«Με τον αγώνα του ένοπλου λαού, η Παλαιστινιακή επανάσταση νίκησε την ιμπεριαλιστική και σιωνιστική τεχνολογία»
Πριν από πενήντα τρία χρόνια σήμερα, ισραηλινές δυνάμεις κατοχής εισέβαλαν στην Ιορδανία για να επιτεθούν στους Παλαιστινιους Φενταγίν με έδρα το στρατόπεδο προσφύγων Αλ Καραμέ.
Μετά τη Naksa τον Ιούνιο του 1967, όταν η σιωνιστική οντότητα εισέβαλε και κατέλαβε τη Δυτική Όχθη, την Ανατολική Ιερουσαλήμ και τη Γάζα, πολλές παλαιστινιακές αντιστασιακές ομάδες αναδιοργανώθηκαν στην Ιορδανία και άρχισαν να πραγματοποιούν εφόδους στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη από τη βάση των επιχειρήσεων τους στην Αλ Καραμέ.
Στις 21 Μαρτίου του 1968, παρά το γεγονός ότι ήταν εξαντλημένοι και αριθμητικά λιγότεροι, οι Φενταγίν αποφάσισαν να παραμείνουν και να πολεμήσουν και να αντιμετωπίσουν τον σιωνιστικό εχθρό δίπλα στον ιορδανικό στρατό.
Ενώ δεκάδες Παλαιστίνιοι επαναστάτες και Ιορδανοί στρατιώτες έγιναν μάρτυρες, και το στρατόπεδο προσφύγων Al-Karameh τελικά καταστράφηκε, η μάχη ήταν ακόμα μια μεγάλη πολιτική νίκη για τον αγώνα για την απελευθέρωση της Παλαιστίνης.
Ως αποτέλεσμα της σοβαρής υποτίμησης της στρατιωτικής ικανότητας των Φενταγίν από την κατοχή, ο εχθρός όχι μόνο έχασε 28 στρατιώτες στη μάχη, αλλά και πολλά τανκς, τεθωρακισμένα οχήματα και αεροσκάφη.
Η Παλαιστινιακή νίκη στο Al-Karameh αντήχησε σε όλο τον κόσμο και ενέπνευσε μια νέα γενιά Παλαιστινίων νέων να ενταχθούν στις τάξεις του αγώνα ενάντια στην υποστηριζόμενη από τις ΗΠΑ σιωνιστική κατοχή. Πάνω απ’ όλα, η νίκη σήμαινε ότι η στρατηγική του ένοπλου αγώνα δικαιώθηκε.
Αυτό αποτυπώθηκε σε μια πολιτική αφίσα που δημοσιεύτηκε από τη Φατάχ το 1970 , η οποία απεικονίζει τον σιωνιστή εγκληματία πολέμου Moshe Dayan (τότε ισραηλινό «υπουργό Άμυνας») σε ένα κάδο απορριμμάτων, μαζί με σιωνιστικά μαχητικά αεροσκάφη, πυραύλους και στρατιωτικό εξοπλισμό. Το κείμενο αναφέρει, «Ο μύθος κατεδαφίζεται, ας συνεχίσουμε τη μάχη.»
guernicaeu.wordpress.com 