Ο Vijay Prashad είναι Ινδός ιστορικός, συντάκτης και δημοσιογράφος. Είναι συνεργάτης και επικεφαλής ανταποκριτής στο Globetrotter, ένα project του Ανεξάρτητου Ινστιτούτου Μέσων Ενημέρωσης. Είναι ο αρχισυντάκτης του LeftWord Books και ο διευθυντής της Τριηπειρωτικής: Ινστιτούτο Κοινωνικών Ερευνών. Είναι ανώτερος μη κάτοικος συνεργάτης του Ινστιτούτου Οικονομικών Σπουδών Chongyang, Πανεπιστήμιο της Κίνας Renmin. Έχει γράψει περισσότερα από 20 βιβλία, συμπεριλαμβανομένων των The Darker Nations και των The Poorer Nations. Το τελευταίο του βιβλίο είναι το Washington Bullets, με μια εισαγωγή του Evo Morales Ayma. Γράφει στο People’s Dispatch
Πηγή: Peoples Dispatch
Πριν από τις εκλογές της Εθνοσυνέλευσης στις 6 Δεκεμβρίου στη Βενεζουέλα, η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών ξεκίνησε μια εκστρατεία για τη απονομιμοποίηση της διαδικασίας. Η κυβέρνηση των ΗΠΑ επέβαλλε κυρώσεις στον επικεφαλής του Εθνικού Εκλογικού Συμβουλίου (CNE) και μέλη της αντιπολίτευσης που είχαν αποφασίσει να συμμετάσχουν στις εκλογές. Λίγες ώρες μετά τις εκλογές, τόσο η αμερικανική κυβέρνηση όσο και η Ευρωπαϊκή Ένωση — καθώς και οι σύμμαχοί τους στη Λατινική Αμερική — ανακοίνωσαν, όπως προβλεπόταν, ότι οι εκλογές ήταν αποτέλεσμα νιθείας. Δεν χρειάζονταν στοιχεία. Δεν χρειάζονταν τίποτα εκτός από την επανάληψη της απλής κατεύθυνσης ότι οι εκλογές σε μια χώρα της οποίας η κυβέρνηση αμφισβητεί την αμερικανική εξουσία δεν μπορεί να είναι νόμιμη με κανένα τρόπο.
Ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Mike Pompeo δήλωσε ότι οι εκλογές ήταν μια «πολιτική φάρσα» και μια «παρωδία» και ότι «δεν κατάφεραν να εκπληρώσει κανένα ελάχιστο επίπεδο αξιοπιστίας.» Ο ύπατος εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) ουσιαστικά μιμήθηκε τη δήλωση του Pompeo χρησιμοποιώντας μια παρόμοια φράση. Η ΕΕ ανέφερε ότι η Βενεζουέλα «δεν κατάφερε να συμμορφωθεί με τα ελάχιστα διεθνή πρότυπα για μια αξιόπιστη διαδικασία».
Αυτές οι δηλώσεις φαίνεται ότι ήταν γραμμένες ημέρες πριν από τις εκλογές. Δεν είχαν λεπτομέρειες για τα πραγματικά γεγονότα στην περιοχή, ενώ ούτε οι ΗΠΑ ούτε η ΕΕ είχαν εκλογικούς παρατηρητές στην περιοχή. (Σημειώνω πως ήμουν στη Βενεζουέλα ως εκλογικός παρατηρητής εκ μέρους του CNE.)
Αντιπολίτευση της Βενεζουέλας
Ο Pompeo είπε ότι «τα περισσότερα ανεξάρτητα πολιτικά κόμματα της Βενεζουέλας και οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών… απορρίπτουν αυτές τις ψεύτικες εκλογές.» Αυτή είναι μια εκπληκτική δήλωση, ιδιαίτερα όσον αφορά το ζήτημα των «ανεξάρτητων πολιτικών κομμάτων.»
Την ημέρα πριν τις εκλογές, συμμετείχα σε μια καταγεγραμμένη συνάντηση με αρχηγούς πέντε μεγάλων κομμάτων της αντιπολίτευσης που συμμετείχαν στις εκλογές. Δύο από τα κόμματα αυτά αποτελούν την κομματοκρατία, το παλιό πολιτικό κατεστημένο που κυριαρχούσε στην κυβέρνηση της χώρας από το 1959 έως το 1999: το Acción Republiática (AD) και το Committee de Organización PolíticaElectoral Independiente (COPEI). Οι αρχηγοί τόσο του AD όσο και του COPEI, Pedro José Rojas και Juan Carlos Alvarado αντίστοιχα, δήλωσαν ότι μπορεί να υπάρχουν οι συνήθεις παρατυπίες στις εκλογές, αλλά δεν υπήρχαν αποδείξεις νοθείας.
Ο Bruno Gallo (Avanzada Progress) μου είπε ότι είχε περάσει 10 χρόνια ελέγχοντας προσεκτικά το CNE για νοθεία, με σκοπό να το υπονομεύσει, αλλά δεν μπορούσε να βρει αποδείξεις. Πρόκειται για δίκαιες εκλογές, ανέφερε, όσον αφορά τη διαδικασία.
Το τέλος της «μεταβατικής κυβέρνησης»
Ο Timoteo Zambrano, ηγέτης του Cambiemos Movimiento Ciudadano, μου είπε ότι το βασικό αποτέλεσμα των εκλογών για τη νέα Εθνοσυνέλευση είναι ότι «τερματίζει η δυαδικότητα της εξουσίας στη Βενεζουέλα». Όλοι οι παραπάνω ηγέτες των κομμάτων είπαν ότι έχουν βαρεθεί την εξωφρενικότητα της «εξτρεμιστικής αντιπολίτευσης», στο κέντρο της οποίας βρίσκεται ο Juan Guaidó και η «Λαϊκή Θέληση» του Leopoldo López (που τώρα ζει στην Ισπανία). Ο Galo είπε ότι αυτή η ομάδα χρησιμοποιεί «βρώμικα κόλπα». Οι Guaidó και López εκπροσωπούν την αμερικανική κυβέρνηση περισσότερο από τον λαό της Βενεζουέλας.
Το «τέλος της δυαδικότητας της εξουσίας» σημαίνει το τέλος της «κυβέρνησης» του Guaidó που επιβλήθηκε στον λαό της Βενεζουέλας από τον Αμερικανό πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ. Λίγες ημέρες μετά τις εκλογές της 6ης Δεκεμβρίου, ο δύο φορές υποψήφιος της αντιπολίτευσης Henrique Capriles έδωσε συνέντευξη στο BBC, όπου ζήτησε από τις Ηνωμένες Πολιτείες να εγκαταλείψουν την υποστήριξή τους προς τον Juan Guaidó. «Η νέα κυβέρνηση,» είπε ο Capriles αναφορικά με την επερχόμενη προεδρία του Τζο Μπάιντεν, «πρέπει να κατανοήσει ότι αυτό το σχέδιο είναι εξαντλημένο και δεν μπορεί να συνεχιστεί η σημερινή κατάστασημε τη προσωρινή κυβέρνηση.» Ο Capriles, ο οποίος ζει στο Καράκας, είπε ότι οποιαδήποτε πολιτική λύση «δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς να ληφθούν υπόψη τα 25 εκατομμύρια Βενεζουελάνων.»
Με άλλα λόγια, το πολιτικό μέλλον της Βενεζουέλας δεν μπορεί να υπαγορευθεί από την Ουάσιγκτον. Ωστόσο, παραδέχθηκε ο Capriles, η αντιπολίτευση είναι απογοητευμένη. «Μπαίνουμε στην έρημο», ανέφερε για τη αντιπολίτευση. «Χωρίς προθυμία για τερματισμό της σημερινής κατάστασης», σημείωσε ο Capriles, «θα εξαφανιστούμε ως εναλλακτική λύση σε αυτή τη χώρα».
Αποτυχία των μέσων ενημέρωσης
Τα μέσα ενημέρωσης στον βορειοατλαντικό κόσμο μιμούνται τις δηλώσεις του αμερικανικού Στέιτ Ντιπάρτμεντ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Απλά λένε ότι οι εκλογές ήταν προϊόν νοθείας και ότι η Εθνοσυνέλευση που θα εγκαινιαστεί στις 5 Ιανουαρίου είναι παράνομη. Αυτό είναι το σύνολο της κάλυψης.
Η Julie Turkewitz των New York Times, για παράδειγμα, έγραψε ένα άρθρο που αγνόησε την αντιπολίτευση στη Βενεζουέλα, συμπεριλαμβανομένων των δύο βασικών κομμάτων (AD και COPEI). Ο τίτλος ήταν «Η Βενεζουέλα ψηφίζει στις εκλογές που η αντιπολίτευση χαρακτηρίζει ως παρωδία», αλλά η μόνη «αντιπολίτευση» στην οποία αναφέρθηκε ήταν η επιχείρηση του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών του Guaidó.
Ο Tom Phillips, από το Rio de Janeiro για τον Guardian, διαμόρφωσε την ιστορία του με βάση ένα απόσπασμα από τον Juan Guaidó. Ο κύριος τίτλος της ιστορίας έλεγε, «Ο Μαδούρο σφίγγει τον έλεγχο της Βενεζουέλας με τη νίκη στις μποϊκοταρισμένες εκλογές του κογκρέσου.» Ποιος μποϊκοτάρισε την ψηφοφορία; Ούτε το AD ή το COPEI, ούτε το βασικό ευαγγελικό κόμμα (Esperanza por El Cambio) ούτε το βασικό φιλελεύθερο κόμμα (Cambiemos Movimiento Ciudadano). Ο Phillips επεσήμανε μόνο τον Guaidó, ακόμη και όταν επεσήμανε ότι η εξουσία του Guaidó επί της αντιπολίτευσης ήταν μηδενική.
Ούτε η Turkewitz ούτε ο Phillips έδωσαν καμία κάλυψη στην κυρίαρχη αντιπολίτευση στη Βενεζουέλα, η οποία επιδιώκει εθνικό διάλογο στη χώρα χωρίς την παρέμβαση της Ουάσιγκτον, και χωρίς την απειλή της αλλαγής του καθεστώτος να κρέμεται πάνω από την κυβέρνηση.
Η κυβέρνηση του Προέδρου Nicolás Maduro έχει συζητήσει επανειλημμένα με αυτή την αντιπολίτευση. O zambrano είπε ότι η νέα Εθνοσυνέλευση πρέπει να συγκαλέσει μια επιτροπή να μελετήσει τον αντίκτυπο των κυρώσεων — ή του αποκλεισμού, όπως το αποκάλεσε ο Juan Carlos Alvarado του COPEI — στον λαό της Βενεζουέλας. Τέτοιες κινήσεις για την ανοικοδόμηση της ακεραιότητας της πολιτικής διαδικασίας, που δέχεται επίθεση από την αμερικανική κυβέρνηση μέσω της συμμαχίας της με τον López και τον Guaidο, είναι απαραίτητες για τον λαό της Βενεζουέλας. Οι εκλογές της 6ης Δεκεμβρίου και τα εγκαίνια της νέας Εθνοσυνέλευσης στις 5 Ιανουαρίου 2021, είναι η αρχή αυτής της διαδικασίας για την ανοικοδόμηση του πολιτικού κόσμου μέσα στη Βενεζουέλα. Το μήνυμα τόσο από την κυβέρνηση του Μαδούρο όσο και από την επίσημη αντιπολίτευση είναι το ίδιο: Ουάσινγκτον, μην ανακατεύεσαι στην πολιτική ζωή μας.
guernicaeu.wordpress.com 