Το EuroPal Forum επισημαίνει τον ισραηλινό ρατσισμό και την ιατρική αμέλεια των παλαιστίνιων κρατουμένων

Πηγή: Middle East Monitor

Στις 17 Απριλίου 2020, Ημέρα των Παλαιστίνιων Κρατουμένων, το EuroPal Forum φιλοξένησε ένα διαδικτυακό σεμινάριο μέσω της πλατφόρμας επικοινωνίας ZOOM με τίτλο «5000 Κρατούμενοι: Ισραηλινός ρατσισμός και ιατρική αμέλεια Εν μέσω της επιδημίας COVID-19».

Το σεμινάριο, στο οποίο μίλησαν οι Motasem Dalloul, Akram Satari και Charlotte Kates, επεδίωξε να γεφυρώσει την έλλειψη κάλυψης για το ζήτημα των Παλαιστινίων κρατουμένων διευκολύνοντας ένα φόρουμ για την καλύτερη κατανόηση της τρέχουσας κατάστασης των Παλαιστινίων στις ισραηλινές φυλακές εν μέσω του ξεσπάσματος του COVID-19.

Υπό αυτό το πρίσμα, το σεμινάριο άνοιξε από τον Υπεύθυνο Δημοσίων Σχέσεων του EuroPal Forum, Robert Andrews, ο οποίος σημείωσε ότι το σεμινάριο αποτελείται από μία μόνο δράση στην ευρεία εκστρατεία του EuroPal Forum για την επισήμανση της δυναμικής του ζητήματος των κρατουμένων. Ο Andrews σημείωσε ότι το EuroPal Forum έχει επιδιώξει αρκετές πρωτοβουλίες προς αυτό το σκοπό, συμπεριλαμβανομένης μιας εκστρατείας επιστολών με την ΜΚΟ να γράφει σε αρκετούς δημόσιους αξιωματούχους, υπουργούς Εξωτερικών και βουλευτές με εκπεφρασμένο στόχο να ευαισθητοποιήσει σχετικά με τα δεινά των Παλαιστίνιων κρατουμένων.

Ο πρώτος ομιλητής του σεμιναρίου ήταν ο δημοσιογράφος και πολιτικός σχολιαστής από τη Γάζα, Motasem Dalloul, ο οποίος επικέντρωσε την ομιλία του στην εξέταση τόσο της ιστορίας της άρνησης υγειονομικής περίθαλψης στους Παλαιστίνιους κρατούμενους όσο και της σοβαρότητας της απειλής για τους Παλαιστίνιους κρατούμενους υπό το φως του ξεσπάσματος του COVID-19.

Ο Dalloul ξεκίνησε σημειώνοντας ότι η κακοποίηση Παλαιστίνιων κρατουμένων δεν αποτελεί νέο φαινόμενο και δεν περιορίζεται σε παράγοντες ειδικού χαρακτήρα. Αντίθετα, σημείωσε ότι οι Παλαιστίνιοι κρατούμενοι έχουν υποστεί συνεχή εκτεταμένη και συστηματική κακοποίηση, η οποία μπορεί να εντοπιστεί στην αρχή της παράνομης κατοχής του Ισραήλ από το 1967. Αυτή η κακομεταχείριση μπορεί να γίνει εμφανής, σύμφωνα με τον Motasem, τόσο με τα μέσα και τις μεθόδους με τις οποίες οι Παλαιστίνιοι συλλαμβάνονται και κρατούνται από το Ισραήλ, όσο και με την πλήρη άρνηση της υγειονομικής περίθαλψης όταν βρίσκονται στο σωφρονιστικό σύστημα.

Από τις αρχές Μαρτίου, σύμφωνα με τον Motasem, η συστηματική εκστρατεία συλλήψεων του Ισραήλ έχει ως αποτέλεσμα την κράτηση 357 Παλαιστινίων (συμπεριλαμβανομένων 48 παιδιών και 4 γυναικών), ενώ από τις αρχές του 2020 το Ισραήλ έχει συλλάβει περίπου 1.300 Παλαιστίνιους (μεταξύ των οποίων 210 παιδιά και 31 γυναίκες). Μεταξύ των συλληφθέντων ήταν άτομα που συμμετείχαν σε πρωτοβουλίες – όπως η παράδοση δεμάτων διατροφής, αποστείρωση και καθαρισμός – σχεδιασμένα να αναστείλουν την εξάπλωση του κορονοϊού εντός των κοινοτήτων τους.

Μετά την παρουσίαση του Dalloul, ένας άλλος δημοσιογράφος και πρώην κρατούμενος στη Γκαζάν, ο Akram Satari, παρουσίασε από πρώτο χέρι μια περιγραφή του συστήματος εντός των ισραηλινών φυλακών, συμπεριλαμβανομένου του γιατί είναι επιτακτική ανάγκη η διεθνής κοινότητα να δράσει τώρα για να προστατεύσει τους παλαιστίνιους κρατούμενους εν μέσω της αυξανόμενης απειλής του COVID-19.

Ο Satari ξεκίνησε την παρουσίασή του με την εκ νέου καταμέτρηση της προσωπικής του εμπειρίας ως 16χρονος που υποβλήθηκε σε χρόνια κακοποίηση και ιατρική αμέλεια κατ’ εντολή του Ισραήλ. Αφού υπέστη εγκεφαλικό και παράλυση ενώ βρισκόταν υπό κράτηση ως παιδί κρατούμενος εντός του ισραηλινού σωφρονιστικού συστήματος, ο Satari αφηγήθηκε την απάνθρωπη μεταχείριση στην οποία υποβλήθηκε εντός του σωφρονιστικού συστήματος. Εδώ, αφηγήθηκε την εμπειρία του ζώντας σε αυτοσχέδιες σκηνές και στρατόπεδα περιτριγυρισμένα από συρματόπλεγμα με πλήρη έλλειψη ιατρικής βοήθειας σε όσους υποφέρουν από χρόνιες ασθένειες ή παθήσεις. Σημειώνει ότι, στην περίπτωσή του, δεν είχε δει γιατρό για 2 μήνες και του αρνήθηκαν ιατρική θεραπεία και φυσική θεραπεία και του είπαν απλώς ότι το «πόσιμο νερό» θα μπορούσε να θεραπεύσει την κατάστασή του.

Πριν το τέλος της ομιλίας του, ο Satari αναφέρθηκε σε ένα σημαντικό σημείο διαμάχης: την προοπτική ανταλλαγής κρατουμένων μεταξύ Χαμάς και Ισραήλ. Στο πλαίσιο αυτής της συμφωνίας, ο Satari σημείωσε ότι μετά τη σύγκρουση Ισραήλ-Γάζας (Επιχείρηση Προστασία Συνόρων) του 2014 υπήρξαν εκκλήσεις προς το Ισραήλ να απελευθερώσει 54 κρατούμενους που συνελήφθησαν εκ νέου μετά την απελευθέρωσή τους στη συμφωνία Shalit το 2011.

Εν μέσω του COVID-19, αυτό το αίτημα για την απελευθέρωση 54 κρατουμένων έχει απαιτηθεί από τον ηγέτη της Χαμάς στη Λωρίδα της Γάζας, Yahya Sinwar. Υπό αυτό το πρίσμα, ο Satari είπε ότι η Χαμάς έχει δηλώσει την πρόθεσή της να δημοσιοποιήσει πληροφορίες σχετικά με τους ισραηλινούς στρατιώτες που κρατούνται αιχμάλωτοι και να ξεκινήσει μια ανθρωπιστική συμφωνία ανταλλαγής που έχει σχεδιαστεί για την εξασφάλιση της απελευθέρωσης ενός αριθμού ηλικιωμένων και νέων παλαιστινίων κρατουμένων.

Η τελευταία ομιλήτρια του σεμιναρίου, Charlotte Kates, η διεθνής συντονίστρια της Παλαιστινιακής ομάδας για τα δικαιώματα των κρατουμένων Samidoun, επικεντρώθηκε στις διάφορες διαθέσιμες πρωτοβουλίες για την ευαισθητοποίηση σχετικά με την κατάσταση που αντιμετωπίζουν οι Παλαιστίνιοι κρατούμενοι.

Ξεκίνησε την ομιλία της επισημαίνοντας ότι με την παγκόσμια πανδημία του COVID-19 το ζήτημα των κρατουμένων έχει γίνει πιο κρίσιμο σε επίπεδο υγείας από ποτέ, παρά το γεγονός ότι ήταν κρίσιμο σε πολιτικό, κοινωνικό και ανθρώπινο επίπεδο πριν από το ξέσπασμα. Σε αυτό το πλαίσιο, είναι σημαντικό, όπως σημειώνει η Charlotte, οι διεθνείς ακτιβιστές να επικεντρωθούν στην περίπτωση των Παλαιστίνιων κρατουμένων, διότι ο «δυνητικά καταστροφικός αντίκτυπος της εξάπλωσης αυτού του ιού μεταξύ των κρατουμένων είναι πραγματικά σαφής». Αυτοί οι κρατούμενοι, 5000 σε αριθμό, είναι «μητέρες, πατέρες, αδελφοί, αδελφές, καθηγητές, φοιτητές, οργανωτές κοινωνικών κινημάτων, ηγέτες γυναικών, συνδικαλιστές, μαχητές της ελευθερίας, άνθρωποι που εμπλέκονται σε όλες τις πτυχές του αγώνα και όλες τις πτυχές της κοινωνίας που έχουν εγκλωβιστεί στις ισραηλινές φυλακές και απειλούνται με θάνατο από τη διάδοση του COVID-19».

Σχολιάζοντας τα μέτρα που μπορούν να ληφθούν σε όλη την Ευρώπη και την ευρύτερη διεθνή κοινότητα, η Kates τόνισε ότι το ζήτημα των Παλαιστινίων κρατουμένων πρέπει να ενταχθεί όλο και περισσότερο στο ευρύτερο κίνημα και τον αγώνα του BDS. Στην ουσία, η εκστρατεία πρέπει να προσαρμοστεί ώστε να αντιμετωπίσει, για παράδειγμα, τη χρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση σχεδίων έρευνας και ανάπτυξης του Ισραήλ και τη συμφωνία σύνδεσης Ευρώπης-Ισραήλ. Οι εκστρατείες αυτές είναι ζωτικής σημασίας, σύμφωνα με την Kates, για την «καταπολέμηση της συμμαχίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, των Ηνωμένων Πολιτειών και του Ισραήλ». Κατέληξε καλώντας για μεγαλύτερες οργανωμένες προσπάθειες και επαφές με εκλεγμένους εκπροσώπους, ενώ ταυτόχρονα διακόπτοντας την υπάρχουσα σύνδεση μεταξύ Ισραήλ και Ευρωπαϊκών κρατών.