Ράπερ και καλλιτέχνες που υποστηρίζονται από την κυβέρνηση των ΗΠΑ, κερδίζουν τη φήμη τους ως «καταλύτης για τις τρέχουσες ταραχές»
Ο αρχισυντάκτης των The Grayzone, Max Blumenthal είναι ένας βραβευμένος δημοσιογράφος και συγγραφέας πολλών βιβλίων, μεταξύ των οποίων τα πιο δημοφιλή Republican Gomorrah, Goliath, The Fifty One Day War και The Management of Savagery. Έχει δημοσιεύσει έντυπα άρθρα για πλήθος εκδόσεων, πολλά ρεπορτάζ βίντεο και αρκετά ντοκιμαντέρ, όπως το Killing Gaza. Ο Blumenthal ίδρυσε την Grayzone το 2015 για να ρίξει ένα δημοσιογραφικό φως στην κατάσταση του συνεχιζόμενου πολέμου των ΗΠΑ και στις επικίνδυνες επιπτώσεις του στο εσωτερικό. Πηγη: Grayzone
«Ο λαός μου χρειάζεται την Ευρώπη, ο λαός μου χρειάζεται την Ευρώπη για να επισημάνει τον δράστη», δήλωσε ο Yotuel, ένας Κουβανός ράπερ με έδρα την Ισπανία, σε μια εκδήλωση του κοινοβουλίου της ΕΕ που συγκλήθηκε από δεξιούς νομοθέτες πριν παραδώσει το μικρόφωνο στον αρχηγό του πραξικοπήματος στη Βενεζουέλα Χουάν Γουαϊδό. Μέρες αργότερα, ο Yotuel πραγματοποίησε ένα κάλεσμα Zoom με αξιωματούχους του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για να συζητήσουν σχετικά με το «Patria y Vida», τον αντι-κομμουνιστικό ύμνο ραπ που ο ίδιος συμμετείχε στους στίχους.
Καθώς η σκόνη καθαρίζει από μια ημέρα διαμαρτυριών σε όλες τις πόλεις της Κούβας, η Wall Street Journal χαρακτήρισε το «Patria y Vida» ως «τη κοινή κραυγή διαμαρτυρίας» των αντιπάλων της κυβέρνησης της Κούβας, ενώ η Rolling Stone το χαρακτήρισε ως «τον ύμνο των διαμαρτυριών της Κούβας.»
Εκτός από τον Yotuel, οι άλλοι δύο ράπερ που συνεργάστηκαν στο τραγούδι είναι μεταξύ μιας συλλογικότητας καλλιτεχνών, μουσικών και συγγραφέων που ονομάζεται Κίνημα San Isidro. Σε αυτή η συλλογικότητα έχει πιστωθεί από τα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης ότι «αποτελεί καταλύτη για τις τρέχουσες ταραχές».
Κατά τη διάρκεια των τριών τελευταίων ετών, καθώς οι οικονομικές συνθήκες επιδεινώνονταν κάτω από έναν κλιμακούμενο οικονομικό πόλεμο των ΗΠΑ, ενώ η πρόσβαση στο Διαδίκτυο επεκτάθηκε ως αποτέλεσμα των προσπαθειών της κυβέρνησης Ομπάμα να εξομαλύνει τις σχέσεις με την Κούβα, το Κίνημα του San Isidro έχει καλέσει σε μια ανοιχτή σύγκρουση με το κράτος.
Με προκλητικές παραστάσεις που έχουν δει τις πιο εξέχουσες προσωπικότητες να παρελαύνουν στην Παλαιά Αβάνα κυματίζοντας αμερικανικές σημαίες και με απροκάλυπτες εκδηλώσεις περιφρόνησης για τα εθνικά σύμβολα της Κούβας, το San Isidro έχει συγκρουστεί με τις αρχές, προκαλώντας συχνές κρατήσεις των μελών του και διεθνείς εκστρατείες για την απελευθέρωσή τους.
Με την τοποθέτησή του σε μια περιοχή της Παλαιάς Αβάνας, που είναι σε μεγάλο βαθμό Αφρο-Κουβανική, και με μέσα όπως η χιπ-χοπ, το San Isidro προσπάθησε επίσης να ανατρέψει τη φυλετικά προοδευτική εικόνα που είχε κερδίσει η κυβέρνηση της Κούβας μέσα από την ιστορική στρατιωτική εκστρατεία της κατά του απαρτχάιντ στη Νότια Αφρική και το άσυλο που προσέφερε στους Αμερικανούς αντιφρονούντες. Εδώ, το Κίνημα του San Isidro φαίνεται να ακολουθεί ένα σχέδιο που συνέταξε το λόμπι αλλαγής του αμερικανικού καθεστώτος.
Την τελευταία δεκαετία, η κυβέρνηση των ΗΠΑ έχει ξοδέψει εκατομμύρια δολάρια για να καλλιεργήσει αντικυβερνητικούς Κουβανούς ράπερ, μουσικούς της ροκ, καλλιτέχνες και δημοσιογράφους σε μια σαφή προσπάθεια να οπλοποιήσει «την αφοπλισμένη και περιθωριοποιημένη νεολαία». Η στρατηγική που εφαρμόστηκε από τις ΗΠΑ στην Κούβα είναι μια πραγματική εκδοχή των φαντασιώσεων των αντι-Τραμπ Δημοκρατικών, όταν ανησυχούσαν πωςότι η Ρωσία ήταν συγκεκαλυμμένα χορηγός του Black Lives Matter και των Antifa για να εξαπλωθεί το χάος στην κοινωνία της Βόρειας Αμερικής.
Όπως θα αποκαλύψει αυτή η έρευνα, ηγετικά μέλη του Κινήματος του Σαν Ισίδρο έχουν αντλήσει χρηματοδότηση από όργανα αλλαγής του καθεστώτος, όπως το Εθνικό Ταμείο για τη Δημοκρατία και η αμερικανική Υπηρεσία για τη Διεθνή Ανάπτυξη, ενώ συναντήθηκαν με αξιωματούχους του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, το προσωπικό της αμερικανικής πρεσβείας στην Αβάνα, κοινοβουλευτικούς της δεξιάς στην Ευρώπη και πραξικοπηματικούς ηγέτες στη Λατινική Αμερική από τον Γουαϊδό της Βενεζουέλας μέχρι τον Γενικό Γραμματέα του ΟΑΚ Λουίς Αλμάγκρο.
Το Σαν Ισίδρο επίσης χαίρει της υποστήριξης από ένα δίκτυο φονταμενταλιστικών ομάδων σκέψης της ελεύθερης αγοράς που δεν κρύβουν το σχέδιό τους να μετατρέψουν την Κούβα σε αποικία πολυεθνικών εταιρειών. Μέρες μετά τις διαδηλώσεις που ξέσπασαν στην Κούβα, η ηγεσία του Σαν Ισίδρο αποδέχθηκε ένα βραβείο από το Ίδρυμα Μνήμης για τα Θύματα του Κομμουνισμού, μια δεξιά ρεπουμπλικανική δεξαμενή σκέψης στην Ουάσιγκτον, που περιλαμβάνει Γερμανούς Ναζί στρατιώτες στην καταμέτρηση ιστορικών θανάτων από τα χέρια του κομμουνισμού.
Πίσω από την εμπορική τους επωνυμία ως κοσμοπολίτες διανοούμενοι, αποστάτες ράπερ και avant garde καλλιτέχνες, το Σαν Ισίδρο έχει αγκαλιάσει ανοιχτά την εξτρεμιστική πολιτική του λόμπι του Μαϊάμι στην Κούβα. Πράγματι, τα πιο εξέχοντα μέλη τους έχουν εκφράσει διάχυτη υποστήριξη για τον Ντόναλντ Τραμπ, έχουν στηρίξει τις αμερικανικές κυρώσεις και έχουν ταχθεί υπέρ μιας στρατιωτικής εισβολής στην Κούβα.
Η πολιτιστική συλλογικότητα έχει παρ’ όλα αυτά κάνει ανοίγματα σε προοδευτικούς κύκλους της βορειοαμερικανικής διανόησης, προσπαθώντας να αποδυναμώσει τους παραδοσιακούς δεσμούς αλληλεγγύης μεταξύ της κουβανικής επανάστασης και της αμερικανικής αριστεράς. Όπως θα δούμε, η άνοδος του Κινήματος του Σαν Ισίδρο είναι το τελευταίο κεφάλαιο στο αναδυόμενο εγχειρίδιο του διακλαδικού ιμπεριαλισμού.
Μια «ξεχασμένη ομάδα ανθρώπων»: Αφρο-Κουβανέζικη συμμετοχή σε διαδηλώσεις σαγηνεύει τα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης
Οι σκηνές ενός ανατραπέντος αστυνομικού αυτοκινήτου στη γειτονιά της Αβάνας στις 10 Οκτωβρίου, όχλοι που έριξαν αστυνομικούς με μολότοφ και η λεηλασία εμπορικών καταστημάτων στις 11 Ιουλίου έβγαλαν από το προσκήνιο τη δυσαρέσκεια μιας τάξης πολιτών που έχει αγνοηγεί από την πολιορκημένη ειδική οικονομία της Κούβας.
Μετά από χρόνια επιδεινούμενης οικονομικής στέρησης, οι Κουβανοί βίωσαν διακοπές ρεύματος και καταμερισμό των τροφίμων, που προκλήθηκαν από την εντατικοποίηση του 60ετούς οικονομικού αποκλεισμού της Κούβας από τις ΗΠΑ, επί του πρώην προέδρου Ντόναλντ Τραμπ. Η ξαφνική κατάρρευση του τουρισμού λόγω της πανδημίας Covid-19 μαζί με την εξάλειψη από την κυβέρνηση του συστήματος διπλής κυκλοφορίας της Κούβας επιδείνωσαν το οικονομικό χάος.
Η Cristina Escobar, δημοσιογράφος με έδρα την Αβάνα και μία από τις πιο ευρέως παρακολουθούμενες προσωπικότητες των ειδήσεων στο κρατικό κανάλι της Κούβας, περιέγραψε στο Grayzone τα απλά μέλη των διαδηλωτών ως το υποπροϊόν της διαρκούς περιθωριοποίησης.
«Υπάρχει μια ομάδα ανθρώπων σε αστικές περιοχές όπως η Αβάνα που έχουν τα ακόλουθα χαρακτηριστικά», εξήγησε η Escobar. «Συνήθως προέρχονται από αγροτικές φτωχές περιοχές και έχουν μετακομίσει στην πόλη αναζητώντας καλύτερες ευκαιρίες· Συνήθως δεν είναι λευκοί και ζουν στο περιθώριο, να λαμβάνοντας οποιεδήποτε κρατικές παροχές είναι διαθέσιμες. Συχνά εργάζονται στην ανεπίσημη οικονομία, αισθάνονται αποξενωμένοι, και δεν συμμετέχουν σε πατριωτικές κοινοπραξίες επειδή είναι τα θύματα της ειδικής περιόδου της φτώχειας».
Ενώ το δίχτυ κοινωνικής ασφάλειας της Κούβας έχει εμποδίσει αυτήν τη δημογραφική ομάδα να πέσει στη δυστυχία που είναι γνωστή στις φτωχογειτονιές των κρατών που διοικεί το ΔΝΤ όπως η Αϊτή ή η Ονδούρα, η Escobar λέει «είναι μια ξεχασμένη ομάδα ανθρώπων, χωρίς ρίζες στην κοινωνία. Εκφράζουν την ανισότητα που βιώνουν και, δυστυχώς, δεν το κάνουν πλέον ειρηνικά».
Τα αμερικανικά εταιρικά μέσα έχουν καταγράψει εικόνες Αφρο-Κουβανών διαδηλωτών για να εμφανίσουν τις διαδηλώσεις ως μια έκφραση ρητά ρατσιστικής δυσαρέσκειας. Σε ένα άρθρο με τίτλο «Οι Αφρο-Κουβανοί στην πρώτη γραμμή των ταραχών [της Κούβας]», η Washington Post επικαλέστηκε δηλώσεις αντικυβερνητικών ΜΚΟ και ακτιβιστών που σχετίζονται με το Κίνημα του Σαν Ισίδρο, που καταγγέλλουν το κίνημα Black Lives Matter για τη δήλωση αλληλεγγύης του προς την Κουβανική Επανάσταση.
Ο ρόλος της κυβέρνησης των ΗΠΑ στην υποστήριξη πολλών από αυτές τις ίδιες ΜΚΟ στην προσπάθεια να τις οπλοποιήσουν για την υποτάξη της Κούβας ήταν άγνωστος στην Washington Post . Στην πρώτη γραμμή της στρατηγικής της Ουάσιγκτον βρίσκονται δύο παραδοσιακά παρακλάδια της CIA: η Αμερικανική Υπηρεσία για τη Διεθνή Ανάπτυξη (USAID) και το Εθνικό Ταμείο για τη Δημοκρατία (NED).
Καθ’ όλη τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, η USAID συνεργάστηκε με τη CIA για την εκκαθάριση των σοσιαλιστικών κινημάτων στον Παγκόσμιο Νότο. Πιο πρόσφατα, βοήθησε στην εφαρμογή ενός ψεύτικου προγράμματος εμβολιασμού της CIA στο Πακιστάν για τον εντοπισμό του Οσάμα μπιν Λάντεν και αντ’ αυτού κατέληξε να γεννήσει ένα τεράστιο ξέσπασμα πολιομυελίτιδας. Σε ολόκληρη τη Λατινική Αμερική, η USAID έχει χρηματοδοτήσει και εκπαιδεύσει δεξιά αντιπολιτευόμενα πρόσωπα, συμπεριλαμβανομένου του ψευδοπροέδρου Χουάν Γουαϊδό, που έχει ανακηρυχθεί από τις ΗΠΑ.
Από την πλευρά του, το NED ιδρύθηκε υπό την επίβλεψη του πρώην διευθυντή της CIA William Casey για να παρέχει υποστήριξη στους ακτιβιστές της αντιπολίτευσης και στα μέσα ενημέρωσης εκεί που οι ΗΠΑ επιδιώκουν την αλλαγή του καθεστώτος. «Πολλά από αυτά που κάνουμε σήμερα γινονταν κρυφά πριν από 25 χρόνια από τη CIA», είπε ο συνιδρυτής του NED Allen Weinstein στον δημοσιογράφο David Ignatius, ο οποίος τίμησε την οργάνωση ως «ο sugar daddy των μυστικών επιχειρήσεων».
Καθ’ όλη τη διάρκεια της ιστορίας τους, USAID και NED έχουν εργαστεί για να εκμεταλλευτούν τα παράπονα εθνικών μειονοτικών ομάδων εναντίον των σοσιαλιστικών και αδέσμευτων κυβερνήσεων. Μεταξύ πολλών παραδειγμάτων είναι η οικονομική και υλικοτεχνική τους υποστήριξη για τους Ουιγούρους εναντίον της Κίνας, τους Τατάρους εναντίον της Ρωσίας και τους αυτόχθονες Μισκίτο εναντίον της Νικαράγουας.
Τα τελευταία χρόνια στην Κούβα, οι ειδικοί της αλλαγής καθεστώτος της Ουάσιγκτον έχουν στραφεί στους Αφρο-Κουβανούς και στους περιθωριοποιημένους νέους, εκμεταλλευόμενοι τον πολιτισμό για να μετατρέψουν την κοινωνική δυσαρέσκεια σε αντεπαναστατική δράση.
Οπλοποίηση «αποκοινωνικοποιημένης και περιθωριοποιημένης νεολαίας» κατά του κουβανικού σοσιαλισμού
Ένα έγγραφο του 2009 στην Journal of Democracy, το επίσημο όργανο του Εθνικού Ταμείου για τη Δημοκρατία (NED), περιέγραψε ένα φιλόδοξο σχέδιο για την καλλιέργεια της μεταψυχροπολεμικής κατώτερης τάξης της Κούβας ως αντικυβερνητική πρωτοπορία.
«Η χρήση των αρχών της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων για την ένωση και την κινητοποίηση αυτής της μεγάλης στερημένης πλειοψηφίας που βρίσκεται υπό κατοχή ενός εξαιρετικά καταπιεστικού καθεστώτος είναι το κλειδί για μια ειρηνική αλλαγή», έγραψαν οι Carl Gershman και Orlando Gutierrez.
Οι Gershman και Gutierrez είναι σημαίνουσες προσωπικότητες στον κόσμο των φανερών φορέων αλλαγής του καθεστώτος. Ο ιδρυτής του NED, Gershman, προήδρευσε για τέσσερις δεκαετίες στις προσπάθειες των ΗΠΑ για αποσταθεροποίηση των κυβερνήσεων από τη Μανάγκουα μέχρι τη Μόσχα. Ο Gutierrez, από την πλευρά του, είναι δηλωμένος υποστηρικτής μιας στρατιωτικής εισβολής των ΗΠΑ στην Κούβα, ο οποίος υπηρετεί ως εθνικός γραμματέας της Δημοκρατικής Διεύθυνσης της Κούβας που χρηματοδοτείται από την USAID και την NED.
Οι Gershman και Gutierrez συμβούλευσαν μια στρατηγική που ενθάρρυνε τη «μη συνεργασία» με τους επαναστατικούς θεσμούς της Κούβας μεταξύ εκείνων που περιέγραψαν ως «αποκοινωνικοποιημένους» και περιθωριακούς νέους – τους αρνητές του συστήματος, ανέργους νέους που αποτελούν σχεδόν τα τρία τέταρτα των ανέργων της Κούβας, και εκείνους που έλκονται από τα ναρκωτικά, το έγκλημα και την πορνεία».
Οι δύο ειδήμονες της αλλαγής καθεστώτος επεσήμαναν τη μουσική και τα διαδικτυακά μέσα ως ιδανικά οχήματα για την εκμετάλλευση της απογοήτευσης νέων στην Κούβα: «Η αποξένωση των νέων επεκτείνεται σε ρεύμα και εκφράζεται στους οργισμένους στίχους ροκ μουσικών, τις απεικονίσεις των bloggers για τις απογοητεύσεις και το άγχος της καθημερινής ζωής, τη συχνή αποφυγή της γεωργικής εργασίας, της εθελοντικής υπηρεσίας και των συνεδριάσεων των επιτροπών γειτονίας και τη γενική αποδέσμευση από την πολιτική που είναι καρπός μισού αιώνα καταναγκαστικής συμμετοχής και πολιτικής προπαγάνδας», έγραψαν.
Τη χρονιά που παρουσιάστηκε η σημαντική εργασία των Gershman και Gutierrez, η Ουάσιγκτον θέσπισε μια παράτολμη μυστική επιχείρηση με βάση τη στρατηγική που περιέγραψαν.
«Η ραπ είναι πόλεμος»: Η USAID μυστικά στρατολογεί Κουβανούς καλλιτέχνες χιπ-χοπ ως προπαγανδιστές της αλλαγής του καθεστώτος
Το 2009, η USAID ξεκίνησε ένα πρόγραμμα για να πυροδοτήσει ένα κίνημα νέων εναντίον της κυβέρνησης της Κούβας καλλιεργώντας και προωθώντας ντόπιους καλλιτέχνες χιπ-χοπ.
Λόγω της μακράς ιστορίας της ως βιτρίνα της CIA, η USAID ανέθεσε την επιχείρηση στην Creative Associates International, μια εταιρεία με έδρα την Ουάσιγκτον, με το δικό της ιστορικό μυστικών ενεργειών.
Η Creative Associates βρήκε τον άνθρωπό της στο Ράικο Μπόζιτς, έναν βετεράνο της υποστηριζόμενης από τη CIA Otpor, ομάδας που βοήθησε στην ανατροπή του εθνικιστή ηγέτη Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς, και τα μέλη της οποίας προχώρησαν στη συγκρότηση μιας ομάδας «εξαγωγής επαναστάσεων» που έσπειρε τους σπόρους για αρκετές έγχρωμες επαναστάσεις».
Υποσχόμενος ως διοργανωτής μουσικής, ο Μπόζιτς προσέγγισε μια κουβανική ομάδα ραπ που ονομάζεται Los Aldeanos, η οποία ήταν γνωστή για τον έντονα αντικυβερνητικό ύμνο της, «Rap is War.» Ο Σέρβος πράκτορας δεν είπε ποτέ στο Los Aldeanos ότι ήταν πράκτορας των ΗΠΑ. Αντίθετα, ισχυρίστηκε ότι ήταν επαγγελματίας του μάρκετινγκ και υποσχέθηκε να μετατρέψει τον frontman του ομίλου σε διεθνή σταρ.
Για να προωθήσει το σχέδιο, η Creative Associates έθεσε σε εφαρμογή το ZunZuneo, μια πλατφόρμα μέσων κοινωνικής δικτύωσης στο στιλ του Twitter, η οποία εκτίναξε χιλιάδες αυτοματοποιημένα μηνύματα που προωθούσαν το Los Aldeanos στους νέους της Κούβας χωρίς να το γνωρίζει η ομάδα ράπερ.
Μέσα σε έναν χρόνο, καθώς το Los Aldeanos αύξησε τη ρητορική του, χλευάζοντας την κουβανική αστυνομία ως άμυαλα ενεργούμενα κατά τη διάρκεια ενός τοπικού μουσικού φεστιβάλ, οι μυστικές υπηρεσίες της Κούβας ανακάλυψαν συμβάσεις που συνδέουν το Μπόζιτς με την USAID και ανέβασαν την επιχείρηση.
Αμηχανία ακολούθησε στην Ουάσιγκτον, με τον γερουσιαστή Patrick Leahy μα γκρινιάζει, πως η «USAID ποτέ δεν ενημέρωσε το Κογκρέσο για αυτό και δεν θα έπρεπε ποτέ να έχουν συνδεθεί με τίποτα τόσο ανίκανο και απερίσκεπτο.»
Ο Danny Shaw, αναπληρωτής καθηγητής Λατινοαμερικανικών και Καραϊβικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, συνάντησε το Los Aldeanos κατά τη διάρκεια αρκετών εκτεταμένων επισκέψεων στην Κούβα. Γνώρισε επίσης την Omni Zona Franca, μια συλλογικότητα ποιητών και καλλιτεχνών ερμηνευτικών παραστάσεων με βάση τους το Ρασταφαριανισμό, στη γειτονιά Alamar της Αβάνας, η οποία αποτέλεσε έμπνευση για το Κίνημα του Σαν Ισίδρο.
Ο Shaw είπε ότι η εχθρότητα των καλλιτεχνών προς το σοσιαλιστικό σύστημα της Κούβας ήταν τόσο έντονη που πολλοί από αυτούς αρνήθηκαν την ύπαρξη του αμερικανικού εμπάργκο. «Προσπάθησα να τους εξηγήσω πώς αντιλαμβάνομαι τον οικονομικό πόλεμο, και μου είπαν: «Μπορείς να έρχεσαι και να φεύγεις όπως θέλεις, δεν ζεις εδώ, οπότε είναι εύκολο για σένα να είσαι μαρξιστής». Και είχαν ένα δίκιο – αν το απομονώσεις,» είπε στο The Grayzone.
Σύμφωνα με τον Shaw, ορισμένα μέλη της Omni Zona Franca άρχισαν να επισκέπτονται τις ΗΠΑ και την Ευρώπη για καλλιτεχνικά φεστιβάλ και συνεντεύξεις με εταιρικά μέσα στην ισπανική γλώσσα. «Όταν βγήκαν οι ιστορίες ότι η USAID υποστήριζε Κουβανούς ράπερ και καλλιτέχνες, τότε όλα είχαν νόημα για μένα», συλλογίστηκε.
Το 2014, η USAID εκτέθηκε και πάλι, όταν αξιοποίησε τη Creative Associates για να διοργανώσει μια σειρά από ψεύτικα εργαστήρια πρόληψης του HIV, τα οποία ήταν, στην πραγματικότητα, σεμινάρια πολιτικής στρατολόγησης.
Ένα εσωτερικό έγγραφο της Creative Associates που διέρρευσε στα μέσα ενημέρωσης το 2014 αναφέρθηκε στα ψεύτικα εργαστήρια HIV ως την «τέλεια δικαιολογία» για να στρατολογήσει τη νεολαία σε δραστηριότητες αλλαγής καθεστώτος στο νησί.
Ο Πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα παρουσίασε το σχέδιό του για ομαλοποίηση των σχέσεων με την κυβέρνηση της Κούβας, στην πιο πρόσφατη επιχείρηση της USAID όπως αποκαλύφθηκε. Ως προϋπόθεση διπλωματικής αναγνώρισης, ο Ομπάμα επέμεινε ότι η Κούβα πρέπει να επεκτείνει την πρόσβαση στο διαδίκτυο.
Η ερευνητική ιστοσελίδα της Βενεζουέλας Misión Verdad προειδοποίησε τότε, «Είμαστε μάρτυρες μιας ανανέωσης των μηχανισμών, των μεθόδων και των τρόπων παρέμβασης. Όλη η αρμονία αυτήν τη στιγμή είναι εντελώς απατηλή. Αυτό που έχει ήδη τεθεί υπό την ετικέτα ‘εξομάλυνση’ στο κοινωνικοπολιτικό περιβάλλον της Κούβας παρέχει τις ελάχιστες συνθήκες λειτουργίας για να διευκολυνθεί η ιδέα μιας ‘Κουβανικής άνοιξης’, μια επανάσταση δοκιμαστικού σωλήνα…»
Η επέκταση του Διαδικτύου ανοίγει την πόρτα για διείσδυση των ΗΠΑ
Το δίκτυο 3G έφτασε στην Κούβα το 2018, επιτρέποντας στους νέους Κουβανούς να έχουν πρόσβαση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης από τα τηλέφωνά τους. Τώρα, αντί να επεκτείνουν την πλατφόρμα των μέσων κοινωνικής δικτύωσης όπως το ZunZuneo, οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες επικεντρώθηκαν στην ανάπτυξη τεχνολογίας όπως το Psiphon, ώστε οι Κουβανοί να μπορούν να έχουν πρόσβαση στο Facebook και το YouTube παρά τις διακοπές στο διαδίκτυο.
Η NED και η USAID εκμεταλλεύτηκαν το άνοιγμα για να κατασκευάσουν έναν ισχυρό διαδικτυακό αντικυβερνητικό μηχανισμό ΜΜΕ. Η νέα σειρά υποστηριζόμενων από τις ΗΠΑ μέσων όπως το CubaNet, το Cibercuba και το ADN Cubaέγινε το χωνί της τοξικής εξέγερσης, κοροϊδεύοντας τον Πρόεδρο Μιγκέλ Ντίας-Κανέλ με προσβλιτικά memes και ζητώντας τη δίωξή του για σοβαρά εγκλήματα, συμπεριλαμβανομένης της γενοκτονίας.
Το υπουργείο Εξωτερικών της Ολλανδίας έχει προωθήσει τις προσπάθειες των ΗΠΑ, βοηθώντας στη δημιουργία και χρηματοδότηση του αντικυβερνητικού ιστολογίου El Toque, μέσω μιας ΜΚΟ που ονομάζεται RNW Media.
Ο Ted Henken, ακαδημαϊκός στις ΗΠΑ και συγγραφέας του βιβλίου «Ψηφιακή Επανάσταση στην Κούβα», σχολίασε στο Reuters ότι η ηγεσία της Κούβας «υπολόγισε εσφαλμένα μη συνειδητοποιώντας ότι [η διευρυμένη πρόσβαση στο διαδίκτυο] θα εκραγεί πολύ γρήγορα, σε δυόμισι χρόνια, στα μούτρα της».
«Καμία από τις [διαμαρτυρίες] δεν θα ήταν δυνατή χωρίς το εκκολαπτόμενο δίκτυο 3G που έχει επιτρέψει σε εκατομμύρια Κουβανούς να έχουν πρόσβαση στο διαδίκτυο μέσω κινητών συσκευών από το 2018», δήλωσε το εταιρικό ηλεκτρονικό κατάστημα Quartz.
Καθώς αυξήθηκε η πρόσβαση της Κούβας σε αντικυβερνητικά μέσα ενημέρωσης, η κυβέρνηση Τραμπ αύξησε τον προϋπολογισμό του NED κατά 22% το 2018.
Εκείνο το έτος, ο προϋπολογισμός του NED για την Κούβα δεσμεύτηκε να προσφέρει περίπου 500.000 δολάρια για τη στρατολόγηση και την εκπαίδευση αντικυβερνητικών δημοσιογράφων και για τη δημιουργία νέων μέσων ενημέρωσης.
Μια άλλη επιχορήγηση του NED προέβλεπε κονδύλια για την «προώθηση της ένταξης των περιθωριοποιημένων πληθυσμών στην κοινωνία της Κούβας και την ενίσχυση ενός δικτύου συνεργατών στο νησί», υπονοώντας τη στόχευση των Αφρο-Κουβανών.
Το NED έχει δώσει μεγάλη έμφαση στη διείσδυση στη χιπ-χοπ σκηνή της Κούβας. Το 2018, η αμερικανική κυβερνητική οντότητα συνεισέφερε 80.000 δολάρια στο Cuban Soul Foundation για να «ενδυναμώσει ανεξάρτητους καλλιτέχνες να παράγουν, να εκτελούν και να εκθέτουν τη δουλειά τους σε μη λογοκριμένες εκδηλώσεις της κοινότητας» και 70.000 δολάρια σε μια ΜΚΟ με έδρα την Κολομβία που ονομάζεται Fundacion Cartel Urbano για «ενδυνάμωση των καλλιτεχνών της κουβανικής χιπ-χοπ ως ηγέτες της κοινωνίας».
Το Cartel Urbano δημοσιεύει ένα διαδικτυακό περιοδικό που διαμορφώνεται από το Vice, το κορυφαίο όχημα του hipster ιμπεριαλισμού. Εκτός από την ενημέρωση των αναγνωστών σχετικά με τις τελευταίες κυκλοφορίες από Κουβανούς καλλιτέχνες της ραπ κατά της κυβέρνησης, το χρηματοδοτούμενο από την κυβέρνηση των ΗΠΑ περιοδικό αφιερώνει ολόκληρα τμήματα στην ιστοσελίδα του για τη χρήση ναρκωτικών, τον πολιτισμό των τρανς και τον πράσινο βίγκαν τρόπο ζωής.
Ανταποκρινόμενοι στις ευαισθησίες των ακαδημαϊκά προσανατολισμένων, αυτοαποκαλούμενων ριζοσπαστών, οι συγγραφείς του μέσου συστηματικά χρησιμοποιούν το γράμμα «x» για να διαγράψουν τις διακρίσεις των φύλων, με αποσπάσματα όπως τα παρακάτω: «cuerpxs trans, marikonas, no binarixs, racializadxs, monstruosxs…»
Ο εντυπωσιακός πολλαπλασιασμός των διαδικτυακών αντιπολιτευόμενων ΜΜΕ, η ζωηρή αντικυβερνητική προπαγάνδα, και η διείσδυση των ΗΠΑ στην πολιτιστική σκηνή της Κούβας που συνόδευσε την επέκταση των διαδικτυακών υπηρεσιών της χώρας οδήγησαν σε μια καταστολή από την ηγεσία της χώρας.
«Τα χρόνια που είχαμε την έξαρση των σχέσεων με τις ΗΠΑ, είχαμε ανάλογη ανοχή στο εσωτερικό», ανέφερε η Cristina Escobar, η Κουβανή δημοσιογράφος. «Αυτό συμβαίνει επειδή η κυβέρνηση δεν έβλεπε τον εαυτό της υπό πολιορκία. Αλλά μετά ο Τραμπ κέρδισε. Και τώρα η ηγεσία φαίνεται σαν να μην έπρεπε ποτέ να εμπιστευτεί τον Ομπάμα.»
Λίγες ώρες μετά την ανάληψη των καθηκόντων του τον Απρίλιο του 2018, ο Πρόεδρος Ντίας-Κανέλ πρότεινε το Διάταγμα 349. Το νέο μέτρο θα απαιτεί από όλους τους καλλιτέχνες, μουσικούς και ερμηνευτές να λαμβάνουν την προηγούμενη έγκριση του Υπουργείου Πολιτισμού προτού δημοσιοποιήσουν το έργο τους.
Το διάταγμα 349, το οποίο προτάθηκε ως άμεση απάντηση στην στρατολόγηση ραπ καλλιτεχνών και άλλων πολιτιστικών προσωπικοτήτων από τις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ, απαγόρευσε ρητά τη διάδοση οπτικοακουστικού υλικού που περιέχει «σεξιστική, χυδαία ή άσεμνη γλώσσα». Αν και ο νόμος δεν θα μπορούσε ποτέ να επιβληθεί επίσημα, η διάταξη θεωρήθηκε από την αντιπολίτευση της Κούβας ως άμεση επίθεση στην υποκουλτούρα της ρεγκετόν που διαρρέει το αστικό τοπίο της χώρας.
Σχεδόν σε όλη τη διάρκεια της νύχτας, μια ομάδα καλλιτεχνών και μουσικών κινητοποιήθηκαν για να διαμαρτυρηθούν για το διάταγμα. Το νέο κίνημα, που πήρε το όνομά του από τη σκληρή γειτονιά του Σαν Ισίδρο στην Παλαιά Αβάνα, όπου ζούσαν πολλά από τα μέλη του, απευθύνθηκε απευθείας σε πολιτιστικούς επηρεαστές στον Παγκόσμιο Βορρά, προωθώντας τον εαυτό του ως μια ποικιλόμορφη συλλογικότητα εικαστικών δημιουργών και ανεξάρτητων ράπερ που αγωνίζονται για τίποτα περισσότερο από καλλιτεχνική ελευθερία.
Για πρώτη φορά, ίσως, η δεξιά αντιπολίτευση της Κούβας είχε ένα όχημα για να κάνει ανοίγματα σε προοδευτικούς κύκλους στο εξωτερικό.
Με τις σημαίες των ΗΠΑ στο χέρι, που συγκρούονται με το κράτος και φλερτάρουν με τη διασημότητα
Στις 6 Νοεμβρίου 2020, ένας αστυνομικός εμφανίστηκε στο σπίτι του Denis Solis, ενός δηλωμένου αντικυβερνητικού ράπερ που συνδέεται με το κίνημα San Isidro. Ο Solis γύρισε γρήγορα την κάμερα του κινητού του στον αστυνομικό και μετέδωσε ζωντανά την συνάντηση στο Facebook.
Αφού χλευάζει τον αξιωματικό με ομοφοβικές προσβολές, ο Solis διακήρυξε, «Τραμπ 2020! Ο Τραμπ είναι ο πρόεδρός μου!»
Η επίσκεψη της αστυνομίας πυροδοτήθηκε από την ενθουσιώδη κάλυψη που έλαβε ο Solis από το Diario de Cuba, ένα μέσο χρηματοδοτούμενο από το NED, και άλλα αντικυβερνητικά μέσα ενημέρωσης, για ένα τατουάζ που είχε στολίσει στο στήθος του και έγραφε, «Αλλαγή: Ελεύθερη Κούβα». Είχε επίσης βγει στο Facebook για να καυχηθεί, «Κομμουνιστές, τώρα θα πρέπει να μου σκίσετε το δέρμα από το στήθος.»
Η 8μηνη ποινή φυλάκισης που έλαβε ο Solis για «περιφρόνηση» – μια τιμωρία σαφώς εμπνευσμένη από το θέαμα που δημιούργησε με το livestream του, έδωσε τη σπίθα για την απεργία πείνας τον Νοέμβριο του 2020, που ανέδειξε το Κίνημα του Σαν Ισίδρο στην παγκόσμια σκηνή.
Η απεργία έλαβε χώρα στο εσωτερικό της Παλιάς Αβάνας, οικίας του συντονιστή του κινήματος του Σαν Ισίδρο, Luis Manuel Otero Alcántara. Ένας Αφρο-Κουβανός καλλιτέχνης ερμηνευτής, ο Οτέρο έχει προκαλέσει την οργή της κυβέρνησης βεβηλώνοντας την κουβανική σημαία, τυλίγοντάς την γύρω από τον γυμνό σώμα του στην τουαλέτα και ενώ βουρτσίζει τα δόντια του, ή ξαπλώνοντας επάνω της ενώ είναι ντυμένος με εσώρουχα, που φέρουν την αμερικανική σημαία.
Σε μια άλλη προκλητική επίδειξη, ο Οτέρο μάζεψε παιδιά να περάσουν τη γειτονιά του κυματίζοντας μια τεράστια αμερικανική σημαία, πυροδοτώντας άμεση αστυνομική απόκριση και τη δική του κράτηση για τέσσερις ημέρες.
Η εβδομαδιαία απεργία πείνας στο σπίτι του Οτέρο δημιούργησε ένα άνευ προηγουμένου θέαμα στα διεθνή μέσα, και προκάλεσε υποστηρικτικές δηλώσεις από τον Τζέικ Σάλιβαν, τον επερχόμενο Σύμβουλο Εθνικής Ασφάλειας της κυβέρνησης Μπάιντεν και τον τότε υπουργό Εξωτερικών Μάικ Πομπέο.
Μια έξυπνα οργανωμένη επίσκεψη στον τόπο της απεργίας πείνας από τον Carlos Manuel Álvarez, έναν διάσημο Κουβανό δημοσιογράφο και λογοτεχνη με έδρα το Μεξικό, είχε βοηθήσει στην ενίσχυση του διεθνούς ενδιαφέροντος των μέσων ενημέρωσης.
Ντυμένος με ένα μαύρο ζιβάγκο και προερχόμενος από τις τάξεις της μορφωμένης ελίτ της Κούβας, ο διακεκριμένος Álvarez παρουσίασε έντονη αντίθεση με τον Otero και τον τραχύ συμπαραστάστη του, τον αντικυβερνητικό ράπερ Maykel Osorbo. Για τους κυβερνητικούς αξιωματούχους που μπήκαν στον πειρασμό να απορρίψουν τους αρχηγούς των διαδηλώσεων ως ένα μάτσο χυδαίους αλήτες του δρόμου, η μορφή του Genteel scribe παρουσίασε σοβαρές επιπλοκές.
Ο Álvarez σύντομα βρήκε χώρο στο τμήμα γνώμης των New York Times για να προωθήσει το Σαν Ισίδρο σε ένα φιλελεύθερο αμερικανικό κοινό, ενώ παράλληλα έλεγε νεράκι τις συγγραφικές παρομοιώσεις τους για το περπάτημα πάνω από τον πλακόστρωτο σε ψηλοτάκουνα παπούτσια για να υποτιμήσει την κομμουνιστική γραφειοκρατία της Κούβας.
«Το κίνημα [Σαν Ισίδρο] έχει γίνει η πιο αντιπροσωπευτική ομάδα της εθνικής κοινωνίας των πολιτών, φέρνοντας κοντά Κουβανούς διαφορετικών κοινωνικών τάξεων, φυλών, ιδεολογικών πεποιθήσεων και γενεών, τόσο από την εξόριστη κοινότητα όσο και στο νησί», ισχυρίστηκε ο συγγραφέας.
Στις 27 Νοεμβρίου 2020, καθώς η αντιπαράθεση μεταξύ Κουβανών καλλιτεχνών και κράτους εμβαθύνει, μια ομάδα καλλιτεχνών ξεκίνησε μια καθιστική διαμαρτυρία έξω από το Υπουργείο Πολιτισμού της Κούβας. Οι αρχικοί διαδηλωτές αποτελούνταν σε μεγάλο βαθμό από καλλιτέχνες των οποίων το έργο χρηματοδοτήθηκε από το κράτος της Κούβας. Και σε αντίθεση με το Σαν Ισίδρο, πολλοί από αυτούς απέρριψαν τη ρητορική της αλλαγής καθεστώτος, επιλέγοντας αντ’ αυτού διάλογο με τον υπουργό πολιτισμού για την επίλυση της διαμάχης σχετικά με την ελευθερία της έκφρασης.
Όπως εξήγησε ο κοινωνιολόγος Rafael Hernandez σε μια λεπτομερή μελέτη της καθιστικής διαμαρτυρίας, ο διάλογος κατέρρευσε όταν το Κίνημα του Σαν Ισίδρο και άλλα υποστηριζόμενα από τις ΗΠΑ στοιχεία επέβαλαν τη μαξιμαλιστική ατζέντα τους στο οργανόγραμμα, η οποία έγινε γνωστή ως N27. Οι New York Times και άλλα αγγλόφωνα ΜΜΕ εστίασαν την κάλυψή τους καθαρά στους αντικομμουνιστές ταραχοποιούς του Σαν Ισίδρο, ενώ οι αριστεροί Κουβανοί καλλιτέχνες «παρέμειναν αόρατοι στον ξένο Τύπο, ο οποίος δεν τους θεωρεί ειδήσεις, όπως οι παλιοί και νέοι αποστάτες» παρατήρησε ο Hernandez.
Η εντατική κάλυψη από τα ΜΜΕ της καθιστικής διαμαρτυρίας εξύμνησε το Κίνημα του Σαν Ισίδρο στη διεθνή σκηνή, κερδίζοντας την προσοχή διάσημων καλλιτεχνών και συγγραφέων στις ΗΠΑ και την Ευρώπη. Τον Μάιο του 2021, αφού ο Otero κρατήθηκε και πάλι από την ασφάλεια της Κούβας, μια ανοιχτή επιστολή προς τον Πρόεδρο Diaz-Canel εμφανίστηκε στην New York Review of Books, ένα κορυφαίο περιοδικό των φιλελεύθερων αμερικανών λογοτεχνών, ζητώντας την απελευθέρωσή του.
Με την υπογραφή ενός θιάσου επιφανών προσωπικοτήτων της κουλτούρας των Μαύρων και των Αφρο-Λατίνων, όπως οι Henry Louis-Gates, Edwidge Danticat, και Junot Diaz, η επιστολή έδειχνε την επιτυχία που απολάμβανε το Σαν Ισίδρο στην προσπάθεια να διαβρώσει την υποστήριξη της Μαύρης Αμερικανικής διανόησης προς την επανάσταση της Κούβας.
Με πρόσβαση στα κορυφαία φιλελεύθερα όργανα των αμερικανικών μέσων ενημέρωσης και υποστήριξη στα τμήματα μελετών της Λατινικής Αμερικής σε ολόκληρη τη χώρα, η πολιτιστική συλλογικότητα απέσπασε την αντικομμουνιστική αντιπολίτευση της Κούβας από την παραδοσιακή δεξιά βάση της στο Μαϊάμι.
Αλλά η επιτυχία του δεν ήταν παρά ένα οργανικό φαινόμενο. Πράγματι, το Σαν Ισίδρο είχε προωθηθεί στη διεθνή σκηνή χάρη στη σημαντική υποστήριξη από το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ, τις θυγατρικές του για αλλαγή καθεστώτος και τους δεξιούς εταιρικούς εκπροσώπους συμφερόντων που ανυπομονούν να δουν την Κούβα να ανοίγει για επιχειρήσεις.
«Viva la anexión» («Ζήτω η προσάρτηση»): το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, ο Οργανισμός Αμερικανικών Κρατών και οι εταιρικοί εκπρόσωποι συμφερόντων συνεργάζονται με το Σαν Ισίδρο
Κάθε μέρα στο περιοδικό El Estornudo που ίδρυσε, ο Κάρλος Μανουέλ Άλβαρες και οι συνάδελφοί του παρουσιάζουν τα άσχημα νέα από την Κούβα. Ενώ παρουσιάζουν τη χώρα ως ένα καταστροφικά διοικούμενο κομμουνιστικό τοπίο που κατακλύζεται από απώλειες του Covid-19, προωθεί την έκδοσης του ως «ανεξάρτητη».
Στην πραγματικότητα, το El Estornudo φαίνεται να είναι ένα από τα πολλά προγράμματα μέσων ενημέρωσης που έχει αναλάβει το Εθνικό Ίδρυμα για τη Δημοκρατία (NED).
«Οι συνεργάτες που κάνουν το περιοδικό πληρώνονται ανά έργο που παράγεται, με σταθερό μισθό 400 CUC. Μέχρι που έφυγα, το El Estornudo χρηματοδοτούνταν από το NED και το Open Society [Foundation]», δήλωσε ο Αβράαμ Χιμένεζ Ενόα, πρώην συγγραφέας του περιοδικού, αναφερόμενος αντίστοιχα στον βραχίονα αλλαγής του καθεστώτος των ΗΠΑ και τον ιδρυτή του Τζόρτζ Σόρος.
Το El Estornudo είναι μεταξύ των αστερισμών των μέσων ενημέρωσης που έχουν στρατολογηθεί για να επικρίνουν την απάντηση της Κούβας στον Covid από το Ινστιτούτο Αναφορών Πολέμου και Ειρήνης (IWPR), μια ΜΚΟ που έλαβε 145.230 δολάρια από το NED το 2020 για να «ενισχύσει τη συνεργασία μεταξύ των ανεξάρτητων δημοσιογράφων της Κούβας» και να τους εκπαιδεύσει στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Τα αντικυβερνητικά μέσα ενημέρωσης που λειτουργούν υπό την αιγίδα του IWPR περιλαμβάνουν επίσης την Minuda Nota, έναν ιστότοπο με θέμα τους ΛΟΑΤΚΙ, που συστηματικά κατηγορεί την κουβανική κυβέρνηση για ομοφοβία και τρανσφοβία, παρότι η κυβέρνηση του Ντίας-Κανέλ κινήθηκε για τη νομιμοποίηση του γάμου των ομοφυλοφίλων, άνοιξε το στρατό στους ομοφυλόφιλους στρατιώτες και ξεκίνησε επίσημες εκδηλώσεις υπερηφάνειας.
Το διοικητικό συμβούλιο του IWPR αποτελείται από πρώην αξιωματούχους του ΝΑΤΟ και στελέχη εταιρικών μέσων, συμπεριλαμβανομένου του πρώην προέδρου των Financial Times. Αν και η ΜΚΟ έχει έκτοτε ελέγξει προσεκτικά τον κατάλογο των χορηγών της από την ιστοσελίδα της, μια αρχειοθετημένη σελίδα αποκαλύπτει συνεργασίες με το NED και τις θυγατρικές του στην κυβέρνηση των ΗΠΑ, καθώς και Βρετανούς εργολάβους πληροφοριών όπως η Albany Associates και το Ίδρυμα Thomson Reuters.
Ο Κάρλος Μανουέλ Άλβαρες απέχει πολύ από το να είναι το μοναδικό μέλος του Σαν Ισίδρο που βρίσκεται κοντά στις οντότητες αλλγής καθεστώτος των ΗΠΑ. Εκτός από αυτόν, υπάρχει η Yaima Pardo, μια Κουβανή κινηματογραφίστρια και ειδικός τεχνολογίας της οποίας το ντοκιμαντέρ του 2015, «Offline,» τόνισε την ανάγκη για επέκταση του διαδικτύου για να ενθαρρύνει τη διαφωνία.
Η Πάρντο είναι επί του παρόντος ο διευθυντής των πολυμέσων για το ADN Cuba, ένα αντικυβερνητικό μέσο που εδρεύει στη Φλόριντα και έλαβε $410.710 από το USAID μόνο το 2020.
Ο Εστεμπάν Ροντρίγκεζ του Σαν Ισίδρο, δημοσιογράφος του ADN Cuba, γιόρτασε την οικονομικά εξοντωντική κύρωση που ο Τραμπ επέβαλε στην Κούβα οικογενειακά εμβάσματα ως «τέλεια». «Αν ήμουν στις ΗΠΑ, θα είχα ψηφίσει τον Τραμπ», δήλωσε ο Rodríguez στην εφημερίδα The Guardian.
Όταν το Σαν Ισίδρο ξεκίνησε τη διεθνή εκστρατεία του κατά του διατάγματος 349, επέλεξε να το κάνει στον Οργανισμό Αμερικανικών Κρατών (ΟΑΚ) – την περιφερειακή οργάνωση με έδρα την Ουάσιγκτον, με επικεφαλής τον πρώην Κουβανό υπουργό Εξωτερικών Ραούλ Ρόα ως «το υπουργείο των αποικιών των Γιάνκης.»
Εκεί, ο συνιδρυτής του Σαν Ισίδρο, Αμωρύ Πατσέκο, έγινε δεκτός από τον Λουίς Αλμάγκρο, τον Γενικό Γραμματέα του ΟΑΚ, ο οποίος θα βοηθούσε στην ενορχήστρωση του δεξιού στρατιωτικού πραξικοπήματος στη Βολιβία αργότερα το ίδιο έτος. Βρέθηκαν επίσης για να καλωσορίσουν τους Κουβανούς καλλιτέχνες ήταν στελέχη του Στέιτ Ντιπάρτμεντ και ο Κάρλος Τρουχίγιο, ένας ακροδεξιός οπαδός του Τραμπ που υπηρετεί ως εκπρόσωπος των ΗΠΑ στον ΟΑΚ.
« Η τέχνη στην Κούβα είναι πιο απαραίτητη από ποτέ » , διακήρυξε ο Αλμάγκρο. «Είναι απαραίτητο να εκτεθούν οι προκλήσεις της καταπίεσης» από το κράτος της Κούβας.
Όπως ανέφερε το εδρεύων στη Βενεζουέλα Ινστιτούτο Σάμουελ Ρόμπινσον, το Σαν Ισίδρο έχει εμβαθύνει τους δεσμούς του με τη διεθνή δεξιά μέσω του ιδρύματος CADAL, το οποίο το έχρισε υποψήφιο για το κρατικό Βραβείο Ελευθερίας της Καλλιτεχνικής Έκφρασης του ΝΑΤΟ. Το CADAL βρίσκεται στην καρδιά ενός δικτύου φιλελεύθερων οργανώσεων που αξιοποιούν εταιρικά χρήματα για να προωθήσουν τον φονταμενταλισμό της ελεύθερης αγοράς σε ολόκληρη τη Λατινική Αμερική.
Μεταξύ των στενότερων συνεργατών του CADAL είναι το Δίκτυο Atlas, ένα εταιρικό μέτωπο άσκησης πίεσης που ιδρύθηκε με τη βοήθεια των Αδερφών Κοχ για να προωθήσει την ελευθερη οικονομία και να υπονομεύσει τις σοσιαλιστικές κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο.
Η ομάδα προβληματισμού χρηματοδοτείται επίσης από το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ, το NED, και τις θυγατρικές του, συμπεριλαμβανομένου του Κέντρου Διεθνών Ιδιωτικών Επιχειρήσεων, το οποίο αφιερώνεται στην «ενίσχυση της δημοκρατίας σε όλο τον κόσμο μέσω ιδιωτικών επιχειρήσεων και μεταρρυθμίσεων με γνώμονα την αγορά».
Τον Ιανουάριο του 2021, ηγετικά μέλη του Σαν Ισίδρο, μεταξύ των οποίων οι Οτέρο και Πάρδο, συμμετείχαν σε ένα webinar που φιλοξενήθηκε από μια άλλη ομάδα προβληματισμού της δεξιάς και με την υποστήριξη της εταιρείας. Αυτήν τη φορά, ήταν καλεσμένοι του Λατινοαμερικανικού Κέντρου Φεντεραλισμού και Ιδρύματος Ελευθερίας.
Με τη χορηγία πολυεθνικών εταιρειών που είναι αποφασισμένες να μετατρέψουν την Κούβα σε καταφύγιο ελεύθερης αγοράς, και εμπνευσμένο από τη φιλοσοφία της Άιν Ραντ, το ίδρυμα με έδρα την Αργεντινή συνδέεται επίσης απευθείας με το Δίκτυο Atlas.
Μεταξύ των συμμετεχόντων στο webinar ήταν η Ιλιάνα Χερνάντεζ, δημοσιογράφος για το Cibercuba — ένα από τα πολλά αντικυβερνητικά μέσα ενημέρωσης που εμφανίστηκαν τα τελευταία χρόνια μετά την επέκταση των υπηρεσιών διαδικτύου.
Σε μια συζήτηση τον Νοέμβριο του 2020 σχετικά με τις εκλογές στις ΗΠΑ στη σελίδα της στο Facebook, η Χερνάντεζ υποστήριξε ότι επειδή ο Τραμπ «επρόκειτο να λάβει σκληρότερα μέτρα κατά της τυραννίας… Νομίζω ότι, για την ελευθερία της Κούβας, ο Τραμπ θα πρέπει να κερδίσει».
Επίσης, αναφέρθηκε λεπτομερώς στον εκτενή συντονισμό μεταξύ του Κινήματος του Σαν Ισίδρο και αξιωματούχων του υπουργείου Εξωτερικών που υπηρετούν στην αμερικανική πρεσβεία στην Αβάνα.
Αναφερόμενη στις συζητήσεις της με τους σκληροπυρηνικούς Αμερικανούς επιτετραμμένους Τίμοθι Ζουνίγκα‑Μπράουν και την προκάτοχό του, Μάρα Τεκάτς, η Hernandez παρατήρησε: «Σε αυτήν την τελευταία συζήτηση με τον κ. Τίμοθι Μπράουν, αυτό που μου είπε ήταν, πώς μπορούμε να βοηθήσουμε; Τι μπορούμε να κάνουμε; Επειδή ήθελε να πάρει εντολές από μένα και όχι το αντίστροφο. Του είπα πώς θα μπορούσε να βοηθήσει».
Ο Οτέρο έχει επίσης αναπτύξει στενές σχέσεις με στελέχη του υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ. Τον Ιούλιο του 2019, μαζί με άλλα μέλη του Σαν Ισίδρο κορδώνονταν περήφανα στην οικία του πρέσβη των ΗΠΑ στην Αβάνα κατά τη διάρκεια εκδήλωσης προς τιμήν της Ημέρας Ανεξαρτησίας των ΗΠΑ.
Ο Άντονις Μίλαν, θεατρικός διευθυντής στην Αβάνα που συνδέεται με το Σαν Ισίδρο, δημοσίευσε φωτογραφίες στο Facebook του ίδιου, ενός καλλιτέχνη της ρέγκε και μέλους του Σαν Ισίδρο, που ονομάζεται Σάνδορ Πέρεζ Πίτα, και του Οτέρο «απολαμβάνοντας λίγες ώρες ελευθερίας στην Κούβα», ενώ βγάζει selfie με τους Αμερικανούς Πεζοναύτες.
«Viva la anexión» («Ζήτω η προσάρτηση») έγραψε ο Μίλαν σε μια δημοσίευση εκφράζοντας το «ένθερμο πάθος του για τον όμορφο γιάνκη».
Ερωτηθείς από έναν δημοσιογράφο για μια συνάντηση που είχε σε έναν δρόμο της Αβάνας με τον αμερικανίδα πρώην Επιτετραμμένη Τεκάτς, ο Οτέρο απάντησε, «Είναι διπλωμάτης. Μπορώ να συναντήσω τη Μάρα Τεκάχ ή τον Γάλλο πρέσβη. Τον φίλο μου, πρεσβη από την Ολλανδία, ή αυτόν από την ΕΕ. Ακόμα και με τον Πρόεδρο της Κούβας, Μιγκέλ Ντίας-Κανέλ, αν κάποια μέρα θα ήθελε να μου μιλήσει. «
Τον Απρίλιο του 2021, η κυβέρνηση της Κούβας ισχυρίστηκε ότι είχε αποκαλύψει έγγραφα που αποκαλύπτουν πληρωμές $1.000 τον μήνα στον Οτέρο από το Εθνικό Δημοκρατικό Ινστιτούτο, θυγατρική του NED. Οι κατηγορίες εμφανίστηκαν ακριβώς όταν ο καλλιτέχνης σχεδίαζε να εκθέσει πίνακες περιτυλίγματος καραμέλας στο σπίτι του και να καλέσει τα παιδιά της περιοχής να τους δουν, πειράζοντας τα παιδιά με τη γλυκιά ζωή που ο σοσιαλισμός τους είχε αρνηθεί. Αρνήθηκε κατηγορηματικά ότι δεχόταν πληρωμές από μέσα αλλαγής καθεστώτος των ΗΠΑ.
Μέχρι αυτό το σημείο, ο Οτέρο είχε γίνει αστέρι σε έναν συνεργατικό viral ύμνο που είχε δώσει στην αντεπανάσταση της Κούβας ένα ενωτικό σύνθημα και ένα soundtrack διαμαρτυρίας.
«Patria y Vida»: Ο αγαπημένος ραπ ύμνος του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ
Το πρώτο τραγούδι στο οποίο αποδίδεται η άμεση κινητοποίηση Κουβανών για να διαμαρτυρηθούν για την κυβέρνησή τους ηχογραφήθηκε από μια ομάδα ράπερ και reggaeton καλλιτεχνών που περιελάμβαναν δύο μέλη του κινήματος του Σαν Ισίδρο.
Χαιρετιζόμενο από το αμερικανικό κρατικό μέσο ενημέρωσης NPR ως «το τραγούδι που καθόρισε την εξέγερση στην Κούβα», το «Patria y Vida» έχει συγκεντρώσει πάνω από 7 εκατομμύρια προβολές από τότε που έκανε το ντεμπούτο του στο YouTube στις 16 Φεβρουαρίου 2021
Ηχογραφημένο στο Μαϊάμι, το τραγούδι περιλαμβάνει τρεις αυτο-εξόριστους Κουβανούς τραγουδιστές: Ο Γιοτούελ του συγκροτήματος χιπ-χοπ Orishas, το δίδυμο reggaeton Gente de Zona και ο τραγουδιστής-τραγουδοποιός Ντεσεμέρ Μπουένο. Τους έδωσαν συγχαρητήρια δύο μέλη του κινήματος Σαν Ισίδρο στην Αβάνα: Οι καλλιτέχνες χιπ-χοπ El Funky και Maykel «Osorbo» Castillo.
Ο Osorbo έχει διακηρύξει ότι θα «δώσει τη ζωή [του] για τον Τραμπ» αν ο πρόεδρος των ΗΠΑ επιβάλλει έναν πλήρη αποκλεισμό στην Κούβα με «τις ακτές αποκλεισμένες, και τίποτα να μην μπαίνει μέσα, τίποτα να μην βγαίνει… όπως έκαναν στη Βενεζουέλα».
Το βίντεο για το «Patria y Vida» ανοίγει με την περίεργη εικόνα του αντιαποικιακού Κουβανού ήρωα Χοσέ Μαρτί να συγχωνεύεται με εκείνη του ιδρυτικού πατέρα και αποκιοκράτη ιδιοκτήτη σκλάβων Τζορτζ Ουάσινγκτον.
Στο αποκορύφωμα του τραγουδιού, οι ράπερ Osorbo και El Funky εμφανίζονται στην οθόνη συνοδευόμενοι από τον Οτέρο του Σαν Ισίδρο. Υποστηρίζοντας ότι έχουν κινηματογραφήσει την παράστασή τους κρυφά, οι ράπερ παρ ‘όλα αυτά εμφανίζονται σε υψηλής ποιότητας βίντεο φωνάζοντας «Patria y Vida!»
Αυτό το σύνθημα ήταν μια έκδηλη αντιστοφή στο επαναστατικό σύνθημα της Κούβας, «Patria o Muerte», το οποίο πρωτοαναφέρθηκε από τον Φιντέλ Κάστο σε ένα μνημείο για τους λιμενεργάτες που σκοτώθηκαν από το θανατηφόρο σαμποτάζ της CIA στο φορτηγό πλοίο La Coubre στο λιμάνι της Αβάνας το 1960. Αντιστρέφοντας τον όρκο του Κάστρο να υπερασπιστεί με τη ζωή του την κυριαρχία της Κούβας, οι συγγραφείς του τραγουδιού βάζουν στο στόχαστρο τον αντιιμπεριαλιστικό πολιτικό πολιτισμό που ενστάλαξε στους Κουβανούς κατά τη διάρκεια έξι δεκαετιών.
Οι στίχοι των Osorbo και El Funky αναμιγνύουν τις επιθέσεις κατά της σοσιαλιστικής κυβέρνησης με αφιερώματα στο Σαν Ισίδρο:
«Συνεχίζουμε να περιφερόμαστε άσκοπα, ασφάλεια, να διασκορπιζόμαστε από το πρίσμα
Αυτά τα πράγματα με κάνουν να αγανακτώ, το αίνιγμα τελείωσε
Αρκετά με την σατανική σας επανάσταση…»
Μόλις μία εβδομάδα μετά την κυκλοφορία του τραγουδιού, η επερχόμενη διευθύντρια της USAID Σαμάνθα Πάουερ βγήκε στο Twitter για να διαφημίσει το «Patria y Vida» ως αντανάκλαση μιας «νέας γενιάς νέων ανθρώπων στην Κούβα και πώς αντιστέκονται στην κυβερνητική καταστολή».
Αν και η Πάουερ δεν είναι ιδιαίτερα γνωστή ως γνώστης της χιπ-χοπ, έχει κερδίσει τη φήμη ότι δημιουργεί αποτυχημένα κράτη σε μέρη όπως η Λιβύη οργανώνοντας στρατιωτικές εκστρατείες ανθρωπιστικής παρέμβασης. Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι το ξαφνικό ενδιαφέρον της για έναν ιικό κουβανικό ύμνο ραπ δεν καθοδηγήθηκε από μια αφοσίωση στην αλλαγή καθεστώτος στο νησί.
Η κεντροδεξιά Ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου κινητοποιήθηκε επίσης για να προωθήσει το «Patria y Vida» μόλις μία εβδομάδα μετά την κυκλοφορία του. Στις Βρυξέλλες, ο κοινοβουλευτικός της ΕΕ Λεοπόλδο Λόπες Χιλ- ο Ισπανός ολιγαρχης πατέρας του δεξιού πραξικοπηματία της Βενεζουέλας Λεοπόλδο Λόπες – βοήθησε να φιλοξενηθουν οι Οτέρο και Γιοτουέλ του Κινήματος του Σαν Ισίδρο και αρκετές άλλες προσωπικότητες πίσω από τη δημιουργία του «Patria y Vida.»
«Σας ζητώ σήμερα να καταδικάσετε την κυβέρνηση της Κούβας, έτσι ώστε το νησί μου να έχει τη δύναμη να αναπτυχθεί…» δήλωσε ο Γιοτουέλ. «Ο λαός μου χρειάζεται την Ευρώπη, ο λαός μου χρειάζεται την Ευρώπη για να επισημάνει τον θύτη.»
Επίσης, στο πλαίσιο της κοινοβουλευτικής εκδήλωσης της ΕΕ παρευρέθηκε ο Χουάν Γκουαϊδό, ο διορισμένος από τις ΗΠΑ ψευτο-«πρόεδρος» της Βενεζουέλας, ο οποίος ξεκίνησε ένα αποτυχημένο στρατιωτικό πραξικόπημα μαζί με τον μέντορά του, Λεοπόλδο Λόπες.
Τις ημέρες που ακολούθησαν, οι ερμηνευτές του «Patria y Vida» συνέχισαν να περιφέρουν την αλλαγή καθεστώτος. Στις 12 Μαρτίου, οι Γιότουελ και Αλεξάντερ Ντελγκάντο(Gente de Zona) πραγματοποίησαν μια κλήση Zoom με αξιωματούχους του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, ενημερώνοντάς τους για την επιτυχία του τραγουδιού και τα αιτήματα του Κινήματος του Σαν Ισίδρο.
Τρεις μήνες αργότερα, όπως ανέφερε ο δημοσιογράφος Άλαν Μακλέοντ, η οργάνωση USAID της Πάουερ εξέδωσε μια ανακοίνωση 2 εκατομμυρίων δολαρίων σε ευκαιρίες επιχορήγησης για οργανώσεις της «κοινωνίας των πολιτών» που επιδιώκουν να προωθήσουν την αλλαγή του καθεστώτος στην Κούβα.
Τονίζοντας τη μακρόχρονη στρατηγική της υπηρεσίας να εκμεταλλευτεί τα δημογραφικά στοιχεία που επλήγησαν περισσότερο από τις αμερικανικές κυρώσεις, το έγγραφο τόνισε την ανάγκη για προγράμματα που «υποστηρίζουν περιθωριοποιημένους και ευάλωτους πληθυσμούς, συμπεριλαμβανομένων ενδεικτικά των νέων, γυναικών, ΛΟΑΤΚΙ+, θρησκευτικών ηγετών, καλλιτεχνών, μουσικών και ατόμων αφρο-κουβανικής καταγωγής.»
Στο έγγραφο, η USAID αναφέρθηκε στο «Patria y Vida» ως νίκη προπαγάνδας που βοήθησε στην δημιουργία μιας «στιγμής καμπής» – και που προέβλεπε τις διαδηλώσεις που θα ακολουθήσουν.
Λιγότερο από έναν μήνα αργότερα, στις 11 Ιουλίου, ο Οτέρο εξέδωσε ένα κάλεσμα για να κατέβουν στους δρόμους της Αβάνας για λογαριασμό του κινήματος του Σαν Ισίδρο. Σύντομα, εκατοντάδες διαδηλωτές είχαν συγκεντρωθεί στη Malecon, κάποιοι με πλακάτ που έγραφαν «Patria y Vida». Το όραμα της αντιπολίτευσης για μια εθνική εξέγερση ικανή να διώξει τον σοσιαλισμό φαινόταν να έρχεται στο προσκήνιο.
Μια σειρά από παράγοντες βρίσκονται πίσω από τις διαμαρτυρίες, από την κατάρρευση ενός ηλεκτρικού σταθμού στην πόλη Holguin, έως τις προσπάθειες της κυβέρνησης για την ενοποίηση του νομίσματος, έως τις οικονομικές πληγές που άνοιξε ο αμερικανικός αποκλεισμός και που αλληλοτροφοδοτούνται από την ειδική περίοδο της στέρησης.
Αλλά μέσα από τους πολεμιστές του πολιτισμού του Σαν Ισίδρο, που τώρα έχουν αναδειχθεί από την Ουάσιγκτον ως τα επίσημα πρόσωπα και τις φωνές της αντιπολίτευσης της Κούβας, τα αιτήματα των διαδηλωτών ερμηνεύονται ως μια μαξιμαλιστική κραυγή για την Ουάσιγκτον να κλιμακώσει τις προσπάθειές της στην αλλαγή του καθεστώτος.
Το κίνημα του Σαν Ισίδρο πηγαίνει στην Ουάσιγκτον
Αν και οι διαμαρτυρίες έσπευσαν να ξεφουσκώσουν γρήγορα, τα σχόλια του προέδρου Τζο Μπάιντεν, που δυσφημίζει την Κούβα ως ένα «αποτυχημένο κράτος», και που υποσχέθηκε να προσθέσει νέες συντριπτικές κυρώσεις σε εκείνες που επιβλήθηκαν από τον Τραμπ, υπονόησαν ότι η κυβέρνηση των Δημοκρατικών δεν θα επιστρέψει στη διαδικασία εξομάλυνσης του Ομπάμα. Ως εκ τούτου, επιτεύχθηκε ένας βασικός βραχυπρόθεσμος στόχος της ομάδας πίεσης για την αλλαγή του καθεστώτος του Μαϊάμι.
Στις 20 Ιουλίου, οι ακροάσεις του Κογκρέσου για την Κούβα στην Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων τόνισαν τον καίριο ρόλο που διαδραμάτισε το Σαν Ισίδρο στην ανανεωμένη προσπάθεια ανατροπής της κυβέρνησης της Κούβας.
Εκεί, η βουλευτής Ντέμπι Γουάσερμαν Σουλτς, δεξιά Δημοκρατική από τη Νότια Φλόριντα, αναφέρθηκε σε σχόλια της φιλελεύθερης ακαδημαϊκού Amalia Dache, που επιτέθηκε στο Black Lives Matter για τη δήλωση αλληλεγγύης προς την κουβανική επανάσταση. Στη συνέχεια υπέδειξε τους Αφρο-Κουβανούς ως μια αναδυόμενη βάση αντικομμουνιστικής ζύμωσης στο νησί.
Λίγα μέτρα μακριά κάθισε ο βουλευτής Μαρκ Γκριν, ένας φιλοτραμπικός Ρεπουμπλικάνος, φορώντας μια μπλούζα που φέρει το σλόγκαν, «Patria y Vida,» κάτω από το σακάκι του.
Την ίδια ημέρα στο Καπιτώλιο, το δεξιό Ίδρυμα Θυμάτων του Κομμουνισμού τίμησε το Κίνημα του Σαν Ισίδρο κατά τη διάρκεια της Συνόδου Κορυφής της Εβδομάδας Αιχμάλωτων Εθνών.
Στα σχόλιά του, παρουσιάζοντας το βραβείο Αντιφρονούντων Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο Κίνημα του Σαν Ισίδρο, ο ιδρυτής του Ιδρύματος Θυμάτων του Κομμουνισμού και συντηρητικός βετεράνος του κινήματος Λι Έντουαρντς δήλωσε, «δεν είναι πάντα πολιτική, αλλά και πολιτισμός, ο οποίος είναι τόσο σημαντικός στη μάχη που διεξάγουμε αυτήν τη στιγμή».
Ο Maykel Osorbo, ο καλλιτέχνης χιπ-χοπ που πρωταγωνίστησε στο «Patria y Vida,» αποδέχθηκε το βραβείο εκ μέρους του Σαν Ισίδρο. «Αδελφέ μου, θέλω να σε ευχαριστήσω από τα βάθη της καρδιάς μου», αναφώνησε σε ένα ηχογραφημένο μήνυμα προς το πλήθος των γκριζομάλληδων, δεξιών Ρεπουμπλικάνων.
Όπως θα δούμε στο δεύτερο μέρος αυτής της έρευνας, πράκτορες με την υποστήριξη της κυβέρνησης των ΗΠΑ που συνδέονται με το Κίνημα του Σαν Ισίδρο βοήθησαν να τεθούν τα θεμέλια για τις διαδηλώσεις του Ιουλίου στην Κούβα από αμερικανικό έδαφος. Λειτουργώντας από τη Φλόριντα, ξεκίνησαν το hashtag #SOSCuba καλώντας τις ΗΠΑ να παρέμβουν στην Κούβα μήνες πριν κατακλύσει τα δίκτυα κοινωνικής δικτύωσης.
guernicaeu.wordpress.com 