Εισαγώγη
Η δολοφονία του Ιρανού στρατηγού της Δυναμης Κουντς Σολεϊμανί και του Ιρακινού υπαρχηγου των Δυνάμεων Λαικης Επιστράτευσης Άμπου Μάντι, έφερε από τις πρώτες μέρες του νέου έτους την ανθρωπότητα αντιμέτωπη αποκρουστικό πρόσωπο του ιμπεριαλισμού, καθώς με κομμένη την ανάσα παρακολουθεί την πολεμική απειλή να πλανιέται πάνω από τους λαούς.
Παρακάτω θα προσπαθήσουμε να αναδείξουμε πλευρές της εκστρατείας των ΗΠΑ στην Μ. Ανατολή σε σχέση με την κατάκτηση του πλούτου, την ανάσχεση του πολιτικού ρόλου του Ιράν και τη σχέση των παραπάνω με τον αμερικάνικο ανταγωνισμό με την Κίνα.
Τέλος, θα επιδιώξουμε να προβάλουμε την ανάγκη να αποτραπεί η εμπλοκή της χώρας μας στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο μέσω ενός μαζικού αντιπολεμικού κινήματος, κόντρα στην λογική των «ίσων αποστάσεων».
Πλευρές της εκστρατείας των ΗΠΑ στην Μ. Ανατολή
α)Πόλεμος για το πετρέλαιο και την κατάκτηση των αγορών
Η δολοφονία του Σολειμανί θα πρέπει να εξεταστεί μέσα στο πλαίσιο του πολέμου που έχουν εξαπολύσει οι ΗΠΑ στην Μ. Ανατολή, ως μέρος αυτού του μονομερούς πολέμου εναντίον της ανθρωπότητας . Ήδη από την επικράτηση της η Ισλαμική Επανάσταση, μπήκε στο στόχαστρο των ΗΠΑ μια σειρά λόγους. Ένας από αυτούς είναι το πετρέλαιο, καθώς το Ιράν και το Ιράκ να είναι στην 5η και την 6η αντίστοιχα θέση στην κατάταξη των πετρελαιοπαραγωγών χωρών, με την κρατική του εταιρία του Ιράν να αποτελεί έναν ανταγωνιστή των ΗΠΑ και των πετρομοναρχιών του Κόλπου. Έναν ανταγωνιστή έχει το «θράσος» σύμφωνα με τις ΗΠΑ, όχι μόνο να μην λυγίζει μέχρι μπροστά στις αμερικάνικες κυρώσεις αλλά και να προσπαθεί να τις αντιμετωπίσει παρακάμπτοντας το δολάριο στις συναλλαγές του.
Προφανώς είναι και συνολικά ο πόλεμος για την κατάκτηση των αγορών από τις αμερικανικούς πολυεθνικούς πολυκλαδικούς ομίλους, που θα επιφέρει μια πολιτική αλλαγή στο Ιράν.
β) Ο πολιτικός ρόλος του Ιράν στον Άξονα της Αντίστασης
Μια άλλη παράμετρος πολύ σημαντική είναι ο πολιτικός ρόλος του Ιράν, καθώς η πολεμικές εκστρατείες των ΗΠΑ και η στήριξη τους τρομοκρατικά καθεστώτα επέφεραν μια «ιρανοποίηση» Σιιίτικου Ισλάμ. Άλλωστε αυτή ήταν και μια από τις «κατηγορίες» των ΗΠΑ ενάντια στον Σολειμανί, ότι δηλαδή ο Ιρανός αξιωματούχος είχε ρόλο-κλειδί σε υποστήριξη «τρομοκρατών», οι οποίοι προφανώς δεν ήταν το Ισλαμικό κράτος το οποίο ο πολεμούσε.
Οι υποτιθέμενοι τρομοκράτες που το Ιράν στήριζε μέσω του Σολειμανί είναι Λιβανέζικη Αντίσταση(η σιίτικη δηλαδή Χεσμπολάχ), η σιίτικες οργανώσεις στο Ιρακ(όπως οι Δυνάμεις Λαϊκής Επιστράτευσης), σιιίτικες οργανώσεις στην Συρία που μάχονταν στο πλευρό της κυβέρνησής της, η αντίσταση των Χούτι στην Υεμένη, η Παλαιστινιακή «Ισλαμική Τζιχάντ», αλλά ακόμα και η σουνίτικη Χαμάς. Άρα το Ιραν είναι σε θέση να μπορεί να υποστηρίξει στην πράξη σε ρόλο περιφερειακής δύναμης λεγόμενο Άξονα τις Αντίστασης.

γ) Τα οικονομικά οφέλη της στρατιωτικοποίησης της Μ. Ανατολής
Ένα άλλο κέρδος των ΗΠΑ από την ένταση στην περιοχή είναι η μετατροπή του αμερικανικού στρατού σε στρατό μισθοφόρων για τους συμμάχους τους στην περιοχή και τις πετρελαϊκές εταιρίες.
Τον περασμένο Οκτώβριο, το Πεντάγωνο δήλωσε ότι ενέκρινε την εξάπλωση 3.000 επιπλέον στρατιωτών στη Σαουδική Αραβία, όταν ο πετρελαϊκός γίγαντας των Σαουντ η Aramco δέχτηκε επίθεση πυραύλων από την αντίσταση των Χούτι της Υεμένης. Όπως διαφήμισε ο ίδιος ο Τράμπ η Σαουδική Αραβία πλήρωσε τις ΗΠΑ 1δις δολάρια για την στρατιωτική ενίσχυση. Μάλιστα ο Τράμπ έχει επανειλημμένα δηλώσει ότι θα αναγκάσει τα κράτη να πληρώσουν για την προστασία των ΗΠΑ. (1)
Η δολοφονία ενός μαχητή κατά του ISIS χαιρετίστηκε από την τρομοκρατική οργάνωση, καθώς η σύγκρουση ΗΠΑ-Ιράν της δίνει την δυνατότητα να ανασυνταχθεί. Παράλληλα, ο στρατός των ΗΠΑ έχει την δικαιολογία να παρατείνει την παρουσία του στην περιοχή, την οποία θα επιχειρήσει να νομιμοποιήσει στην κοινή γνώμη με πρόσχημα τη «μάχη κατά της τρομοκρατίας» και με αντάλλαγμα τα χρήματα από τις χώρες που θα ζητήσουν την παραμονή των αμερικάνικων στρατευμάτων. (2)
δ)Στο βάθος η «κινέζικη απειλή»
Να προσθέσουμε τέλος πως όλα τα παραπάνω δεν είναι άσχετα με τον μεγάλο πόλεμο που οι ίδιες οι ΗΠΑ προετοιμάζονται να αντιμετωπίσουν. Όπως κάποτε η ίδρυση Αλ Κάιντα έγινε με απώτερο στόχο την απομάκρυνση της σοβιετικής ένωσης από το Αφγανιστάν ή αντίστοιχα ο πόλεμος Ιράν-Ιράκ υποδαυλίστηκε για να αντιμετωπίσει και την συμμαχία ΕΣΣΔ-Ιράν. Σήμερα οι ΗΠΑ μέσω του ΝΑΤΟ στοχοποιούν την Κίνα ως την μεγαλύτερη απειλή για την μονοκρατορία του ευρωατλαντισμού.
Ο πρωθυπουργός του Ιράκ αποκάλυψε τις απειλές του Τράμπ σε σχέση με τις συμβάσεις που υπέγραψε με κρατικές καταστευαστικές εταιρίες της Κίνας για την ανοικοδόμηση των κατεστραμμένων από τις ΗΠΑ υποδομών. Οι ΗΠΑ έχουν καταγγελθεί από την ιρακινή κυβέρνηση, καθώς πέρα από τις καταστροφές που προξένησαν κατά την κατοχή τους στο Ιράκ, όταν επέστρεψαν το 2014 με το πρόσχημα της αντιμετώπισης του ISIS λειτούργησαν περισσότερο ως κατοχική δύναμη εναντίον των Ιρακινών, προξενώντας μεγαλύτερες καταστροφές στις υποδομές της χώρας από μάχες κατά της τρομοκρατίας. Άλλωστε, το ιρακινό κοινοβούλιο όπως είδαμε ψήφισε την απομάκρυνση των αμερικανικών δυνάμεων ως τρομοκράτες και δυνάμεις κατοχής, ενώ έδωσε και το πράσινο φως στον ιρανικό βομβαρδισμό στις αμερικάνικες βάσεις στο έδαφός του.
Συμφωνα με τον Ιρακινό πρωθυπουργό, ο Τράμπ παρότι προηγουμένως είχε αρνηθεί να αποζημιώσει το Ιράκ για τις παραπάνω καταστροφές, απαίτησε ως αντάλλαγμα στην συμφωνία Ιρακ-Κίνας το 50% των εσόδων των ιρακινών πετρελαϊκών εσόδων να πάει στις ΗΠΑ. Αν το παραπάνω δεν γινόταν αποδεκτό, τότε θα «εξαπέλυε τεράστιες διαδηλώσεις» εναντίον της Ιρακινής κυβέρνησης(όπως και έγινε) με ελεύθερους σκοπευτές που θα πυροβολούν διαδηλωτές και σώματα ασφαλείας ώστε να κλιμακώσει την ένταση. Απείλησε μάλιστα και με δολοφονία του ίδιου του Ιρακινού πρωθυπουργού.(3)
Οι παραπάνω αποκαλύψεις δεν ξαφνιάζουν κανέναν, καθώς το ίδιο το έχουμε δει αν επαναλαμβάνεται στην Λ. Αμερική, την Ουκρανία, την Συρία, την Λιβύη και αλλού.
Από τις αρχές της δεκαετίας του 2000, η Κίνα έχει γίνει ο κορυφαίος εμπορικός εταίρος του Ιράν και πελάτης πετρελαίου, ως μία από τις σημαντικότερες χώρες για τη σύνδεση της Ασίας με την Ευρώπη μέσω της Πρωτοβουλίας Ζώνη και Δρόμος. Ο τελικός στόχος της πρωτοβουλίας είναι η αναδιάρθρωση του συστήματος των παγκόσμιων εμπορικών κανόνων και των επενδυτικών πρακτικών σε ένα σύστημα που θα είναι πιο ευνοϊκό για την Κίνα.
Ο ρόλος της Κίνας ενισχύεται και στο Ιράν, όπου το καλοκαίρι που μας πέρασε υπογράφτηκαν συμφωνίες ανάμεσα στον Σι Ζιπίνγκ και τον Ρουχάνι στον τομέα της ενέργειας, την ανάπτυξη υποδομών και το πόλεμο κατά της τρομοκρατίας. Τα δυο κράτη συμφώνησαν να επεκτείνουν το εμπόριο στα 600 δις δολάρια σε περίοδο 10 ετών, ενώ επίσης να ενισχύσουν τη συνεργασία στο πλαίσιο 25ετούς σχεδίου. Εκτός από το εμπόριο, η Κίνα είναι ένας βασικός επενδυτής στην ιρανική αγορά. Περίπου 100 μεγάλες κινεζικές εταιρείες επενδύουν σε βασικούς οικονομικούς τομείς του Ιράν, ιδίως στην ενέργεια και τις μεταφορές. Για παράδειγμα, η China National Nuclear Corporation επανασχεδιάζει τον αντιδραστήρα βαρέος ύδατος Arak IR-40 του Ιράν για να αντιμετωπίσει τις απαιτήσεις μη διάδοσης ως μέρος της πυρηνικής συμφωνίας του Ιράν το 2015.
Οι δύο πλευρές συμφώνησαν επίσης να βελτιώσουν τη στρατιωτική συνεργασία στην εκπαίδευση, την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και τον «εξοπλισμό και την τεχνολογία.» Σύμφωνα με βάση δεδομένων του National Defense University, η Κίνα είχε δώδεκα στρατιωτικές κοινές ασκήσεις με το Ιράν μεταξύ 2014 και 2018, συμπεριλαμβανομένων των ναυτικών επισκέψεων σε λιμάνια, των διμερών ασκήσεων και των διαλόγων υψηλού επιπέδου. Τον Σεπτέμβριο του 2019, ο επικεφαλής των ιρανικών ενόπλων δυνάμεων συναντήθηκε με τον ομόλογό του στο Πεκίνο και ταξίδεψε σε μια κινεζική ναυτική βάση, και τον Δεκέμβριο, οι κινεζικές, ιρανικές και ρωσικές ναυτικές δυνάμεις πραγματοποίησαν κοινή άσκηση στον Κόλπο του Ομάν.(4)
ε)Πορτοκαλί εξεγέρσεις
Επίσης στο Ιράν, με πρόσχημα την πτώση του ουκρανικού μπόιγνκ από ανθρώπινο λάθος των Φρουρών της Επανάστασης του Ιράν, προσπαθούν να δημιουργήσουν εξέγερση μέσα στο Ιράν με τον Βρετανό πρέσβη να συλλαμβάνεται από την ιρανικη κυβερνηση για την συμμετοχή στις αντικυβερνητικές διαδηλώσεις. Ο καθένας μπορεί αν καταλάβει πως είναι πρωτάκουστο ένας πρέσβης να υποδαυλίζει κινητοποιήσεις στην χώρα που το φιλοξενεί.
Ένα τραγικό λάθος για το οποίο όπως σωστά επισημαίνει η αμερικανίδα ιδρύτρια του αντιπολεμικού κινήματος Code Pink, έχει ευθύνη η αμερικάνικη κυβέρνηση για το πολεμικό κλίμα που καλλιέργησε, καθώς γιατί οι Φρουροί της Επανάστασης δεν τρελάθηκαν και άρχισαν να εκτοξεύουν πυραύλους στον αέρα, αλλά σε μια κατάσταση πολεμικής ετοιμότητας την οποία τους επέβαλαν οι ΗΠΑ. (5)
Αντίστοιχα, η Χέσμπολαχ καταγγέλλει πως οι δυτικές υπηρεσίες έχουν καταφέρει να ελέγξουν τα αιτήματα των διαδηλωτών στο Λίβανο, υποδαυλίζοντας άλλη μια «πορτοκαλί εξέγερση» και στοχοποιώντας την οργάνωση τους. Την οργάνωση που ταπείνωσε το Ισραήλ κατά την εισβολή του στον Λίβανο. (6)
στ) Έμμεση πολεμική απειλή σε Ρωσία και Κίνα
Το πρακτορείο ειδήσεων Pravda.ru παραθέτει αυτούσια τον υπουργό Εξωτερικών, επικαλούμενο τη δυτική δημοσίευση Reuters. Ο Μάικ Πομπέο, υπουργός Εξωτερικών των Ηνωμένων Πολιτειών, έκανε μια πολεμική δήλωση μετά την δολόφονία του διοικητή του τάγματος Quds του Ισλαμικής των Φρουρών της Επανάστασης του Ιράν. Οι δηλώσεις του αποκαλύπτουν πως η πολεμική κίνηση των ΗΠΑ κατά του Ιράν, αποτελεί μέρος της στρατηγικής του Πενταγώνου απέναντι σε οποιαδήποτε κρατική οντότητα, είχε την δυνατότητα να αμφισβητήσει την μονοκρατορία της:
«Η εκκαθάριση του Suleimani αποτελεί παράδειγμα της νέας στρατηγικής της Ουάσινγκτον για την αποτροπή των αντιπάλων της. Αυτό ισχύει όχι μόνο για το Ιράν, αλλά και για την Κίνα και τη Ρωσία. «(7)
Ανάγκη για αντιπολεμικό-αντιιμπεριαλιστικό συναγερμό και η στάση του αντιπολεμικού κινήματος
Όλες οι παραπάνω εξελίξεις πρέπει να ληφθούν σοβαρά από την δική μας σκοπιά ως αντιπολεμικό κίνημα σε μια χώρα που μετατρέπεται σε ορμητήριο πολέμου για τις ΗΠΑ, με την εξάπλωση αμερικάνικων βάσεων και την συμμαχία με το κράτος-τρομοκράτη Ισραήλ και την χούντα του Σίσι στην Αίγυπρο. Ακόμα, επιβεβαιώνεται πως είμαστε μέρος του ιμπεριαλιστικού πολέμου, ενώ αποκαλύπτονται οι κίνδυνοι της εμπλοκής μας στους πολέμους κατά των λαών. Ήδη η πρεσβεία του Ιράν στην Ελλάδα προέβη σε διάβημα διαμαρτυρίας ξεκαθαρίζοντας πως σε περίπτωση πολέμου κατά της χώρας από την Αμερική, η διάθεση βάσεων από οποιαδήποτε χώρα στον αμερικανικό εισβολέα θα θεωρηθεί εχθρική ενέργεια και το Ιράν διατηρεί το δικαίωμα να απαντήσει με αποφασιστικό τρόπο. (8)
Η στάση μας στην παραπάνω εμπλοκή στους δολοφονικούς σχεδιασμούς, πρέπει να είναι ένα μαζικό αντιιμπεριαλιστικό-αντιπολεμικό κίνημα που θα καταδικάζει τα ιμπεριαλιστικά εγκλήματα και θα απαιτήσει το κλείσιμο των βάσεων και απελευθέρωση μας από τον άξονα του πολέμου. Για την στήριξή μας στα κράτη που δέχονται την ιμπεριαλιστική επίθεση, δεν μπορούμε να έχουμε ως προαπαιτούμενο την ταύτιση μας με τις κυβερνήσεις τους, αλλά αντίθετα να στηρίξουμε ολόψυχα τον αγώνα τους ενάντια στο αμερικάνικο ιμπεριαλισμό που επεμβαίνει ως αυτοκρατορία. Ένα αντιπολεμικό κίνημα που δεν μπορεί να εκδηλώνεται ως μια πασιφιστική αποστράτευση από τους μεγάλους αγώνες των λαών, αλλά ως στρατευμένο με το αντιιμπεριαλιστικό περιεχόμενο των αγώνων αυτών, τοποθετώντας την ήττα του ιμπεριαλιστικού στρατοπέδου ως αναγκαία συνθήκη για την ειρήνη και την επιβίωση της ανθρωπότητας.
Το παραπάνω επιβάλει, ειδικά σε όσους τάσσονται με την πλευρά της κοινωνικής επανάστασης, να επιλέξουν στρατόπεδο. Και στο σημείο αυτό τίθενται ερωτήματα, η απάντηση των οποίων θα καθορίσει την πλευρά που πρέπει να ταχθούμε:
Είμαστε τυφλά με την «εξέγερση», άσχετα με τα αιτήματα που αυτή έχει, ακόμα και αν υποδαυλίζεται από ιμπεριαλιστικό δάχτυλο;
Μπορούμε προσπερνάμε τόσο εύκολα, το ρόλο του Ιράν, στην Αντίσταση σε Παλαιστίνη, Υεμένη, Συρία και γενικά την Μ. Ανατολή, προφασιζόμενοι το θεοκρατικό πολιτικό εποικοδόμημα;
Είναι δυνατόν από την μία κάποιος να υποστηρίζει τον παλαιστινιακό λαό και από την άλλη να χαιρετίζει την «πορτοκαλί εξεγέρσεις» ενάντια στους βασικότερους συμμάχους του, ή να κρατά «ίσες αποστάσεις» χάριν της «ιδεολογικής καθαρότητας»;
Πιστεύει αλήθεια κανείς ότι μια υποδαυλιζόμενη από το Πεντάγωνο, πολιτική ανατροπή του Ιράν, θα απελευθερώσει τις επαναστατικές διαδικάσιες στο εσωτερικό του ή θα λειτουργήσει θετικά στην πάλη των λαών της Μ. Ανατολής;
