Ο Jesús Rodríguez-Espinoza είναι ειδικός στις διεθνείς σχέσεις, την πολιτική και την επικοινωνία στη Βενεζουέλα. Υπηρέτησε για αρκετά χρόνια ως Γενικός Πρόξενος της Βενεζουέλας στο Σικάγο (Ηνωμένες Πολιτείες) και πριν από αυτό ήταν μέρος της ιδρυτικής συντακτικής ομάδας της ιστοσελίδας Aporrea.org. Είναι ο ιδρυτής και συντάκτης της προοδευτικής ιστοσελίδας της Βενεζουέλας Orinoco Tribune.
Ο Πρόεδρος της Κολομβίας, Ιβάν Ντούκε, επιβεβαίωσε αυτήν την Παρασκευή, 20 Αυγούστου, ότι η χώρα του θα παρέχει προσωρινό καταφύγιο σε Αφγανούς που εγκαταλείπουν τη χώρα τους, ενώ κάνουν «εγγραφή» για την «μεταναστευτική μεταφορά» τους στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου τελικά θα εγκατασταθούν.
«Η Κολομβία ενώνεται με τις συμμαχικές χώρες που πρόκειται να προσφέρουν υποστήριξη στις Ηνωμένες Πολιτείες για τους υπηκόους του Αφγανιστάν που τους έχουν βοηθήσει επί χρόνια και που βρίσκονται στη διαδικασία εγγραφής, μια μεταναστευτική μεταφορά σε αυτήν τη χώρα. Έτσι, θα βρίσκονται προσωρινά στην Κολομβία», είπε ο Ντούκε σε δήλωσή του.
Η ανακοίνωση προκάλεσε συναγερμό στη Βενεζουέλα, μια χώρα συνηθισμένη να αντιμετωπίζει τρομοκρατικές και παραστρατιωτικές επιθέσεις που προέρχονται απευθείας από τις κυβερνήσεις των ΗΠΑ και της Κολομβίας, όπως η επίθεση μη επανδρωμένων αεροσκαφών με εκρηκτικά τον Αύγουστο του 2018, η αναγκαστική είσοδος δήθεν «ανθρωπιστικής» βοήθειας μέσω των συνόρων Κολομβίας-Βενεζουέλας στην Κούκουτα τον Φεβρουάριο του 2019 και η εισβολή μισθοφόρων είναι γνωστή ως Επιχείρηση Γεδεών τον Μάιο του 2020.
Οι Ταλιμπάν κατέλαβαν την Καμπούλ, αφού μαχητές της ένοπλης τρομοκρατικής οργάνωσης εισήλθαν στην πρωτεύουσα του Αφγανιστάν χωρίς να συναντήσουν καμία αντίσταση από τον αφγανικό στρατό και έθεσαν σχεδόν όλες τις επαρχίες υπό τον έλεγχό τους. Αυτό προκάλεσε την φυγή του μέχρι τώρα Αφγανού προέδρου Ασράφ Γκάνι, ο οποίος λίγες μόλις ημέρες νωρίτερα είχε υποσχεθεί να σταματήσει την προέλαση των Ταλιμπάν. Οι δάσκαλοί του από την Ουάσινγκτον, οι οποίοι ανακοίνωναν πριν εβδομάδες ότι οι Ταλιμπάν θα χρειάζονταν τουλάχιστον τρεις μήνες για να καταλάβουν την Καμπούλ, διέφυγαν επίσης.
Η Κολομβία είναι μια χώρα η οποία, εκτός του ότι είναι ο κύριος εξαγωγέας κοκαΐνης στον κόσμο, τα τελευταία χρόνια έχει χαρακτηριστεί ως ο κύριος εξαγωγέας μισθοφόρων. Το ζήτημα των Κολομβιανών μισθοφόρων που δρουν υπό αμερικανικές συμβάσεις στο Αφγανιστάν έχει λάβει κάποια κάλυψη, ειδικά σε εναλλακτικά μέσα ενημέρωσης.
Η τελευταία κίνηση της κολομβιανής κυβέρνησης να στεγάσει προσωρινά Αφγανούς αιτούντες άσυλο προκάλεσε συναγερμό στη Βενεζουέλα, η οποία κατηγορείται εδώ και χρόνια από τις ΗΠΑ και την Κολομβία ότι έχει διασυνδέσεις με τρομοκρατικές οργανώσεις χωρίς να παρουσιάζει ούτε μία σχετική απόδειξη, διότι στην πραγματικότητα η Κολομβία είναι η κύρια αποσταθεροποιητική δύναμη στη Λατινική Αμερική. Θα μπορούσε να είναι περισσότερο από πιθανό ότι αυτή η απόφαση θα φέρει περισσότερες μισθοφορικές επιθέσεις και βία κατά των Βενεζουελάνων υπό την πρόσχημα μιας «ανθρωπιστικής επιχείρησης.»
Οι Ηνωμένες Πολιτείες άρχισαν να αποσύρουν τα στρατεύματά τους από το Αφγανιστάν τον Μάιο και τώρα, με την κατάληψη της εξουσίας από τους Ταλιμπάν, αναγκάστηκαν να επιταχύνουν την εκκένωση των εναπομεινάντων Αμερικανών σε αυτήν τη χώρα και των συμμάχους τους: μεταφραστές, ντόπιοι εργαζόμενοι και άλλοι υπήκοοι που συνεργάστηκαν μαζί τους και τώρα αισθάνονται εγκαταλελειμμένοι από την αποτυχημένη οργάνωση και τις υπηρεσίες πληροφοριών των ΗΠΑ.
Προσωρινό καταφύγιο στην Κολομβία
Ο Κολομβιανός Πρόεδρος Ντούκε, ο οποίος έκανε τη δήλωση μαζί με τον πρέσβη της Ουάσινγκτον στην Μπογκοτά, Φίλιπ Γκόλντμπεργκ, και την αντιπρόεδρο και υπουργό Εξωτερικών, Μάρτα Λουθία Ραμίρες, εξήγησε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα «πληρώσουν το κόστος της φροντίδας αυτών των ανθρώπων» και θα λάβουν μέτρα «για να επιταχύνουν τις διαδικασίες, έτσι ώστε οι άνθρωποι που λαμβάνουν αυτό το προσωρινό καταφύγιο να είναι μεταφερθούν στις Ηνωμένες Πολιτείες γρήγορα για να λάβουν το καθεστώς τους ως μετανάστες». Αυτό αποτελεί σαφή ένδειξη ότι οι ΗΠΑ πιέζουν τις μαριονέτες κυβερνήσεις τους σε όλο τον κόσμο να τους βοηθήσουν να αντιμετωπίσουν το χάος που δημιούργησαν στο Αφγανιστάν μετά από 40 χρόνια εισβολής και 20 χρόνια πολέμου, θανάτου και καταστροφής.
«Αυτή η δήλωση δείχνει ότι είμαστε ενωμένοι για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, των δικαιωμάτων των γυναικών και φυσικά για το ότι είμαστε επίσης με τους συμμάχους μας όταν μας χρειάζονται», πρόσθεσε ο πρόεδρος της Κολομβίας, ενώ πολλοί στη Βενεζουέλα και σε όλο τον κόσμο αμφισβητούν την πραγματική δέσμευση του Ντούκε για τα ανθρώπινα δικαιώματα μετά από μήνες διαμαρτυριών εναντίον της κυβέρνησής του, κατά τη διάρκεια των οποίων δεκάδες διαδηλωτές σκοτώθηκαν, εκατοντάδες εξαφανίστηκαν και πολλοί άλλοι τραυματίστηκαν από την αστυνομία. Υπάρχει επίσης το ζήτημα των ξενοφοβικών δημόσιων θέσεων της κυβέρνησης του Ντούκε εναντίον των μεταναστών από τη Βενεζουέλα, τους οποίους οι ΗΠΑ και η Κολομβία είχαν ενθαρρύνει να «ξεφύγουν» από τη Βενεζουέλα και οι οποίοι τώρα αντιμετωπίζονται ως «αναλώσιμοι», ανεξάρτητα από τις προσπάθειες που υιοθετούν οι αρχές των ΗΠΑ και της Κολομβίας για να παρουσιαστούν ως οι καλοί της ιστορίας.
Η κατάσταση των γυναικών στο Αφγανιστάν μετά την κατάληψη της εξουσίας από τους Ταλιμπάν έχει προκαλέσει τεράστια ανησυχία και ανησυχία στις κυβερνήσεις των ΗΠΑ και στα παραδοσιακά ΜΜΕ, δεδομένου ότι κατά το προηγούμενο καθεστώς των Ταλιμπάν (1996-2001), που εγκαθιδρύθηκε από τις ίδιες τις Ηνωμένες Πολιτείες, οι γυναίκες κρατούνταν στα σπίτια τους, δεν τους επιτρεπόταν να εργαστούν και δεν να βγουν χωρίς να συνοδεύονται από άνδρα. Όλα αυτά μοιάζουν πολύ με τη μισογυνιστική στάση της Σαουδικής Αραβίας. Ωστόσο, σε αυτήν την περίπτωση οι ΗΠΑ δεν διαμαρτύρονται επειδή το καθεστώς της Σαουδικής Αραβίας παρέχει πετρέλαιο στις ΗΠΑ, και είναι μια μαζική αγορά όπλων του στρατιωτικού-βιομηχανικού συμπλέγματος των ΗΠΑ.
Από την πλευρά του, ο Αμερικανός Πρέσβης Γκόλντμπεργκ τόνισε ότι «οι Ηνωμένες Πολιτείες παραμένουν αφοσιωμένες στην παροχή ενός ασφαλούς καταφυγίου για αυτούς τους Αφγανούς πολίτες» και ευχαρίστησε την Κολομβία «για την παροχή ενός προσωρινού χώρου γι’ αυτούς, καθώς βρίσκονται καθ’ οδόν προς τις Ηνωμένες Πολιτείες.» Ωστόσο, στην πραγματικότητα, πολλοί ειδικοί εντός και εκτός των ΗΠΑ έχουν επικρίνει τον τρόπο με τον οποίο οι βορειοαμερικάνικες αρχές έχουν εγκαταλείψει όχι μόνο τους συνεργάτες τους στο Αφγανιστάν, αλλά ακόμη και τους πολίτες των ΗΠΑ που ζουν εκεί, οι οποίοι δεν έχουν βρει τρόπο για να πάρουν ένα αεροπλάνο από το Αφγανιστάν.