Ο συγγραφέας ήταν ο διευθυντής των διεθνών σχέσεων στο προεδρικό γραφείο της Βενεζουέλας και ο πρέσβης της χώρας στη Νικαράγουα. Πηγή: Workers World Party
Καθ ‘όλη τη διάρκεια της ιστορίας της, η Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών (CIA), που ιδρύθηκε το 1947, υπήρξε ο κύριος παράγοντας που συμμετείχε σε αμερικανικές παρεμβάσεις παγκοσμίως. Οι συγκαλυμμένες και μυστικές επιχειρήσεις αυτού του οργανισμού παρείχαν τον άξονα για ένα ολόκληρο συνωμοτικό πλαίσιο που οδήγησε σε ένοπλες εισβολές, πραξικοπήματα εναντίον δημοκρατικών προέδρων, δολοφονίες ηγετών, αποσταθεροποίηση χωρών, εκπαίδευση τρομοκρατών και στρατιωτικών αξιωματούχων άλλων εθνών, εφαρμογή βασανιστηρίων σε ανακρίσεις συν τη συστηματοποίηση των μεθόδων απόκτησης πληροφοριών που παραβιάζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα και κάθε άλλου είδους παράνομες ενέργειες.
Η μυστικότητα και η απόκρυψη των επιχειρήσεων της CIA έδωσε τον τόνο για την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ, με τη CIA σε μόνιμο ανταγωνισμό με το υπουργείο Εξωτερικών και τον Σύμβουλο Εθνικής Ασφάλειας για να διεκδικήσουν τα εύσημα για τις επιτυχίες που εκπλήρωσαν τους ιμπεριαλιστικούς διεθνείς στόχους της χώρας.
Από αυτήν την άποψη, οι αμερικανικές ενέργειες κατά της Χιλής κατά την κυβέρνηση του Προέδρου Σαλβαδόρ Αλιέντε έδωσαν ένα πρότυπο. Πρώτον, το 1970, ο Πρόεδρος Ρίτσαρντ Νίξον προσπάθησε με κάθε τρόπο να αποτρέψει την επικύρωση του Αλιέντε από το Κογκρέσο της Χιλής, όπως απαιτούνταν από τη νομοθεσία της Χιλής τότε. Για το σκοπό αυτό, ο Νίξον κατέφυγε ακόμη και στη διαταγή της δολοφονίας του αρχηγού του στρατού της Χιλής, του στρατηγού Ρενέ Σνάιντερ, ενός συνταγματικού στρατιωτικού αξιωματούχου.
Όταν η δολοφονία του Σνάιντερ απέτυχε να επιτύχει τον πολιτικό του στόχο, ο Νίξον έδωσε οδηγίες για την αποσταθεροποίηση της χώρας σύμφωνα με την οδηγία για πρόκληση «κρίσης της οικονομίας». Ο στόχος ήταν να αποτύχει η κυβέρνηση της Λαϊκής Ενότητας του Αλιέντε και να προκαλέσουν την κατάρρευση. Οι ΗΠΑ παρείχαν επαρκείς πόρους και δύναμη για να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις για το πραξικόπημα του Σεπτεμβρίου 1973. Όλα αυτά έγιναν σε συμπαιγνία με τις ένοπλες δυνάμεις της Χιλής, τα πολιτικά κόμματα της αντιπολίτευσης, τις επιχειρηματικές ενώσεις και τα μέσα ενημέρωσης.
Αν και υπήρχαν εξωτερικές εκδηλώσεις που δείχνουν βίαιες προετοιμασίες για τη ανατροπή της δημοκρατίας, όλα σχεδιάστηκαν και οργανώθηκαν με απόλυτη μυστικότητα. Ίσως εκείνη την εποχή η ύπαρξη ενός διπολικού διεθνούς συστήματος [ΗΠΑ/ΕΣΣΔ] εμπόδισε τις Ηνωμένες Πολιτείες να ενεργήσουν ανοιχτά με ατιμωρησία.
Σήμερα αυτό δεν συμβαίνει πλέον. Η παγκόσμια δομή είναι απροσδιόριστη. Οι Ηνωμένες Πολιτείες με τη βοήθεια των συνεργών τους – ιδίως μιας θολής και υποταγμένης Ευρώπης, η οποία στερείται οποιασδήποτε διεθνούς συνοχής – ενεργούν σαν να έχουν μονοπολική κυριαρχία και να επιβάλλουν τη βούλησή τους. Αυτές οι ενέργειες συγκρούονται με την πλειοψηφία της επιθυμίας της ανθρωπότητας για πολυπολικότητα.
Οι ΗΠΑ ενεργούν με ατιμωρησία
Ωστόσο, η πλειοψηφία έχει ανεπαρκή δύναμη για να αντιμετωπίσει την αμερικανική αυτοκρατορική αλαζονεία ή να αποτρέψει τις υπερβάσεις ισχύος των ΗΠΑ. Η Ουάσιγκτον ενεργεί με πλήρη ατιμωρησία όσον αφορά την παραβίαση του διεθνούς δικαίου. Έφτασε ακόμη και στο σημείο του παραλογισμού να ηγείται στα Ηνωμένα Έθνη ένας πρώης πρωθυπουργός μιας χώρας [António Gutierres της Πορτογαλίας] που ανήκει στο ΝΑΤΟ, την πιο επιθετική και πολεμική στρατιωτική συμμαχία στην ιστορία.
Σε αυτό το πλαίσιο, η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών είναι επί του παρόντος σε θέση να φανερώνει δημοσίως τα σχέδιά της για επιθετικότητα, χωρίς να χρειάζεται να αντιμετωπίσει καθόλου εμπόδια. Στην περίπτωση της επιθετικότητας εναντίον της Βενεζουέλας, αυτή η κατάσταση ήταν προφανής.
Αρχικά, ήταν περίεργο ότι ο Αμερικανός διπλωμάτης James Story, διαπιστευμένος στην Μπογκοτά και υπεύθυνος του γραφείου για την Βενεζουέλα στην Κολομβία, de facto ηγέτη της τρομοκρατίας, ανακοίνωσε τον Μάρτιο τη δημιουργία ενός νέου πολιτικού σχηματισμού για να ομαδοποιήσει αυτόν τον τομέα η αντιπολίτευση της Βενεζουέλας.
Αυτός ο σχηματισμός, που βαφτίστηκε από τη Νέα Συμμαχία για τις Ελεύθερες Εκλογές, ισχυρίζεται ότι είναι «ένας σχηματισμός που αποτελείται από την κοινωνία των πολιτών, αρκετές ΜΚΟ, μέρος του επιχειρηματικού τομέα και τα πολιτικά τμήματα των κομμάτων της αντιπολίτευσης της G-4, τα οποία θα συνεργαστούν για να πολεμήσουν ενάντια στο [μπολιβαριανό] καθεστώς. » Αυτός ο νέος σχηματισμός αντικατέστησε προφανώς το «Frente Amplio Venezuela Unida» (Ενωμένο Ευρύ Μέτωπο της Βενεζουέλας), το οποίο, όπως και οι αμέτρητοι προκάτοχοί του, απέτυχε στην προσπάθεια ανατροπής της κυβέρνησης του προέδρου Nicolás Maduro.
Αυτό καθιστά σαφές ότι – ενόψει του φιάσκου των προσπαθειών της για ανατροπή της κυβέρνησης της Βολιβίας και της εξαπάτησης που ασκείται από την εθνική ηγεσία της αντιπολίτευσης της Βενεζουέλας, η κυβέρνηση των ΗΠΑ αποφάσισε ότι σε αυτό το στάδιο ένα μέλος του υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ θα αναλάβει άμεσα την ευθύνη. Σε συνεργασία με μια ανανεωμένη CIA, η κυβέρνηση Μπάιντεν θα προσπαθήσει να σχηματίσει, όπως και στη Χιλή επί Αλιέντε, μια ομάδα «πολιτικών κομμάτων της αντιπολίτευσης, επιχειρηματικών ενώσεων και μέσων μαζικής ενημέρωσης», καθώς οι προθέσεις της Ουάσινγκτον να διασπάσει τις Μπολιβαριανές Εθνικές Ένοπλες Δυνάμεις απέτυχαν. Αυτή η αποτυχία είναι ένα βασικό στοιχείο που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τη γνωστή χιλιανή εμπειρία.
Πιο πρόσφατα, στις 6 Απριλίου, ηγέτες των ΗΠΑ αποκάλυψαν δημόσια άλλη μια πτυχή του πολύπλευρου πολέμου που διεξάγουν οι ΗΠΑ κατά της Βενεζουέλας. Ο υπουργός Εξωτερικών Anthony Blinken τηλεφώνησε στον Πρόεδρο Ivan Duque της Κολομβίας για να τον ευχαριστήσει για τις υπηρεσίες που παρέχει η Μπογκοτά στις Ηνωμένες Πολιτείες για την οικοδόμηση μιας «πολύπλευρης συμμαχίας» με στόχο την ανατροπή της κυβέρνησης της Βενεζουέλας και την εγκατάσταση μιας της αρεσκείας τους. Αυτό συγκαλύφθηκε, φυσικά, ως «κοινή δέσμευση για την αποκατάσταση της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου στη Βενεζουέλα.»
Οι ΗΠΑ υποστηρίζουν τις παράνομες πράξεις της Κολομβίας
Ο Blinken κατέστησε σαφές ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα συνεχίσουν να υποστηρίζουν την παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από το κολομβιανό καθεστώς, την απαξίωσή του στο κράτος δικαίου και τις πολλαπλές δολοφονίες κοινωνικών ηγετών και πρώην μαχητών της FARC [επαναστατικές ένοπλες δυνάμεις], αρκεί η Κολομβία να συνεχίσει να είναι το αεροπλανοφόρο της Ουάσιγκτον για την παρέμβασή της στην περιοχή Αυτό μεταμφιέστηκε, φυσικά, ως «οι προσπάθειες της Κολομβίας για την προώθηση της δημοκρατίας σε ολόκληρη την περιοχή».
Ομοίως, ο Blinken διαβεβαίωσε τον Duque ότι θα μπορούσε να βασιστεί στις ΗΠΑ για να εξασφαλίσει τη συνέχεια της πολιτικής της «δημοκρατικής ασφάλειας», δηλαδή την εξόντωση των κοινωνικών ηγετών, εξωδικαστικές εκτελέσεις, συμμαχίες με λαθρέμπορους ναρκωτικών και παραστρατιωτικούς. Σημαίνει επίσης μια ταχεία αύξηση των κολομβιανών εξαγωγών κοκαΐνης στις Ηνωμένες Πολιτείες, έτσι ώστε οι νέοι σε αυτήν τη χώρα να έχουν αρκετά ναρκωτικά για την κατανάλωσή τους, χωρίς να δημιουργούνται επικίνδυνες ελλείψεις στην αγορά. Αυτό μεταμφιέστηκε, φυσικά, ως «δέσμευση της Ουάσινγκτον να συνεχίσει τη στενή συνεργασία για την ασφάλεια, την αγροτική ανάπτυξη και την καταπολέμηση των ναρκωτικών για την υποστήριξη της ειρήνης στην Κολομβία».
Οι ίδιοι οι εχθροί της Μπολιβαριανής Βενεζουέλας αποκάλυψαν τα σχέδιά τους: να αναπτύξουν μια νέα τρομοκρατική στρατηγική που επιδιώκει να παγιώσει στη Βενεζουέλα την κοινωνική υποστήριξη που δεν κατάφεραν να προσελκύσουν, να διεξαγάγει στρατιωτικές ενέργειες στα σύνορα σε συμμαχία με συμμορίες διακινητών ναρκωτικών, παραστρατιωτικών και εγκληματιών, επιπλέον ενός αποκλεισμού των πόρων της Βενεζουέλας, ώστε να στερηθούν τα καύσιμα ή τα εμβόλια. Όπως αποκάλυψαν οι ηγέτες της τρομοκρατίας, όπως ο Julio Borges και ο Juan Guaidó, ο στόχος είναι να δημιουργηθεί λαϊκή αναταραχή και να κατηγορηθεί η κυβέρνηση της Βενεζουέλας για την κατάσταση.
Φαίνεται ότι η κυβέρνηση του Μπάιντεν αποφάσισε να αναλάβει τον άμεσο έλεγχο των επιχειρήσεων, συγκεντρώνοντας υπό μία μόνο διοίκηση τις Ένοπλες Δυνάμεις της, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, τη CIA, τις κολομβιανές παραστρατιωτικές οργανώσεις, τα καρτέλ διακίνησης ναρκωτικών, την κυβέρνηση της Κολομβίας και τον εσωτερικό τομέα της τρομοκρατίας.
Για να αντιμετωπίσει αυτή τη νέα επίθεση, η Βενεζουέλα παρουσίασε επίσης τη στρατηγική της: Bolivarian Shield. Δηλαδή, ο λαός, ο στρατός, η συνείδηση των πολιτών και το πατριωτικό τους πνεύμα, σε μια πολιτικο-στρατιωτική συμμαχία με θέληση να πολεμήσουν και να αντισταθούν.
guernicaeu.wordpress.com 