Η Αυτοκρατορία επιτίθεται στο BDS για τον ίδιο λόγο που ο Νίξον ξεκίνησε τον πόλεμο κατά των ναρκωτικών, της Caitlin Johnstone.

Πηγή: Popular Resistance

Το Όγδοο Εφετείο αποφάνθηκε ότι ο νόμος του Αρκάνσας κατά του BDS, της πρωτοβουλίας για τη χρήση μποϊκοτάζ ως μέσο διαμαρτυρίας κατά του Ισραήλ, παραβιάζει την πρώτη τροποποίηση του Συντάγματος των ΗΠΑ.

«Οι Arkansas Times αμφισβήτησαν το νόμο που απαγορεύει σε μια πολιτεία να συναλλάσσεται με επιχειρήσεις που μποϊκοτάρουν το Ισραήλ», αναφέρει το Mondoweiss. «Το εβδομαδιαίο περιοδικό Little Rock κατέθεσε την αγωγή το 2018 και εκπροσωπήθηκε από την Ένωση Αμερικανικών Πολιτικών Ελευθεριών(ACLU). Το έγγραφο δεν λαμβάνει επίσημη θέση για το BDS, ωστόσο ξεκίνησε τη νομική προσφυγή όταν το Πολυτεχνείο του Πανεπιστημίου Αρκάνσας Πουλάσκι αρνήθηκε να υπογράψει διαφημιστική σύμβαση με τους Arkansas Times, εκτός και αν υπέγραφε τη δέσμευση. Δικαστής του περιφερειακού δικαστηρίου των ΗΠΑ απέρριψε την προσφυγή το 2019, αλλά την προηγούμενη βδομάδα το Όγδοο Εφετείο έκρινε το νόμο αντισυνταγματικό σε απόφαση 2-1».

«Μια από τις μεγαλύτερες απειλές για την ελευθερία του λόγου είναι οι νόμοι που απαγορεύουν τις πολιτειακές συμβάσεις με οποιαδήποτε επιχείρηση ή πολίτη που τάσσεται υπέρ του μποϊκοτάζ του Ισραήλ», ανέφερε ο δημοσιογράφος Glenn Greenwald για την απόφαση. «Όλα τα δικαστήρια που τους εξέτασαν, εκτός από ένα, τους κήρυξαν αντισυνταγματικούς. Αυτό το μοναδικό δικαστήριο μόλις απορρίφθηκε: Αυτά είναι καλά νέα. Αυτοί οι νόμοι, οι οποίοι πολλαπλασιάστηκαν σε πολλές πολιτείες, δεν έχουν λάβει την προσοχή που τους αξίζει δεδομένης της σοβαρής απειλής που συνιστούν για την ελευθερία του λόγου».

Πρόκειται για μια σημαντική νίκη για τους υπερασπιστές των πολιτικών δικαιωμάτων και για τους ακτιβιστές των παλαιστινιακών δικαιωμάτων, αλλά είναι μόνο μια μάχη σε έναν πολύ μεγαλύτερο πόλεμο.

Σε ένα πρόσφατο άρθρο με τίτλο «Οι αξιωματούχοι του Μπάιντεν δεσμεύονται να πολεμήσουν το BDS», ο Josh Ruebner της Electronic Intifada τεκμηριώνει την «τοξική αντιπολίτευση» την οποία διάφορα μέλη της σημερινής κυβέρνησης έχουν εκφράσει κατά του κινήματος διαμαρτυρίας BDS κατά των κατάφωρων παραβιάσεων του διεθνούς δικαίου από την ισραηλινή κυβέρνηση, το απαρτχάιντ κατα του λαού της Παλαιστίνης, και την υποστήριξη της κυβέρνησης για τον ορισμό της Διεθνούς Συμμαχίας Μνήμης του Ολοκαυτώματος(IHRA) για τον αντισημιτισμό, τον οποίο όσοι υποστηρίζουν τα πολιτικά δικαιώματα έχουν επικρίνει ως «πρόσχημα για να δυσφημήσουν και να λογοκρίνουν τους υποστηρικτές των παλαιστινιακών δικαιωμάτων.»

Ο Ruebner γράφει:

«Η κυβέρνηση του Μπάιντεν ενστερνίζεται και υπερασπίζεται» τον λεγόμενο ορισμό του αντισημιτισμού του IHRA, όπως δήλωσε τη Δευτέρα στέλεχος του υπουργείου Εξωτερικών.

Η Kara McDonald, αναπληρώτρια υφυπουργός Δημοκρατίας, Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και Εργασίας, επαίνεσε τον ορισμό «με τα πραγματικά του παραδείγματα» ως «ανεκτίμητο εργαλείο» για να «χαρακτηρίσει το μίσος με το όνομά του και να αναλάβει αποτελεσματική δράση», σύμφωνα με το πρακτορείο ειδήσεων JTA.

Η McDonald υπηρετεί προσωρινά ως το κύριο πρόσωπο της κυβέρνησης του Μπάιντεν για το θέμα μέχρι να ορίσει ειδικό εκπρόσωπο για τον αντισημιτισμό.

Ο ορισμός του IHRA έχει προωθηθεί από το Ισραήλ και τις ομάδες συμφερόντων του.

Αγωνιστές για πολιτικές ελευθερίες και οι παλαιστινιακές και εβραϊκές οργανώσεις έχουν αντιταχθεί σθεναρά σε αυτον, θεωρώντας ότι αποτελεί πρόσχημα για την περιφρόνηση και λογοκρισία των υποστηρικτών των παλαιστινιακών δικαιωμάτων.

Η χρήση του ως εργαλείο λογοκρισίας έχει επικριθεί μάλιστα από τον αρχικό συγγραφέα του ορισμού.

Αυτό συμβαίνει επειδή ορισμένα από τα συνοδευτικά παραδείγματα του ορισμού εξισώνουν τις νόμιμες επικρίσεις για τις πολιτικές της ισραηλινής κυβέρνησης και ενέργειες αντι-εβραϊκής μισαλλοδοξίας».

Επομένως, μπορούμε οπωσδήποτε να αναμένουμε ότι οι επιθέσεις κατά του BDS και του άλλων παλαιστινιακων μορφών ακτιβισμού για τα δικαιώματα θα συνεχιστούν με ακραία επιθετικότητα. Οι αντιιμπεριαλιστές αποδίδουν συχνά αυτή την ισχυρή εκστρατεία στον κεντρικό ρόλο του Ισραήλ στη γεωστρατηγική ατζέντα της δυτικής αυτοκρατορίας στη Μέση Ανατολή, και αυτό είναι σίγουρα ένα μεγάλο μέρος της. Εάν οι Παλαιστίνιοι μπορούν να αποκτήσουν ίσα δικαιώματα στο Ισραήλ, η κυβέρνηση και η συμπεριφορά του έθνους θα είναι δραματικά διαφορετικές από τη σημερινή.

Υπονόμευση της Αριστεράς
Αλλά ένα άλλο σημαντικό κίνητρο πίσω από αυτές τις επιθέσεις, το οποίο δεν λαμβάνει αρκετή προσοχή, είναι το σαμποτάζ και η υπονόμευση της αριστεράς στο Δυτικό κόσμο, με τον ίδιο περίπου τρόπο που είχε αρχικά προβλεφθεί ο «πόλεμος κατά των ναρκωτικών».

Το 2016 ο εκλιπών δημοσιογράφος και συγγραφέας Dan Baum αποκάλυψε κάτι που του είχε πει το 1994 ο πρώην κορυφαίος σύμβουλος του Νίξον και συνένοχος του Watergate, John Ehrlichman:

«Εκείνη την εποχή, έγραφα ένα βιβλίο για την πολιτική της απαγόρευσης των ναρκωτικών. Άρχισα να κάνω στον Ehrlichman μια σειρά από σοβαρές, θολές ερωτήσεις που με ανυπομονησία έκανε πέρα. «Θέλετε να μάθετε περί τίνος πρόκειται;» ρώτησε με την αοριστία ενός ανθρώπου ο οποίος, μετά από δημόσια ντροπή και μια έκτιση στην ομοσπονδιακή φυλακή, δεν είχε πολλά να προστατέψει. «Η εκστρατεία του Νίξον το 1968, και ο Λευκός Οίκος μετά από αυτό, είχαν δύο εχθρούς: τους αντιπολεμικούς αριστερούς και τους μαύρους. Καταλαβαίνεις τι λέω; Γνωρίζαμε ότι δεν θα μπορούσαμε να το καταστήσουμε παράνομο είτε να είσαι κατά του πολέμου είτε με τους μαύρους, αλλά με το να κάνουμε το κοινό να συνδέσει τους χίπηδες με μαριχουάνα και μαύρους με ηρωίνη, και μετά να τα ποινικοποιήσουμε και τα δύο, θα μπορούσαμε να διαταράξουμε αυτές τις κοινότητες. Θα μπορούσαμε να συλλάβουμε τους ηγέτες τους, να κάνουμε έφοδο στα σπίτια τους, να διακόψουμε τις συναντήσεις τους και να τους διαψεύσουμε κάθε βράδυ στις βραδινές ειδήσεις. Γνωρίζαμε ότι λέγαμε ψέματα για τα ναρκωτικά; Φυσικά και το κάναμε».

Κατά τον ίδιο τρόπο, όσοι είναι υπεύθυνοι για την καπιταλιστική αυτοκρατορία δεν θα μπορούσαν ποτέ να ξεφύγουν από την επικράτηση της στήριξης του σοσιαλισμού ή της αντίθεσης στον ιμπεριαλισμό, αλλά μπορούν να στοχεύσουν πράγματα που οι σοσιαλιστές και οι αντιιμπεριαλιστές τυγχάνει να υποστηρίξουν προκειμένου να διαταράξουν την αριστερά.

Τον περασμένο μήνα, η ισραηλινή οργάνωση πολιτικών δικαιωμάτων B’Tselem δημοσίευσε μια ανάλυση με τίτλο «Ένα καθεστώς εβραϊκής υπεροχής από τον ποταμό Ιορδανη έως τη Μεσόγειο Θάλασσα: Αυτό είναι το απαρτχάιντ», ανακαλύπτοντας ότι «έχει εκπληρωθεί τη μπάρα για την ονομασία του ισραηλινού καθεστώτος ως απαρτχάιντ».

Όποιος μετακινείται αρκετά μακριά από την αριστερή πλευρά του «κέντρου» θα βρεθεί αναγκαστικά αντιμέτωπος με μια δεξιά κυβέρνηση με θεσμοθετημένο απαρτχάιντ. Η έμφυτη αντίθεση της Αριστεράς στην αδικία, τον ρατσισμό και τον ιμπεριαλισμό σημαίνει αναγκαστικά ότι ένας αριστερός θα βρεθεί αναπόφευκτα σε αυτή τη θέση μόλις μάθει αρκετά και προχωρήσει αρκετά μακριά από την ιμπεριαλιστική κυρίαρχη ιδεολογία.

Κοκτέιλ αντισημιτισμού
Παίρνοντας αυτή τη φυσική συνέπεια της ειλικρινούς αριστεράς και χαρακτηρίζοντάς την «αντισημιτισμό», όπως ο προαναφερθείς ορισμός της IHRA για τον αντισημιτισμό στην πραγματικότητα κάνει, η αυτοκρατορική προπαγανδιστική μηχανή έχει δώσει στον εαυτό της ένα όπλο με το οποίο επιτίθεται σε κάθε τμήμα του ιδεολογικού φάσματος που αντιτίθεται στον καπιταλισμό και τον ιμπεριαλισμό.

Ανεξάρτητα από το αν η αναφορά του Έρλιχμαν για την προέλευση του πολέμου των ναρκωτικών είναι ακριβής (ορισμένοι αμφισβητούν την ακριβή φύση του), δεν μπορεί να αρνηθεί κανείς ότι οι μειονότητες και οι πολιτικοί αντιφρονούντες έχουν επηρεαστεί πολύ πιο αρνητικά από τον πόλεμο των ναρκωτικών από τους λευκούς δεξιούς που αποτελούσαν τη βάση του Νίξον. Οι ηγέτες τους συνελήφθησαν, επιτέθηκαν στα σπίτια τους, οι συναντήσεις τους διαλύθηκαν εντελώς. Ήταν απολύτως εξοργισμένοι κάθε βράδυ στις βραδινές ειδήσεις.

Κατά τον ίδιο τρόπο, δεν ήταν οι νεοναζί και άλλοι ακροδεξιοί που κατέληξαν να στοχοποιηθούν από την ανέντιμη ταύτιση αντι-σιωνισμού με τον αντισημιτισμό, ήταν οι ακτιβιστές για την ειρήνη και η Αριστερά, είτε πρόκειται για τις πανεπιστημιουπόλεις είτε για την πολιτική.

Το ισχυρότερο παράδειγμα του τελευταίου είναι φυσικά ο Βρετανός Jeremy Corbyn, ο οποίος, μέσω μιας σειράς περίεργων ατυχημάτων, βρέθηκε σε απόσταση αναπνοής από το να ηγηθεί μιας μεγάλης δυτικής δύναμης ως αντιιμπεριαλιστής σοσιαλιστής. Αυτό δεν μπορούσε να γίνει ανεκτό, έτσι μια εντελώς ψεύτικη αφήγηση για μια επιδημία αντισημιτισμού στο Εργατικό Κόμμα του Corbyn, λόγω της υποστήριξης των παλαιστινιακών δικαιωμάτων από τον Corbyn, σφυρηλατήθηκε μέρα με τη μέρα από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης με απίστευτη δύναμη μέχρι να χασει το κόμμα του και να ανατραπεί η φατρία του.

Όποιος έχει αρκετή επιρροή, εκτός από την καπιταλιστική, ιμπεριαλιστική αντίληψη για τον κόσμο, θα βρεθεί αναγκαστικά στο ίδιο στόχαστρο για την αναπόφευκτη αντίθεσή του στο ισραηλινό απαρτχάιντ, με τις τρομακτικές αφηγήσεις της τάξης των πολιτικών/μέσων ενημέρωσης, καθώς και κραυγές, επείγον και υστερικό, καθώς πρέπει να είναι για να υπονομεύσουν το θέμα τους σε αδυναμία.

Αυτό το όπλο θα συνεχίσει να χρησιμοποιείται κατά της Αριστεράς, όχι μόνο για να υποστηρίξει το Ισραήλ αλλά και για να αποτρέψει την άνοδο κάθε πολιτικού κινήματος σε ισχυρά δυτικά έθνη που θα απειλούσε την καπιταλιστική, ιμπεριαλιστική παγκόσμια τάξη.

Σχολιάστε

Εισάγετε τα παρακάτω στοιχεία ή επιλέξτε ένα εικονίδιο για να συνδεθείτε:

Λογότυπο WordPress.com

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό WordPress.com. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Facebook

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Facebook. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Σύνδεση με %s