Η Apoorva G είναι ακτιβίστρια αλληλεγγύης στην Παλαιστίνης και ενεργό μέλος της ινδικής εκστρατείας για το ακαδημαϊκό και πολιτιστικό μποϊκοτάζ του Ισραήλ (InCACBI). Πηγή: People’s Dispatch
Στις 27 Μαΐου, συγκλήθηκε ειδική σύνοδος στο Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ (UNHRC), προκειμένου να διασφαλιστεί ο σεβασμός του «διεθνούς δικαίου για τα ανθρώπινα δικαιώματα και του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου στην Κατεχόμενη Παλαιστινιακή Επικράτεια, συμπεριλαμβανομένης της Ανατολικής Ιερουσαλήμ, και στο Ισραήλ». Το ψήφισμα υποβλήθηκε από το Πακιστάν που εκπροσωπεί τον Οργανισμό Ισλαμικής Συνεργασίας (OIC) ενόψει της πρόσφατης εντατικοποίησης της ισραηλινής αποικιακής βίας εναντίον Παλαιστινίων. Η προγραμματισμένη εθνοκάθαρση των παλαιστινιακών οικογενειών στη γειτονιά Sheikh Jarrah της Ανατολικής Ιερουσαλήμ, οι επιθέσεις εναντίον των προσκυνητών στο τζαμί Al Aqsa, καθώς και η βεβήλωση του ίδιου του τζαμιού, oι επιθέσεις εναντίον των Παλαιστινίων σε μικτές πόλεις εντός του Ισραήλ σήμερα και οι 11 ημέρες αεροπορικές επιδρομές στη Γάζα σκοτώνοντας πάνω από 250 Παλαιστίνιους, συμπεριλαμβανομένων 66 παιδιών – αυτή η κλιμάκωση της επί δεκαετίας αποικιακής βίας και απαρτχάιντ του Ισραήλ έχει αντιμετωπιστεί με διαμαρτυρίες σε ολόκληρη την ιστορική Παλαιστίνη. Προκάλεσε επίσης αλληλεγγύη στους Παλαιστίνιους από όλο τον κόσμο και ανάγκασε τα κράτη και τους θεσμούς να αναλάβουν δράση. Η ειδική συνεδρία στο UNHRC προέρχεται από αυτό το πλαίσιο.
Μια αναθεωρημένη έκδοση αυτού του ψηφίσματος εγκρίθηκε και υιοθετήθηκε από το UNHRC. Σύμφωνα με το αίτημα του ψηφίσματος, θα ξεκινήσει μια μόνιμη εξεταστική επιτροπή
«Να ερευνήσουμε στην Κατεχόμενη Παλαιστινιακή Επικράτεια, συμπεριλαμβανομένης της Ανατολικής Ιερουσαλήμ, και στο Ισραήλ όλες τις φερόμενες παραβιάσεις του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου και όλες τις φερόμενες παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου και των τα ανθρωπίνων δικαιωμάτων από τις 13 Απριλίου 2021 και όλες τις βασικές αιτίες των επαναλαμβανόμενων εντάσεων, της αστάθειας και της παρατεταμένης σύγκρουσης, συμπεριλαμβανομένων συστηματικών διακρίσεων και καταστολής με βάση την εθνική, εθνοτική, φυλετική ή θρησκευτική ταυτότητα
Αυτό το ψήφισμα είναι άνευ προηγουμένου με πολλούς τρόπους. Όχι μόνο διευρύνει το πεδίο εφαρμογής του στις «βασικές αιτίες» της «συστημικής διάκρισης και καταστολής», αλλά έχει επίσης ως στόχο να διερευνήσει αυτές τις παραβιάσεις στο σημερινό Ισραήλ. Αυτό, επομένως, αναγνωρίζει την καταστολή των Παλαιστινίων όχι μόνο στα κατεχόμενα εδάφη, αλλά και σε ολόκληρη την ιστορική Παλαιστίνη. Επιπλέον:
«Παροτρύνει όλα τα κράτη να αποφύγουν τη μεταφορά όπλων όταν εκτιμούν, σύμφωνα με τις ισχύουσες εθνικές διαδικασίες και διεθνείς υποχρεώσεις και πρότυπα, ότι υπάρχει σαφής κίνδυνος να χρησιμοποιηθούν τέτοια όπλα στην προμήθεια ή διευκόλυνση σοβαρών παραβιάσεων ή καταχρήσεων διεθνών νόμων για τα ανθρώπινα δικαιώματα ή σοβαρές παραβιάσεις του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου · «
Μια τέτοια απαίτηση, για τον περιορισμό του εμπορίου όπλων με το Ισραήλ, ενώ είναι δημοφιλής στους κύκλους της κοινωνίας των πολιτών, εξακολουθεί να είναι καινούτια σε τέτοιους θεσμικούς διαδρόμους. Τις τελευταίες ημέρες, η Ιρλανδία καταδίκασε τους παράνομους εποικισμούς του Ισραήλ στα κατεχόμενα εδάφη ως de facto προσάρτηση. Ο Γάλλος υπουργός Εξωτερικών δήλωσε ότι η παρούσα κατάσταση, εάν δεν αλλάξει, θα οδηγήσει στον « κίνδυνο απαρτχάιντ». Σε αντίθεση με τη προσεκτικη λεζάντα του Γάλλου υπουργού, 700+ βουλευτές και 10 πρώην Πρόεδροι από τον παγκόσμιο νότο όχι μόνο αναγνώρισαν το Ισραήλ ως κράτος απαρτχάιντ, αλλά απαιτούν επίσης έρευνα των Ηνωμένων Εθνών για το απαρτχάιντ του Ισραήλ και ζητούν στρατιωτικό εμπάργκο σε αυτό. Διεθνείς και ισραηλινές οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων έχουν επίσης βγάλει τα ίδια συμπεράσματα. Αυτό που λένε οι Παλαιστίνιοι εδώ και δεκαετίες, γίνεται τελικά μια γενική θέση.

Στην αντίθετη κατεύθυνση αυτής της παγκόσμιας τάσης είναι η Ινδία. Κατά τη διάρκεια των 11 ημερών των ισραηλινών επιθέσεων εναντίον αμάχων και υποδομών στη Γάζα, ενώ ο Μόνιμος Αντιπρόσωπος TS Tirumurti καταδίκασε τις ρουκέτες από τη Γάζα, επιλέγοντας να μην καταδικάσει συγκεκριμένα τα ισραηλινά χτυπήματα που ισοπεδώνουν μέσα ενημέρωσης, οικίες και δρόμους και σκοτώνουν αμάχους με τον ίδιο τρόπο. Στην ιστορική ειδική σύνοδος της 27ης Μαΐου για μια εξεταστική επιτροπή σε ολόκληρη την ιστορική Παλαιστίνη, η Ινδία απείχε από την ψηφοφορία. Η Ινδία επέλεξε τη σιωπή, προτίμησε να κοιτάξει μακριά από τις ζωές που βάναυσα χάνονται στη Γάζα – τη μεγαλύτερη ανοιχτή φυλακή του κόσμου. 11 παιδιά που σκοτώθηκαν σε μία από αυτά τα ισραηλινά χτυπήματα δέχονταν στην πραγματικότητα ψυχιατρικές συμβουλές από το Νορβηγικό Συμβούλιο Προσφύγων, για τα τραύματα που προκλήθηκαν από προηγούμενες επιθέσεις και τη καθημερινή βία στη σύντομη ζωή τους, περίπου μια δεκαετία ή λιγότερο. Η Ινδία απείχε από την ελάχιστη δικαστική έρευνα για το θέμα αυτό.
Τον Μάρτιο του τρέχοντος έτους, κατά τη διάρκεια της 46ης συνόδου του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ, η Ινδία απείχε επίσης από την ψηφοφορία επί ψηφίσματος σχετικά με την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη και τη διασφάλιση της λογοδοσίας και της δικαιοσύνης. Το προηγούμενο έτος, ψήφισε υπέρ ενός ψηφίσματος που επικρίνει τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Παλαιστινίων, αλλά απείχε από εκείνο που είχε να κάνει με τη λογοδοσία και τη δικαιοσύνη. Το 2015, απείχε από την ψηφοφορία επί άλλου ψηφίσματος της Ύπατης Αρμοστείας που επικροτούσε την έκθεση του Συμβουλίου, η οποία βρήκε αποδεικτικά στοιχεία για εγκλήματα πολέμου που διαπράχθηκαν στη σφαγή του 2014 στη Γάζα και ζητούσε ειδικότερα την υποχρέωση λογοδοσίας των ισραηλινών αξιωματούχων. Τότε, αυτό που φαινόταν σαν μια νέα στροφή γίνεται πλέον ο κανόνας.
Τόσο σε θέματα εσωτερικής πολιτικής, όσο και στο ζήτημα των δικαιωμάτων των Παλαιστινίων, το ινδικό κατεστημένο πιστεύει ότι αν επαναλάβει ένα ψέμα αρκετά συχνά, θα γίνει τελικά πειστικό. Το 2017, ο Narendra Modi έγινε ο πρώτος πρωθυπουργός της Ινδίας που επισκέφθηκε το Ισραήλ. Το 2018, όταν σταμάτησε στη Ραμάλα στο δρόμο του στο Αμπού Ντάμπι, μας είπε ότι η Ινδία έχει «αποσυνδέσει» με επιτυχία τους δεσμούς της με το Ισραήλ και την Παλαιστίνη, υπονοώντας ότι μπορεί να συνεργαστεί μαζί τους ξεχωριστά. Μας έχουν πει ότι αυτή η πολιτική έχει μικροδιαφοροποιήσεις και έχει «ουσιαστικά αποτελέσματα». Τα μόνα αποτελέσματα που έχουμε δει είναι ότι η Ινδία είναι ο εισαγωγέας περίπου του 50% των όπλων του Ισραήλ, τη χρήση ισραηλινών προγραμμάτων κατασκοπίας εναντίον ακτιβιστών, τη τροποποίηση του νόμου περί ιθαγένειας της Ινδίας που μοιάζει με τον νόμο επιστροφής του Ισραήλ και την κατάργηση της περιορισμένης αυτονομίας του Κασμίρ, που εκτελέστηκε με βάναυση καταστολή και αποικιακές φιλοδοξίες για εφαρμογή του μοντέλου των παράνομων οικισμών του Ισραήλ στην περιοχή, όπως δήλωσε η γενικός πρόξενος στη Νέα Υόρκη.
Αντίθετα με ένα τρομακτικό δεύτερο κύμα της πανδημίας Covid, όπου οι ομάδες πολιτών φαίνεται να έχουν αντικαταστήσει το κράτος σε εργασίες φροντίδας, τις τελευταίες εβδομάδες Ινδοί φοιτητές, συνδικαλιστές, ακαδημαϊκοί και απλοί άνθρωποι βρήκαν τρόπους να δείξουν την αλληλεγγύη τους στον παλαιστινιακό λαό. Η παλαιστινιακή έκκληση για μποϊκοτάζ κατά του Ισραήλ (BDS) κερδίζει όλο και μεγαλύτερη δημοτικότητα στην Ινδία κάθε μέρα, σε τμήματα της κοινωνίας των πολιτών. Στο λαό της Ινδίας βρίσκεται το μέλλον μιας ουσιαστικής αλληλεγγύης με τον παλαιστινιακό απελευθερωτικό αγώνα. Και η υπεράσπιση αυτού, αποτελεί επίσης υπεράσπιση των αξιών που διακυβεύονται σήμερα – κοσμικότητα, δημοκρατία και ισότητα.

Τα θεσμικά όργανα βρίσκουν κατεύθυνση και λαμβάνουν συγκεκριμένα μέτρα επειδή οι λαοί υψώνουν τις φωνές τους, απαιτώντας δράση και λογοδοσία. Η αυξανόμενη αναγνώριση του Ισραήλ ως κράτους απαρτχάιντ και η έκκληση για δράση κατά των παραβιάσεων του διεθνούς δικαίου και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων προέρχεται από δεκαετίες λαϊκής εργασίας υπό την ηγεσία Παλαιστινίων. Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να υποστηρίξουμε το επείγον αίτημά τους για έρευνα του ΟΗΕ για το απαρτχάιντ του Ισραήλ, δίκαιη έρευνα για τα εγκλήματα πολέμου του Ισραήλ από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο και στοχοθετημένες νόμιμες κυρώσεις. Ας οικοδομήσουμε Apartheid Free Zones στην Ινδία, ας οικοδομήσουμε εκστρατείες μποϊκοτάζ και να ενισχύσουμε τη λαϊκή υποστήριξη για τα παλαιστινιακά δικαιώματα. Δεν έχουμε καμία ψευδαίσθηση ότι η σχέση μεταξύ μιας δύναμης κατοχής και ενός κατεχόμενου λαού μπορεί να «αποσυνδεθεί». Ας εργαστούμε για να βοηθήσουμε στο τέλος αυτού του συστήματος του απαρτχάιντ.