Γιατί 250 εκατομμύρια εργατών κατέβηκαν σε απεργία στην Ινδία;

Της Sameena Rahman από το Liberation News, ιστοσελίδα του Κόμματος για τον Σοσιαλισμό και την Απελευθέρωση(PSL) των ΗΠΑ.

Στις 26 Νοεμβρίου, αγρότες και υπάλληλοι τόσο του δημόσιου όσο και του ιδιωτικού τομέα, συμπαρατάχθηκαν για μια πανεθνική γενική απεργία στην Ινδία, ως απάντηση στις πολιτικές κατά των εργατών και κατά των αγροτών που θεσπίστηκαν από την ακροδεξιά κυβέρνηση του Πρωθυπουργού Ναρέντρα Μόντι του Κόμματος Bharatiya Janata (BJP). Πάνω από 250 εκατομμύρια άνθρωποι συμμετείχαν σε αυτή την απεργία, καθιστώντας την σύμφωνα με ορισμένες εκτιμήσεις τη μεγαλύτερη απεργία όλων των εποχών. Η δράση οργανώθηκε από δέκα εθνικές συνδικαλιστικές ομοσπονδίες, μια συμμαχία αποτελούμενη από 300 οργανώσεις αγροτών και πολλές μικρότερες οργανώσεις εργατών.

Η γενική απεργία πραγματοποιήθηκε ως απάντηση στις επιθέσεις της κυβέρνησης του BJP κατά των δικαιωμάτων των εργαζομένων και έγινε ακόμη πιο επείγουσα λόγω των οικονομικών επιπτώσεων από την πανδημία του COVID-19. Το ΑΕΠ της Ινδίας έχει μειωθεί κατά 23,9% και η ανεργία έχει αυξηθεί στο 27%. Και οι δύο αριθμοί δεν έχουν προηγούμενο. Επιπλέον, το BJP έχει εφαρμόσει νέες τροποποιήσεις στους εργασιακούς κώδικες για την αποδυνάμωση της προστασίας των εργαζομένων.

Οι εργαζόμενοι ακινητοποίησαν μεγάλο μέρος του χώρας παγώνοντας διάφορες βιομηχανίες, μεταφορές όπως το σιδηροδρομικό σύστημα, διυλιστήρια πετρελαίου και άλλες βασικές υποδομές. Ο συνασπισμός των συνδικάτων και των ενώσεων αγροτών σκιαγράφησε τα αιτήματα του σε ένα χάρτη 12 σημείων, συμπεριλαμβανομένης της κατάργησης των πρόσφατων νόμων που ακυρώνουν την προστασία των μισθών αγροτών και εργατών, τον τερματισμό της ιδιωτικοποίησης των δημόσιων επιχειρήσεων και την εφαρμογή προγραμμάτων κοινωνικής πρόνοιας για την παροχή βοήθειας από την οικονομική κρίση.

Το κίνημα των αγροτών διαδραματίζει βασικό ρόλο στην ταξική πάλη

Πριν από τη γενική απεργία, αγρότες από ολόκληρη τη χώρα κατέβηκαν στους δρόμους μετά την αποτυχία των συνομιλιών με την κυβέρνηση να επιτύχουν συμβιβασμό σχετικά με τους τρεις αγροτικούς νόμους που ψηφίστηκαν το Σεπτέμβριο του τρέχοντος έτους. Οι θεσμοθετημένοι νόμοι επιδιώκουν να ανοίξουν τον αγροτικό κλάδο οδηγώντας τους αγρότες να πωλούν τα προϊόντα τους σε μεγάλες γεωργικές επιχειρήσεις αντί στο κράτος.

Οι αγρότες απέρριψαν τους νόμους, υποστηρίζοντας ότι ανοίγουν το δρόμο για την απόσυρση των Ελάχιστων Τιμών Στήριξης, την μακροχρόνια πρακτική της ινδικής κυβέρνησης να αγοράζει τη συγκομιδή των αγροτών σε εγγυημένες τιμές. Οι νόμοι ψηφίστηκαν επίσης χωρίς κατάλληλη διαβούλευση με τους αγρότες από βουλευτές στο κοινοβούλιο, το οποίο ελέγχεται από το BJP.

Δεδομένης της έλλειψης σοβαρής απάντησης από την κυβέρνηση, χιλιάδες αγρότες πραγματοποίησαν πορεία από το Punjab και τη Haryana στην πρωτεύουσα του έθνους, το Δελχί, για να απαιτήσουν την κατάργηση των τριών νόμων, καθώς και την ελάφρυνση του χρέους και την περαιτέρω προστασία των αγροτών, η οποία διαβρώθηκε τις τελευταίες δεκαετίες. Δέχθηκαν βάναυση αστυνομική καταστολή και επίθεση με εκτοξευτήρες νερού, πλαστικές σφαίρες και οδοφράγματα κατά την προσπάθεια εισόδου στην πρωτεύουσα. Παρά τη μαζική κινητοποίηση της αστυνομίας για την αποτροπή ειρηνικών διαδηλώσεων, οι αγρότες είναι αποφασισμένοι να συνεχίσουν τον αγώνα ό,τι και να γίνει.

Αυτές οι ιστορικές διαμαρτυρίες καταδεικνύουν τη δύναμη των εργαζομένων και των αγροτών να ακινητοποιήσουν πλήρως την εθνική οικονομία όταν είναι ενωμένοι για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων τους.