 κάτοικοι γηροκομείων από εγκαταστάσεις που ανήκουν στον επιχειρηματία του Μπατόν Ρουζ, Μπομπ Ντιν Τζ.,, ρίχτηκαν σε μια αποθήκη. Αυτοί οι άνθρωποι αφέθηκαν στην τύχη τους. Τουλάχιστον τέσσερις από αυτούς έχουν πεθάνει. Αυτό μοιάζει πολύ με τον τυφώνα Κατρίνα.

Η εργατική τάξη δεν έχει κανένα συμφέρον σε αυτήν τη σάπια κοινωνία. Η ανατροπή της καπιταλιστικής εξουσίας είναι πραγματικά ζήτημα ζωής και θανάτου.