Στην Κούβα, θυμόμαστε τον Λένιν όπως θυμόμαστε τον Φιντέλ

Του Ernesto Estévez Rams για την Granma

Περιγράφοντας την Επανάσταση του Οκτωβρίου στη Ρωσία, ο Τζον Ριντ, στον πρόλογο του εξαιρετικού βιβλίου του «Δέκα Ημέρες που Συγκλόνισαν τον Κόσμο», περιγράφει τις δυνάμεις που μάχονται για την εξουσία, εν μέσω μιας επανάστασης που δεν είχε καταφέρει ακόμα να καθορίσει το πεπρωμένο της.

Από τη μία πλευρά, αυτοί που αποκαλεί τάξη των κατεχόντων που φιλοδοξούσαν να απομακρύνουν τον τσάρο και να τον αντικαταστήσουν με αστική αξουσία, στο στυλ των δυτικών δημοκρατιών των Ηνωμένων Πολιτειών και της Γαλλίας. Από την άλλη πλευρά, οι Μπολσεβίκοι, οι οποίοι είδαν την επανάσταση να βασίζεται στον ταξικό αγώνα και επέμειναν στην ανάγκη να αναλάβουν την εξουσία τα σοβιέτ.

Ανάμεσα σε αυτές τις δύο δυνάμεις, τις οποίες περιγράφει τα άκρα του φάσματος, ο Ρηντ τοποθετεί τους «μετριοπαθείς» σοσιαλιστές. Τα εισαγωγικά είναι δικά του, όχι δικά μου. Οι μετριοπαθείς πίστευαν ότι η Ρωσία δεν ήταν έτοιμη για μια κοινωνική επανάσταση και επέμειναν να συνεργαστούν με τις ισχυρές τάξεις στην κυβέρνηση. Από αυτή τη μετριοπαθή θέση, η προδοσία εμφανίστηκε γρήγορα, όπως εξήγησε ο Ριντ. Όταν οι Μπολσεβίκοι διέκοψαν αυτόν τον υποτιθέμενο συμβιβασμό μεταξύ των τάξεων, οι μετριοπαθείς «βρέθηκαν να μάχονται στην πλευρά της τάξης των κατεχόντων…Σήμερα, σχεδόν σε όλες τις χώρες του κόσμου παρατηρείται το ίδιο φαινόμενο».

Ο Ρηντ δεν δίστασε λάβει θέση με ένα από τα άκρα: «Σε αντίθεση με την καταστροφική εξουσία, κατά τη γνώμη μου, οι Μπολσεβίκοι ήταν το μοναδικό κόμμα στη Ρωσία με εποικοδομητικό πρόγραμμα (…). Οι Μπολσεβίκοι κομμουνιστές ήταν η μόνη πραγματική δύναμη που ήταν πρόθυμη να πολεμήσει τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις.

Ηγέτης τους ήταν «ο μεγάλος Λένιν», όπως τον αποκάλεσε ο Τζον Ριντ.

Ενενήντα επτά χρόνια μετά το θάνατό του, τον θυμόμαστε εδώ στην Κούβα όπως θυμόμαστε τον Φιντέλ. Ως τον Λένιν μας, τον Λένιν των λαών του Τρίτου Κόσμου. Τον θυμόμαστε σε αυτό το νησί, όπου οι Μπολσεβίκοι του σήμερα, οι υπερασπιστές του «άκρου» των καταφρονεμένων, παραμένουν αποφασισμένοι να αντιμετωπίσουν την αυτοκρατορία, πεπεισμένοι ότι αυτά τα 62 χρόνια που συγκλόνισαν τον κόσμο αποτελούν το προοίμιο για να κερδίσουμε τον παράδεισο μέσα από την θύελλα.