Του David Sole για το Fighting Words, περιοδικό της Κομμουνιστικής Εργατικής Ένωσης, μιας επαναστατικής κομμουνιστικής οργάνωσης που ιδρύθηκε στις 2 Σεπτεμβρίου 2018 στο Ντιτρόιτ του Μίσιγκαν.
Το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (WEF) ανακοίνωσε σχέδια για τη δημιουργία ενός «Παγκόσμιου Κέντρου για την Αστική Μεταμόρφωση» στο Ντιτρόιτ τον Οκτώβριο του 2021. Το WEF είναι ένας διεθνής μη κυβερνητικός οργανισμός (ΜΚΟ) που περιγράφει για τον εαυτό του πως στοχεύει την βελτίωση «της κατάστασης του κόσμου με τη συμμετοχή των επιχειρήσεων, των πολιτικών, ακαδημαϊκών και άλλων ηγετών της κοινωνίας για να διαμορφώσουν τις παγκόσμιες, περιφερειακές και βιομηχανικές ατζέντες». Υπάρχει από το 1971 και έχει έδρα την Ελβετία.
Αυτή δεν θα είναι η πρώτη φορά που οι καπιταλιστικές εταιρείες, τραπεζίτες και μεσίτες πολιτικής εξουσίας επικεντρώνονται στην Motor City για να προωθήσουν τα σχέδιά τους για την ενίσχυση του εκμεταλλευτικού τους συστήματος στις πλάτες φτωχών και εργαζόμενων ανθρώπων.
Η Επιτροπή Έκτακτης Ανάγκης του Μίσιγκαν κατά του Πολέμου και της Αδικίας (MECAWI) και ο Συνασπισμός Μορατόριουμ Τώρα έπαιξαν καθοριστικό ρόλο σε όλες αυτές τις προηγούμενες ενέργειες και αποτελούν μέρος ενός αυξανόμενου συνασπισμού που θα τους αντιμετωπίσει και πάλι. .
Το 2005, το Ντιτρόιτ φιλοξένησε ένα Συνέδριο για τις Πόλεις που συγκέντρωσε επιχειρηματικά και τραπεζικά συμφέροντα. Ακτιβιστές από ένα ευρύ φάσμα κοινοτικών και συνδικαλιστικών οργανώσεων ανταποκρίθηκαν και πραγματοποίησαν ένα «Εθνικό Συνέδριο για την Ανάκτηση των Πόλεων μας» από τις 11 έως τις 13 Νοεμβρίου στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο Γουέιν. Το επίκεντρο αυτής της αντιδιάσκεψης ήταν η απαίτηση «Φαϊ στις πόλεις – Πείνα στο Πεντάγωνο».
Απέναντι στην Εθνική Σύνοδο Κορυφής Επιχειρήσεων του 2009 που συγκεντρώθηκε στο Αναγεννησιακό Κέντρο του Ντιτρόιτ ήταν μια Σύνοδος Κορυφής του Λαού που κατέλαβε το Grand Circus Park στο κέντρο του Ντιτρόιτ (δύο χρόνια πριν το φημισμένο «Occupy Wall Street»). Το πάρκο καταλήφθηκε από τις 14 έως τις 17 Ιουνίου. Εκατοντάδες προοδευτικοί άνθρωποι συγκεντρώνονταν καθημερινά για να ακούσουν ομιλητές, να συζητήσουν στρατηγικές και πορείες για να αντισταθούν στα σχέδια που εκκολάπτονται από τους πλούσιους και ισχυρούς. Μια πόλη γέμισε με σκηνές για τέσσερις ημέρες.
Στα τέλη Οκτωβρίου του 2017 το Παγκόσμιο Συνέδριο των Δημάρχων συνεδρίασε στο MGM Grand Hotel για να γιορτάσει υποτίθεται την «αναζωογόνηση» του Ντιτρόιτ. Οι δήμαρχοι και το κοινό κλήθηκαν να παρακολουθήσουν ένα «Real Detroiters Speak Out» που πραγματοποιήθηκε στις 26 Οκτωβρίου. Η σελίδα στο Facebook δήλωσε:
Καλούμε όλες τις οργανώσεις στην πόλη που συμμετέχουν στον αγώνα κατά της διακοπής του νερού, των κατασχέσεων και των εξώσεων, της αστυνομικής βαρβαρότητας, κατά της αποτροπής των συνδικάτων και για ένα μισθό διαβίωσης, των δικαιωμάτων των μεταναστών, της πλήρους πρόσβασης στα άτομα με αναπηρίες, της ποιοτικής δημόσιας εκπαίδευσης, της στέρησης των δικαιωμάτων ψήφου και όσα μάχονται τον ρατσισμό, το σεξισμό και την ΛΟΑΤΚΙ καταπίεση σε όλες τις μορφές της, να συμμετάσχουν στο Παγκόσμιο Συνέδριο των Δημάρχων, το Real Detroiters Speak Out….
Το Speak-Out θα εκθέσει πλήρως το ρόλο των τραπεζών, των πολυεθνικών εταιρειών, των επιχειρηματικών μέσων ενημέρωσης και των ελίτ των πολιτικών κομπραδόρων στη διαιώνιση της υπερεκμετάλλευσης του λαού του Ντιτρόιτ. Η πλειοψηφία των Αφροαμερικανών, της εργατικής τάξης και των φτωχών κατοίκων της πόλης έχουν μείνει εντελώς έξω από την αποκαλούμενη «αναγέννηση του Ντιτρόιτ».
Η «αναγέννηση» του Ντιτρόιτ σημαίνει ότι τα δημόσια έσοδα που παράγονται από τη διαδικασία της φορολογίας διοχετεύονται στις καπιταλιστικές επιχειρήσεις. Θα συζητήσουμε μια πραγματική ατζέντα για την αναγέννηση και ανοικοδόμηση των γειτονιών και των κοινοτήτων μας. Η πραγματική ανάπτυξη στο Ντιτρόιτ θα επικεντρωθεί στην αποκατάσταση των γειτονιών, την εξασφάλιση θέσεων εργασίας, τη στέγαση, τις υπηρεσίες ύδρευσης, τη θέρμανση και την ποιοτική εκπαίδευση για όλους. Οι τράπεζες που είναι υπεύθυνες για την καταστροφή των γειτονιών μας πρέπει να λογοδοτήσουν μέσω ποινικής δίωξης και καταβολής αποζημιώσεων.
Έναν χρόνο αργότερα συγκλήθηκε το Εργαστήριο Πόλης του Ντιτρόιτ: Σύνοδος Κορυφής Παγκόσμιων Πόλεων. Από τις 28 έως τις 30 Οκτωβρίου 2018 ομιλητές όπως η Μαίρη Μπάρρα, πρόεδρος της General Motors και ο Μάικλ Μπλούμπεργκ, πολυδισεκατομμυριούχος, πρότειναν το μονομερές όραμά τους για την αστική αναζωογόνηση αγνοώντας τα πραγματικά προβλήματα του λαού του Ντιτρόιτ και άλλων μητροπόλεων.
Αρνούμενος να επιτρέψει σε αυτούς τους εκμεταλλευτές της άρχουσας τάξης να ορίσουν τα προβλήματα και τις λύσεις, ο Συνασπισμός Μορατόριουμ Τώρα (Moratorium Now Coalition) διεξήγαγε το Teach-In City Lab: Real Detroiters Speak Out στις 28 Οκτώβρη. Στη δημοσιοποίηση του Teach-In διαβάζουμε:
Ως κάτοικοι του Ντιτρόιτ γνωρίζουμε ότι οι τράπεζες, οι πολυεθνικές εταιρείες και οι καταπιεστικοί γραφειοκρατικοί τους εκπρόσωποι είναι αυτοί που στην πραγματικότητα διοικούν την πόλη προς το συμφέρον των δισεκατομμυριούχων της άρχουσας τάξης. Παρά τη ρητορική περί δημοσίων σχέσεων που υποστηρίζει ότι το City Lab ανησυχεί για τη βελτίωση των συνθηκών στις αστικές περιοχές, παρατηρούμε σε καθημερινή βάση τη συστηματική αποδυνάμωση της πλειοψηφίας των Αφροαμερικανών και της εργατικής τάξης του Ντιτρόιτ.
Η πόλη είναι υπανάπτυκτη από τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, τον τομέα των υπηρεσιών και τα βιομηχανικά εργοστάσια. Την τελευταία δεκαετία περίπου 250.000 άνθρωποι έχουν αναγκαστεί να εγκαταλείψουν το Ντιτρόιτ λόγω απωλειών θέσεων εργασίας, στεγαστικών και φορολογικών κατασχέσεων περιουσιακών στοιχείων, διακοπών λειτουργίας που περιλαμβάνουν νερό, θέρμανση και φωτισμό, κλείσιμο σχολείων και υποβάθμιση του περιβάλλοντος.
Πρέπει να οικοδομήσουμε κινήματα αντιπαράθεσης που αμφισβητούν το παράνομο δικαίωμα της άρχουσας τάξης να κυβερνά εις βάρος μας τοποθετώντας τα συμφέροντα των μαζών στην πρώτη γραμμή κάθε πολιτικού και κοινωνικού προγράμματος. Πρέπει να οργανωθούμε σε επίπεδο βάσης για να νικήσουμε τους εχθρούς που εκμεταλλεύονται συνεχώς και καταστέλλουν τον λαό του Ντιτρόιτ και άλλους δήμους σε όλη την πολιτεία, τη χώρα και τον κόσμο.
Μετά το Teach-In οι συμμετέχοντες έκαναν πορεία στο Marriott Westin Book Cadillac Hotel για να ενώσουν την αλληλεγγύη τους με τους απεργούς εργαζόμενους που είχαν διατηρήσει την πικετογραμμή όλο το εικοσιτετράωρο από τις 18 Σεπτεμβρίου 2018. Η νίκη στην απεργία ήρθε μόνο μία εβδομάδα μετά το Teach-in.
Τα σχέδια για το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ να ανοίξει ένα μόνιμο γραφείο για το Παγκόσμιο Κέντρο για την Αστική Μεταμόρφωση είναι μια συνέχεια αυτής της σειράς γεγονότων που προωθούν ένα όραμα άρχουσας τάξης για τις πόλεις. Ο εκπρόσωπος του WEF Τζεφφ Μέριτ δήλωσε στα ΜΜΕ:
Η άποψή μας είναι ότι υπάρχει κάποια μεγάλη δουλειά που συμβαίνει, θα συμβεί στο Ντιτρόιτ. Θέλουμε να βοηθήσουμε να ειπωθεί αυτή η ιστορία και πώς το Ντιτρόιτ μπορεί να αποτελέσει πρότυπο – μια πραγματική έμπνευση – για άλλες πόλεις σε όλο τον κόσμο.
Αυτό που θα έπρεπε να πουν αυτοί οι γύπες είναι ότι το Ντιτρόιτ είναι ένα παράδειγμα για το πώς δισεκατομμύρια δολάρια μπορούν να αρμέγονται από το κοινό χωρίς μαζικές διαμαρτυρίες ή εξεγέρσεις. Η αλήθεια είναι ότι η «ανανέωση» του Ντιτρόιτ επιβλήθηκε ως «διάταγμα έκτακτης ανάγκης» από το δικηγορικόJ ones Day του Ντόναλντ Τραμ τον Μάρτιο του 2013. Στη συνέχεια, μια δόλια πτώχευση επιβλήθηκε μέσω του Ομοσπονδιακού Δικαστηρίου με τη συνωμοσία του δικαστή Στίβεν Ρόουντς και των φίλων του που κατέληξε να πάρει πάνω από 8 δισεκατομμύρια δολάρια από συνταξιούχους του Δήμου του Ντιτρόιτ. Περίπου 250.000 άνθρωποι έχουν γίνει αντικείμενο επίθεσης στην πόλη μέσω εγκληματικών πρακτικών ληστρικού δανεισμού των τραπεζών μαζί με 100.000 διακοπές λειτουργίας των υπηρεσιών ύδρευσης. Σημαντικά περιουσιακά στοιχεία που ανήκουν στον Δήμο κατελήφθησαν, συμπεριλαμβανομένου του συστήματος ύδρευσης και αποχέτευσης του Δήμου, το Belle Isle Park, το Detroit Art Institute και άλλα. Πάνω από 600 εκατομμύρια δολάρια λεηλατήθηκαν από τους ιδιοκτήτες σπιτιών σε φόρους, αυτοί που επωφελήθηκαν από τους οποίους δεν πρόκειται ποτέ να τους επιστρέψουν.
Αυτά είναι μερικά από τα διδάγματα που παίρνουμε, καθώς εκείνοι απολαμβάνουν σε ένα gentrified κέντρο του Ντιτρόιτ, ενώ οι γειτονιές συνεχίζουν να καταστρέφονται και οι άνθρωποι να υποφέρουν.
Μια μαζική κινητοποίηση όλων των προοδευτικών δυνάμεων θα πρέπει ασφαλώς να ενωθεί για να εκθέσει και να καταδικάσει τα σχέδια του WEF για το Ντιτρόιτ. Ένα πραγματικό πρόγραμμα αστικού μετασχηματισμού μπορεί να προέλθει μόνο από τα κινήματα της βάσης σε όλες τις γειτονιές του Ντιτρόιτ. Ένα τέτοιο πρόγραμμα πρέπει να περιλαμβάνει την απαίτηση για αποζημίωση των οικογενειών του Ντιτρόιτ από τις τράπεζες και τις εταιρείες.