Η συνεισφορά του συντρόφου Kim Jong Il στην κορεάτικη επανάσταση

Γιατί οι Βορειοκορεάτες γιορτάζουν την ημερομηνία κατά την οποία ο Kim Jong Il άρχισε να εργάζεται στην κεντρική επιτροπή του Εργατικού Κόμματος της Κορέας; Πηγή: The Communists, ιστοσελίδα του Κομμουνιστικού Κόμματος Μ. Βρετανίας (Μαρξιστικό-Λενινιστικό).

Στις 19 Ιουνίου 1964, πριν από 57 χρόνια, ο σύντροφος Kim Jong Il της Λαοκρατικής Δημοκρατίας της Κορέας άρχισε να εργάζεται στην κεντρική επιτροπή του κυβερνώντος Εργατικού Κόμματος Κορέας, με την επέτειο αυτή να γιορτάζεται στη Λαοκρατική Δημοκρατία της Κορέας ως ένα από τα σημαντικότερα.

Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι, σε αντίθεση με τις περιφρονητικές απορρίψεις των ιμπεριαλιστικών μέσων ενημέρωσης, που έχουν υπνωτιστεί από τους «αξιοσέβαστους» αστικούς ακαδημαϊκούς και από τους ψευτοσοσιαλιστές σε όλο τον κόσμο, η επιλογή του ηγέτη στη ΛΔΚ δεν είναι μια απλή οικογενειακή υπόθεση αλλά βασίζεται σε μια μακρά ιστορία σκληρής εργασίας.

Στην περίπτωση του συντρόφου Kim Jong Il, ακόμη και ως μαθητής είχε εμπλακεί στην πολιτική. Δραστηριοποιήθηκε στην Κορεατική Ένωση Παιδιών και στη Δημοκρατική Ένωση Νέων της Βόρειας Κορέας (DYL), συμμετέχοντας σε ομάδες μελέτης μαρξιστικής πολιτικής θεωρίας και άλλων λογοτεχνικών έργων.

Τον Σεπτέμβριο του 1957, έγινε αντιπρόεδρος του τμήματος DYL του γυμνασίου του (ο πρόεδρος έπρεπε να είναι δάσκαλος). Ακολούθησε ένα πρόγραμμα αντιφαξιοναλισμού και προσπάθησε να ενθαρρύνει μεγαλύτερη ιδεολογική εκπαίδευση μεταξύ των συμμαθητών του.

Μετά την ένταξη στο Εργατικό Κόμμα της Κορέας και την επακόλουθη άνοδο στην κεντρική επιτροπή, όχι μόνο έφερε ένα βαρύ φόρτο εργασίας, αλλά η συνεισφορά του εκτιμήθηκε από τους ομοτίμους του ότι ήταν τέτοια ώστε να τον καταστήσει το καταλληλότερο πρόσωπο για να αναλάβει μια τόσο βαριά και δύσκολη ευθύνη της ηγεσίας της ΛΔΚ.

Όπως αποδείχθηκε, η κρίση τους δεν ήταν λάθος.

Η ΛΔΚ είναι μια μικρή χώρα 26 εκατομμυρίων ανθρώπων, γεωγραφικά μισού μεγέθους της Βρετανίας, και με μόνο το 18% της επιφάνειάς της να αποτελείται από αρόσιμη γη (το μεγαλύτερο μέρος είναι βουνά). Ως αποτέλεσμα της υιοθέτησης μιας ανεξάρτητης, σοσιαλιστικής πορείας, η χώρα από τότε που ιδρύθηκε υπόκειται σε καταστροφικές κυρώσεις από τις διάφορες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, ειδικά σχεδιασμένες για να παραλύσουν την οικονομία της ώστε να «αποδείξουν» ότι ο σοσιαλισμός «δεν λειτουργεί».

Κι αν αυτά τα προβλήματα δεν ήταν αρκετά, ο σύντροφος Kim Jong Il ανέλαβε τα ηνία το 1994 μόλις τρία χρόνια μετά την κατάρρευση του βασικού εμπορικού εταίρου της, της Σοβιετικής Ένωσης, η οποία διέκοψε σε τεράστιο βαθμό την οικονομική δραστηριότητα της χώρας. Στη συνέχεια, η ΛΔΚ υπέστη αρκετά χρόνια σοβαρών πλημμύρων που κατέστρεψαν τις καλλιέργειες.

Αυτές ήταν οι ηράκλειες προκλήσεις που έπρεπε να αντιμετωπίσει ο Kim Jong Il ως νεοεκλεγείς ηγέτης της χώρας. Υπό την ηγεσία του, το Εργατικό Κόμμα και ολόκληρος ο κορεατικός λαός εγέρθηκαν ως ένας για να ξεπεράσουν όλες τις δυσκολίες. Μέσω των επίπονων προσπαθειών τους, κατάφεραν να αυξήσουν σημαντικά την παραγωγική ικανότητα σε χρόνο ρεκόρ, κυρίως λόγω της πολιτικής «Songun» (πρώτα ο στρατός) που προτάθηκε από τον σύντροφο Kim Jong Il, η οποία οδήγησε στην κινητοποίηση του στρατού της Κορέας που είχε ένα εκατομμύριο δύναμη για να εξυπηρετήσει την εθνική προσπάθεια.

Όταν τα κυβερνώντα κόμματα διαφόρων σοσιαλιστικών χωρών διαλύθηκαν τη δεκαετία του 1990, ο Kim Il Sung ήταν αποφασισμένος ότι το ΕΚ Κορέας θα πρέπει να συνεχίσει να έχει ψηλά την σημαία του σοσιαλισμού, και για τον σκοπό αυτόν έγραψε αρκετά βιβλία που αποδεικνύουν την επιστημονική του ακρίβεια και ειλικρίνεια.

Ο Kim Jong Il διατήρησε το σταθερό μαζικό θεμέλιο του ΕΚ Κορέας. «Ο λαός είναι ο Θεός μου» ήταν το σύνθημά του, και επέμεινε ότι όλες οι κομματικές οργανώσεις και οι αξιωματούχοι πρέπει να πάνε μεταξύ των μαζών για να μοιραστούν τις καλές και τις κακες στιγμές μαζί τους, να ακούσουν τα αιτήματά τους και να κάνουν αφοσιωμένες προσπάθειες για να τους υπηρετήσουν. Ήταν αποφασισμένος ότι οι πολιτικές και η γραμμή του κόμματος σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να αντικατοπτρίζουν τις απαιτήσεις και τις προσδοκίες του λαού.

Στον απόηχο της κατάρρευσης του σοσιαλισμού στην ανατολική Ευρώπη τη δεκαετία του 1990, οι συμμαχικές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις επέβαλαν περαιτέρω βίαιες κυρώσεις για να καταπνίξουν και να απομονώσουν τη βόρεια Κορέα, και περίμεναν διακαώς ότι και η ΛΔΚ θα κατέρρεε σύντομα.

Μπροστά σε αυτές τις πιο σκληρές δοκιμασίες, ο Kim Jong Il διαχειρίστηκε τη στρατηγική του Songun ως μέσο με το οποίο θα μπορούσε να διαφυλαχθεί η κυριαρχία και η αξιοπρέπεια της χώρας απέναντι στους ελιγμούς των συμμαχικών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων.

Έτσι, παρά τις εξαιρετικά δύσκολες εξωτερικές συνθήκες, η ΛΔΚ μπόρεσε να ενισχύσει τις δυνατότητες αυτοάμυνας και να κερδίσει τη νίκη στην πρωτοφανή αντιιμπεριαλιστική αντιπαράθεση και στον αγώνα για την υπεράσπιση του σοσιαλισμού.

Στη συνέχεια ξεπέρασε τις εσωτερικές της δυσκολίες, θέτοντας γερά θεμέλια για την οικοδόμηση μιας ισχυρής σοσιαλιστικής χώρας με την ενότητα του στρατού-λαού.

Αυτοί είναι οι λόγοι για τους οποίους ο λαός της ΛΔΚ γιορτάζει την 19η Ιουνίου με τόσο ενθουσιασμό όσο και στις 10 Οκτωβρίου, την ημέρα ίδρυσης του ΕΚ Κορέας.

Advertisement

Σχολιάστε

Εισάγετε τα παρακάτω στοιχεία ή επιλέξτε ένα εικονίδιο για να συνδεθείτε:

Λογότυπο WordPress.com

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό WordPress.com. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Facebook

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Facebook. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Σύνδεση με %s