Αν μεγάλωνες με τον αποκλεισμό των ΗΠΑ ως Κουβανός, μπορεί να κατανοούσες τις πρόσφατες διαδηλώσεις διαφορετικά, των Manolo De Los Santos και Vijay Prashad

Ο Manolo De Los Santos είναι ερευνητής και πολιτικός ακτιβιστής. Για 10 χρόνια, εργάστηκε στην οργάνωση προγραμμάτων αλληλεγγύης και εκπαίδευσης για να αμφισβητήσει το καθεστώς παράνομων κυρώσεων και αποκλεισμών των Ηνωμένων Πολιτειών. Με έδρα την Κούβα για πολλά χρόνια, ο Manolo έχει εργαστεί για τη δημιουργία διεθνών δικτύων κινημάτων και οργανισμών. Το 2018, έγινε ιδρυτής του Λαϊκού Φόρουμ στη Νέα Υόρκη, ενός εκκολαπτηρίου κινημάτων για κοινότητες της εργατικής τάξης για την οικοδόμηση ενότητας μεταξύ των ιστορικών γραμμών διαίρεσης στο εσωτερικό και στο εξωτερικό. Συνεργάζεται επίσης ως ερευνητής με την Tριηπειρωτική: Ινστιτούτο Κοινωνικής Έρευνας και είναι συνεργάτης του Globetrotter/People Dispatch.

Ο Vijay Prashad είναι ένας Ινδός ιστορικός, συντάκτης και δημοσιογράφος. Είναι συνεργάτης και επικεφαλής ανταποκριτής στο Globetrotter. Είναι ο αρχισυντάκτης της LeftWord Books και ο διευθυντής της Τριηπειρωτικής: Ινστιτούτο Κοινωνικών Ερευνών. Είναι ανώτερος μη κάτοικος συνεργάτης στο Chongyang Institute for Financial Studies, Renmin University of China. Έχει γράψει περισσότερα από 20 βιβλία, συμπεριλαμβανομένων των The Darker Nations και των The Poorer Nations. Το τελευταίο του βιβλίο είναι το Washington Bullets, με μια εισαγωγή του Evo Morales Ayma.

Πηγή: Peoples Dispatch

Κατά τη διάρκεια των πρώτων πρωινών ωρών της 17ης Ιουλίου, η Τζονάθα Ταμπλάντα ενώθηκε με δεκάδες χιλιάδες Κουβανούς, καθώς συγκεντρώθηκαν κατά μήκος της λεωφόρου Malecón στην Αβάνα για να σταθούν στο πλευρό της Κουβανικής Επανάστασης. «Είμαστε ανθρώπινα όντα που ζούμε, εργαζόμαστε, υποφέρουμε και αγωνιζόμαστε για μια καλύτερη Κούβα», μας είπε. «Δεν είμαστε φάρμες bots ή τρολ ή κάτι τέτοιο». Αναφέρθηκε σε αυτό που έχει ονομαστεί Κόλπος των Tweets, μια εκστρατεία στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που αναπτύχθηκε στο Μαϊάμι της Φλόριντα, η οποία επιχείρησε να αναζωπυρώσει τα κοινωνικά προβλήματα της Κούβας σε μια πολιτική κρίση.

Τα κοινωνικά προβλήματα, μας είπε η Ταμπλάντα, πηγάζουν από τον αμερικανικό αποκλεισμό της Κούβας που ξεκίνησε τη δεκαετία του 1960, αλλά έχει εμβαθυνθεί από τα 243 καταναγκαστικά μέτρα του πρώην Προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ. «Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν ποινικοποιήσει τις δημόσιες υπηρεσίες της Κούβας», είπε, «συμπεριλαμβανομένου του συστήματος δημόσιας υγείας και του συστήματος δημόσιας εκπαίδευσης μας.» Αυτές οι κυρώσεις καθιστούν αδύνατο για τους Κουβανούς να επισκεφθούν τις οικογένειές τους στις Ηνωμένες Πολιτείες. Καθιστούν αδύνατη την αποστολή εμβασμάτων στην Κούβα και καθιστούν αδύνατη την πρόσβαση σε βασικά αγαθά και υπηρεσίες (συμπεριλαμβανομένων των καυσίμων). Εκτός από όλα τα άλλα, ο Τραμπ χαρακτήρισε την Κούβα ως «κρατικό υποστηρικτή της τρομοκρατίας», μια απόφαση την οποία ο γερουσιαστής των ΗΠΑ Πάτρικ Λίχι αποκάλεσε «επιπόλαιη». Η αμερικανική κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι ο αποκλεισμός και αυτά τα καταναγκαστικά μέτρα είναι τιμωρία της κυβέρνησης, αλλά—λέει η Ταμπλάντα—»ποινικοποιούν τη χώρα.»

Μαφία του Μαϊάμι

Η Ταμπλάντα παρακολουθεί στενά την πολιτική της Κούβας που διαμορφώνεται από την Ουάσιγκτον και το Μαϊάμι, όπου οι ακροδεξιοί Κουβανοί καθοδηγούν αποτελεσματικά στην ατζέντα. Το κάνει αυτό με την ιδιότητά της ως αναπληρωτής γενικός διευθυντής στο Υπουργείο Εξωτερικών της Κούβας, αρμόδια για τις υποθέσεις των ΗΠΑ. Υπάρχει ένας θίασος χαρακτήρων σε αυτήν την ιστορία που είναι ελάχιστα γνωστή εκτός του κόσμου της αμερικανικής δεξιάς πολιτικής και της κουβανικής κοινότητας εξορίστων. Φυσικά, τέσσερις γνωστοί εκλεγμένοι αξιωματούχοι ηγούνται της προσπάθειας ανατροπής της κυβέρνησης στην Κούβα: Οι Ρεπουμπλικάνοι γερουσιαστές Μάρκο Ρούμπιο και Ρικ Σκοτ της Φλόριντα, καθώς και ο Δημοκρατικός Γερουσιαστής Μπομπ Μενέντεζ του Νιου Τζέρσεϊ και η Ρεπουμπλικανή βουλευτής Μαρία Ελβίρα Σαλασάρ της Φλόριντα. Δίπλα τους βρίσκονται και άλλοι πολιτικοί όπως ο δήμαρχος του Μαϊάμι Φράνσις Σουάρες και μια σειρά από Κουβανο-Αμερικανούς επιχειρηματίες και επαγγελματίες όπως ο Αιμίλιο Μπράουν των Vulcan Funds και ο δικηγόρος Μαρσέλ Φελίπε.

Αυτοί οι άνδρες βρίσκονται στον πυρήνα ενός συνόλου οργανώσεων που πιέζουν τους πολιτικούς των ΗΠΑ να σκληρύνουν τον αμερικανικό αποκλεισμό στην Κούβα. Ο Φελίπε διοικεί το Ίδρυμα Inspire America, το οποίο η Ταμπλάντα περιγράφει ως «κληρονόμο των πιο αντι-κουβανικών, αντιδραστικών και υπέρ του πρώην στρατιωτικού δικτάτορα της Κούβας Φουλχένσιο Μπατίστα από τη Νότια Φλόριντα». Αυτό το ίδρυμα συνεργάζεται με τη Συνέλευση της Κουβανικής Αντίστασης—έναν συνασπισμό αντικομμουνιστικών ομάδων που ζητά αμερικανική εισβολή στην Κούβα. Στο κέντρο αυτών των ανδρών βρίσκεται ο Μαουρίτσιο Κλαβέρ-Κάρον, πρώην επικεφαλής των Υπέρμαχων της Δημοκρατίας της Κούβας, ο οποίος ήταν ο κύριος σύμβουλος του Τραμπ για την Κούβα και τώρα πρόεδρος της Διαμερικανικής Αναπτυξιακής Τράπεζας με έδρα την Ουάσιγκτον. Ο Κλαβέρ-Κάρον, μας λέει η Ταμπλάντα, «δεν ήταν τίποτα λιγότερο από τον κορυφαίο λομπίστα σε ομάδες που δρουν πολιτικά εναντίον της Κούβας στις Ηνωμένες Πολιτείες, στο Κογκρέσο των ΗΠΑ, εκπροσωπώντας εκείνες τις οντότητες που επωφελούνται από αυτήν την πολιτική μίσους και επιθετικότητας κατά της χώρας μου». «Αν αναφέρατε ποτέ τον Φιντέλ Κάστρο, θα γινόταν έξαλλος», θυμήθηκε φίλος του Κλαβέρ-Κάρον για τη στάση του τη δεκαετία του 1990.

«Ο κύριος στόχος αυτών των ανθρώπων», είπε η Ταμπλάντα, «είναι η ανατροπή της Κουβανικής Επανάστασης». Το σχέδιό τους για την Κούβα, φαίνεται, είναι να το επανέλθουν στις ημέρες του Μπατίστα, όταν αμερικανικές εταιρείες και γκάνγκστερ έκαναν κουμάντο στο νησί.

Υπόμνημα του Lester Mallory

Το 1960, ο Lester Mallory του αμερικανικού Στέιτ Ντιπάρτμεντ έγραψε ένα υπόμνημα για την Κούβα. Ο Mallory είπε ότι οι περισσότεροι «Κουβανοί υποστηρίζουν τον Κάστρο» και «δεν υπάρχει αποτελεσματική πολιτική αντιπολίτευση». Ο Mallory είπε ότι υπήρχε μόνο ένας τρόπος να προχωρήσουμε: «Το μόνο προβλέψιμο μέσο αποξένωσης της εσωτερικής υποστήριξης είναι μέσω απογοήτευσης και δυσαρέσκειας με βάση την οικονομική δυσαρέσκεια και τις δυσκολίες.» Δεν έχει υπάρξει αλλαγή σε αυτή την πολιτική. Ολόκληρο το εμπάργκο βασίζεται στο μνημόνιο του Mallory.

Το 2019, ο σύμβουλος εθνικής ασφάλειας του Τραμπ, Τζον Μπόλτον, έδωσε μια ομιλία στους βετεράνους του Κόλπου των Χοίρων. Είπε ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ θα χρησιμοποιήσει κάθε μέσο για να πνίξει τον τουρισμό στην Κούβα. Τα μέτρα καταναγκαστικού χαρακτήρα της εποχής του Τραμπ έχουν ως στόχο να στερήσουν από την Κούβα κάθε μέσο για τη διεξαγωγή κανονικού εμπορίου και συναλλαγών όχι μόνο με τις Ηνωμένες Πολιτείες αλλά και με άλλες χώρες και εταιρείες. Εξήντα τρεις επιχειρήσεις που πωλούν πετρέλαιο δεν επιθυμούν να αμφισβητήσουν το εμπάργκο των ΗΠΑ, ανέφερε η Ταμπλάντα.

Αφήστε την Κούβα να ζήσει

Η πολιτική Τραμπ συνεχίζεται στην κυβέρνηση Μπάιντεν. «Υπάρχουν 22 υπογεγραμμένες συμφωνίες που ο Τραμπ δεν ανακάλεσε», μας είπε η Ταμπλάντα . «Θα μπορούσαν να υλοποιηθούν. Σήμερα, θα μπορούσαμε να συνεργαστούμε κατά της COVID. Κανείς δεν γνωρίζει γιατί ο Μπάιντεν απέκλεισε την Κούβα από μία από τις πρώτες εκτελεστικές εντολές του, στην οποία έδωσε εντολή για πλήρη αναθεώρηση των κυρώσεων που εμπόδισαν την ικανότητα των κρατών να ανταποκριθούν στο COVID-19.» Στην πραγματικότητα, στις 24 Φεβρουαρίου, ο Μπάιντεν υπέγραψε ένα εκτελεστικό διάταγμα για να συνεχίσει την εθνική έκτακτη ανάγκη σε σχέση με την Κούβα (που αποτρέπει την κυκλοφορία μεταξύ των χωρών).

Ενώ ο οικονομικός στραγγαλισμός ήταν σοβαρός, ο πόλεμος ενημέρωσης κατά της Κούβας ήταν εξίσου φαύλος. Ασφαλώς, οι Κουβανοί μεταναστεύουν σε άλλες χώρες, καθώς το βάρος του αποκλεισμού είναι δύσκολο να το αντέξει κανείς. Ωστόσο υπάρχει υψηλότερο ποσοστό μετανάστευσης από χώρες της Κεντρικής Αμερικής και άλλα νησιά της Καραϊβικής στις ΗΠΑ, ανέφερε η Ταμπλάντα. Το εμπάργκο της κυβέρνησης των ΗΠΑ κοστίζει στην Κούβα 5 δισεκατομμύρια δολάρια τον χρόνο, μας είπε η Ταμπλάντα, ενώ οι ΗΠΑ ξοδεύουν «δεκάδες δισεκατομμύρια δολάρια προσπαθώντας – και αποτυγχάνοντας – να μας οδηγήσουν στην ήττα». Οι πολιτικές αυτές χαρακτηρίζονται από σκληρότητα.

Η Ταμπλάντα αναρωτιέται τι θα σήμαινε αν ο Μπάιντεν σταματούσε τα 243 καταναγκαστικά μέτρα του Τραμπ κατά της Κούβας. Ως αποτέλεσμα του αποκλεισμού, είπε, η Κούβα παρήγαγε το 90% των φαρμάκων της. Από αυτήν την παράδοση οι επιστήμονες της Κούβας κατάφεραν να αναπτύξουν πέντε υποψήφια εμβόλια COVID-19. «Αν αρθούν τα μέτρα του Τραμπ», είπε, «η Κούβα θα είναι σε θέση να αγοράσει τις απαραίτητες εισαγωγές για την παραγωγή φαρμάκων». Σε αυτήν την περίπτωση, θα ενισχυθεί ο ιατρικός διεθνισμός της Κούβας.

«Ακόμα και αν ο Μπάιντεν δεν κάνει τίποτα», είπε η Ταμπλάντα, «θα τα καταφέρουμε. Μπορεί να μας κοστίσει λίγο περισσότερο, αλλά έχουμε ένα σχέδιο, έχουμε μια ισχυρή κοινωνική συναίνεση. Κανένα από αυτά τα σχέδια δεν περιλαμβάνει την εγκατάλειψη του σοσιαλισμού. Ο απλός Κουβανός—όλοι μας—είναι ικανός να θυσιάσει τα ατομικά του συμφέροντα επειδή γνωρίζουμε ότι είναι απαραίτητο για εμάς να έχουμε μια κυρίαρχη πατρίδα που να είναι ελεύθερη και ανεξάρτητη».

Σχολιάστε

Εισάγετε τα παρακάτω στοιχεία ή επιλέξτε ένα εικονίδιο για να συνδεθείτε:

Λογότυπο WordPress.com

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό WordPress.com. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Facebook

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Facebook. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Σύνδεση με %s