Πηγή: Struggle La Lucha
Το φθινόπωρο του 2014, ταξίδεψα από τη Νέα Υόρκη στην Συμφερόπολη της Κριμαίας για να συναντήσω ακτιβιστές που είχαν εκδιωχθεί από τα σπίτια τους στην Ουκρανία από τον ακροδεξιό, ρατσιστικό, αντικομουνιστικο όχλο και τους πολιτικούς του εκπροσώπους, όπως οι ντόπιοι νεοναζί που επιτέθηκαν στο κτίριο του Καπιτωλίου στην Ουάσιγκτον στις 6 Ιανουαρίου εξ ονόματος του Donald Trump.
Οι εξόριστοι με τους οποίους συναντήθηκα και μίλησα, σοσιαλιστές, κομμουνιστές, διοργανωτές εργατικών κινητοποιήσεων και ηγέτες της κοινότητας, ακόμη και εκλεγμένοι αξιωματούχοι. είχαν εγκαταλείψει τη χώρα υπό την απειλή σύλληψης ή θανάτου. Είχαν δει να γίνεται έφοδος στα γραφεία τους, τους γείτονες να ξυλοκοπούνται και τους συντρόφους τους να δολοφονούνται λόγω της γλώσσας που μιλούσαν, των πολιτικών τους πεποιθήσεων, των θρησκευτικών τους απόψεων ή του μέρους της χώρας στην οποία μεγάλωσαν.
Πήγα να τους συναντήσω και να αναφέρω τις ιστορίες τους. Το κίνητρό μου δεν ήταν μόνο η αλληλεγγύη και η ανθρώπινη ενσυναίσθηση για τη δοκιμασία τους. Ήταν επίσης επειδή ήξερα τι οι περισσότεροι άνθρωποι σε αυτή τη χώρα δεν γνώριζαν ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ, συμπεριλαμβανομένων και των δύο κυρίαρχων πολιτικών κομμάτων, είχε μεγάλο ρόλο στο να βοηθήσει τους φασίστες να ανατρέψουν την ουκρανική κυβέρνηση, να καταλάβουν τους δρόμους και να ξεκινήσουν πόλεμο στο ανατολικό τμήμα της χώρας.
Εξέχοντες Ρεπουμπλικάνοι όπως ο Τζον ΜακΚέιν και Δημοκρατικοί όπως ο υπουργός Εξωτερικών Τζον Κέρι μετέβησαν στο Κίεβο, την ουκρανική πρωτεύουσα, εξ ονόματος του Κογκρέσου και της κυβέρνησης Ομπάμα. Δεσμεύθηκαν για στήριξη της Ουάσινγκτον και οικονομική βοήθεια στη συμμαχία φιλοδυτικών πολιτικών και φασιστικών συμμοριών που ανέλαβαν την εξουσία. Μερικές φορές, φωτογραφήθηκαν να κάνουν χειραψία με γνωστούς νεο-ναζί.
Ο τότε αντιπρόεδρος Τζο Μπάιντεν διετέλεσε επικεφαλής της κυβέρνησης των ΗΠΑ στην Ουκρανία. Έδωσε εντολές από την Γουόλ Στριτ και το Πεντάγωνο στους συμμορφούμενους πολιτικούς στο Κίεβο για θέματα όπως η αύξηση των τιμών των επιχειρήσεων κοινής ωφέλειας στους εργαζόμενους, η ιδιωτικοποίηση της οικονομίας και η πώλησή της σε δυτικές επιχειρήσεις, και το να εκπαιδεύσει το ΝΑΤΟ ουκρανικά στρατεύματα για έναν πιθανό πόλεμο κατά της γειτονικής Ρωσίας.
Αισθάνθηκα την ευθύνη να αναφέρω αυτά τα γεγονότα στους εργαζόμενους και στο λαϊκό κίνημα εδώ.
«Ξυπνήστε, οργανωθείτε, υπερασπιστείτε τους εαυτούς σας»
Δεν θα ξεχάσω ποτέ την έκκληση που άκουσα από έναν εξόριστο Ουκρανό ακτιβιστή. Μας είχε προειδοποιήσει.
Στην απελπισία τους να κυριαρχήσουν οικονομικά και στρατιωτικά στον κόσμο, οι ΗΠΑ διαδίδουν φασισμό σε ολόκληρο τον κόσμο, ανέφερε. Και αυτό θα επιστρέψει για να στοιχειώσει τους ίδιους τους εργαζομένους στις ΗΠΑ.
Όταν οι φασίστες σηκώνουν τα κεφάλια τους εδώ, είπε, μην διστάσετε. Σημάνετε συναγερμό, ορθανωθείτε, υπερασπιστείτε τους εαυτούς σας πριν να είναι πολύ αργά.
«Μακάρι να το γνωρίζαμε», είπε. «Μακάρι να είχαμε κάνει περισσότερα. Τώρα ξέρουμε τι θα συμβεί αν δεν το κάνεις.»
Ήξερε για τι πράγμα μιλούσε. Κάποιοι από τους φίλους και συντρόφους του είχαν σκοτωθεί στη σφαγή στη Βουλή των Συνδικάτων στις 2 Μαΐου 2014, στην πόλη Οδησσό.
Εκείνη την ημέρα, ένας φασιστικός όχλος οδήγησε βίαια προοδευτικούς ακτιβιστές από μια δημόσια πλατεία στο κτίριο των συνδικάτων. Μετά έβαλαν φωτιά στο κτίριο. Όταν οι άνθρωποι προσπάθησαν να ξεφύγουν από τη φωτιά, ο όχλος τους πυροβόλησε και τους εξολόθρευσε. Τουλάχιστον 48 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους.
Δεν μπορούσα να μην σκεφτώ αυτά τα γεγονότα, και την προειδοποίηση του ακτιβιστή, στις 6 Ιανουαρίου, όταν είδα τη θηλιά ενός τραμπούκου να εμφανίζεται έξω από το Καπιτώλιο και τους λευκούς ρατσιστές με τα όπλα και zip ties μέσα στις αίθουσες όπου βρίσκονταν οι Ilhan Omar και Rashida Tlaib.
Το ακροδεξιό πραξικόπημα στην Ουκρανία είχε επίσης ξεκινήσει με διαμαρτυρίες και εισβολή σε κυβερνητικά κτίρια με στόχο «μετριοπαθείς» πολιτικούς από το Νοέμβρη του 2013 μέχρι το Φεβρουάριο του 2014.
Στη συνέχεια, έγιναν επιδρομές στα γραφεία οργανώσεων εργαζομένων. Ακροδεξιοί πολιτοφύλακες περιπολούσαν τους δρόμους της πρωτεύουσας και άλλων πόλεων, ψάχνοντας για ανθρώπους που μιλούσαν τη «λάθος» γλώσσα ή εξέφραζαν τις «λάθος» απόψεις, όπως τα Περήφανα Αγόρια που επιτέθηκαν σε μαύρες εκκλησίες και έκαψαν πανό του Black Life Μatter στην Ουάσινγκτον το Δεκέμβριο.
Και μετά, μόλις λίγους μήνες μετά, ήρθε η σφαγή προοδευτικών ακτιβιστών στην Οδησσό και η έναρξη ενός αιματηρού πολέμου στην περιοχή Ντόνμπας, ο οποίος στοίχισε περισσότερες από 13.000 ζωές και συνεχίζει μέχρι σήμερα.
Mε το φασισμό δεν συζητάς, αλλά τον τσακίζεις
Σήμερα, εξήμισι χρόνια μετά από αυτό το ταξίδι στην Κριμαία, παραμένω σε επαφή με πολλούς ακτιβιστές που συνάντησα εκεί. Σχεδόν όλοι παραμένουν εξόριστοι από τα σπίτια τους. Χρειάστηκε να χτίσουν νέες ζωές, μακριά από τους φίλους και την οικογένειά τους, συχνά υπό αντίξοες συνθήκες.
Λίγοι επέστρεψαν στην Ουκρανία, αλλά αντιμετωπίζουν τη συνεχή απειλή της καταστολής. Κάποιοι έχουν περάσει χρόνο στη φυλακή. Όλοι συνεχίζουν το πολιτικό τους έργο όσο καλύτερα μπορούν.
«Με τον φασισμό δεν συζητάς», λέει ένα παλιό σύνθημα. «Τον τσακίζεις»
Οι τρομοκράτες τοτ Αζόφ, του C14 και τπυ Δεξιού Τομέα στην Ουκρανία, όπως τα Proud Boys, οι Oath Keepers και άλλοι οπαδοί της MAGA στις ΗΠΑ, δεν θα διστάσουν να δολοφονήσουν, να λιντσάρουν και να καταπιέσουν καταπιεσμένους ανθρώπους και εργαζόμενους όταν τους δοθεί η ευκαιρία.
Οι κεντρώοι και φιλελεύθεροι καπιταλιστές πολιτικοί, που βασίζονται στο φασισμό για να προωθήσουν τα συμφέροντα των Αμερικανών αφεντικών στο εξωτερικό, δεν θα αγωνιστούν αποτελεσματικά εναντίον τους στην πατρίδα, ακόμα και αν απειλείται ο λαιμός τους.
Εξαρτάται από εμάς, τους εργαζόμενους και τις καταπιεσμένες κοινότητες, να οργανωθούμε και να προετοιμαστούμε να υπερασπιστούμε τους εαυτούς μας και τις οργανώσεις μας, να υπερασπιστούμε τα βασικά δημοκρατικά δικαιώματα των λαών και να κερδίσουμε τις μάζες των ανθρώπων για να αγωνιστούν για το μοναδικό σύστημα που μπορεί να καταστρέψει τον φασισμό στη ρίζα: το σοσιαλισμό.